عقیق: در سال دهم هجرى، افرادى از سوى رسول خدا (ص) مأمور تبليغ اسلام در منطقه نجران از بلاد يمن شدند. مسيحيانِ نجران نيز هيئتى را به نمايندگى از سوى خود براى گفتگو با پيامبر اسلام (ص) به مدينه گسيل داشتند. با وجود گفتگوهايى كه ميان آنان و پيامبر (ص) ردّ وبدل شد، باز هم آنان بهانه جويى كرده و در حقّانيّت اسلام ابراز ترديد مىكردند. آيه ۶۱ سوره آل عمران نازل شد.هنگامى كه نمايندگان مسيحيان نجران، پيشنهاد مباهله را از رسول اكرم (ص) شنيدند، بزرگِ نصارى به آنها گفت: شما پيشنهاد را بپذيريد و اگر ديديد كه پيامبر با سر و صدا و جمعيتى انبوه براى نفرين مىآيد، نگران نباشيد و بدانيد كه خبرى نيست، ولى اگر با افراد معدودى به ميدان آمد، از انجام مباهله صرفنظر و با او مصالحه كنيد.روز مباهله، آنها ديدند كه پيامبر اسلام (ص) همراه با دو كودك و يك جوان و يك زن بيرون آمدند. آن دو كودك، حسن و حسين عليهما السلام و آن جوان، على بن ابى طالب عليهما السلام و آن زن فاطمه زهراعليها السلام بودند. اُسقف مسيحيان گفت: من چهره هايى را مى بينم كه اگر از خداوند بخواهند كوه از جا كنده شود، كنده مى شود. اگر اين افراد نفرين كنند، يك نفر مسيحى روى زمين باقى نمى ماند! لذا از مباهله اعلام انصراف كرده و حاضر به مصالحه شدند. اين ماجرا، علاوه بر تفاسير شيعه، در منابع معتبر اهل سنت نيز آمده است. در آیه ۶۱ سوره آل عمران می خوانیم:«فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَ أَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ.»«پس هر كه با وجود دانشى كه [در بارهى عيسى] سوى تو آمد با تو محاجّه كرد بگو: بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و كسان نزديكمان و كسان نزديكتان را فرا خوانيم، سپس [به درگاه خدا] تضرّع كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.» سه نکته:* باز کردن دست ها برای دعاواژه «نَبتَهل» از ريشهى «اِبتهال» به معناى بازكردن دستها و آرنجها براى دعا، به سوى آسمان است واين آيه به دليل اين واژه، به آيهى مباهله معروف گشته است. مباهله، يعنى توجه و تضرّع دو گروه مخالف يكديگر، به درگاه خدا و تقاضاى لعنت و هلاكت براى طرف مقابل كه از نظر او اهل باطل است. ** برگ برنده مومن چیست؟در این آیه درس بزرگی نهفته است که آخرين برگ برنده و سلاح برنده مؤمن، دعاست. لذا در روایات مختلف و زیادی دعا مغز عبادت و بهترین عبادت معرفی شده است. *** برای مسائل مادی دعا کنیم یا نه!؟یک سوالی که ممکن است اینجا مطرح شود اینست که آیا برای رزق و روزی و بطور کلی مسائل مادی هم باید دعا کنیم یا نه و به خود خداوند بسپاریم؟دعا برای افزایش رزق و روزی قطعاً اشکالی ندارد به دلیل اینکه در شریعت و بیانات دینی به این امر توصیه شده و حتی گفته اند نمک غذایتان را هم از ما بخواهید.حتی در کتاب کافی بابی با عنوان الدُّعَاءِ لِلرِّزْقِ وجود دارد. از جمله امام باقر (ع) به زید شحام فرمود: «برای زیاد شدن روزی، در سجده های نماز واجب این دعا را بخوان:«یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ وَ یَا خَیْرَ الْمُعْطِینَ ارْزُقْنِی وَ ارْزُقْ عِیَالِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیم»اى بهترین پناه سائلان و اى بهترین بخشایش گران. به من و خانواده ام از فضل وافرت روزى بخش که تو صاحب فضلى عظیم هستى. (کافی، ج۲، ص۵۵۱)منبع:تراز