عقیق:آیتالله اراکی در مصاحبه ای با مجله عصر اندیشه گفت: «ما نمیخواهیم بگوییم آقای سیدصادق شیرازی مزدور انگلیسی هاست، بلکه میخواهیم بگوییم انگلیسیها دارند ایشان را به عنوان چهره شاخص تشیع معرفی میکنند. اگر ایشان مثل همه طلبهها درس بخواند، مشکلی نیست، ولی اگر بخواهند او را که واجد هیچ یک از شاخصهای مرجعیت نیست و حتی در حد یک عالم فاضل حوزوی هم سواد ندارد، به عنوان مرجع معرفی کنند، جای چون و چرا دارد.»وی در توضیح نظر خود اظهارداشت: «این آقا نه شاگرد برجستهای دارد و نه کتاب ارزشمندی. بنده شاگردان ایشان را دیده و کتابهای ایشان را که کاملاً گواه بر بیسوادی ایشان است مطالعه کردهام. اگر ایشان کتاب نمینوشت، شاید در ذهن ما این شبهه ایجاد میشد که ایشان چیزهایی میداند، اما نمیگوید و نمینویسد. از همه مهمتر اینکه محضر استاد برجستهای را هم درک نکرده است. هیچ نشانهای از اطلاع از علوم جدید هم که در ایشان نیست، با این همه نه تنها رسانههای ضد انقلاب و سلطنت طلبها که حتی خود رسانههای انگلیس هم سعی دارند برای ایشان در جهان تشیع جایگاهی را دست و پا کنند.»وی درباره چرایی مطرح شدن سیدصادق شیرازی به عنوان مرجع تقلید تأکید کرد: «دلیلش روشن است. ایشان با تمام مبانی انقلاب مخالف است و در صحبتهایش به جوانها میگوید پدرانتان اشتباه کردند که انقلاب کردند. آیا پدران جوانها اشتباه کردند که آمریکا و انگلیس را از این مملکت بیرون انداختند؟ اشتباه کردند که گفتند اسلام و قرآن؟»اسلام آمریکایی و تشیع انگلیسیدبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی در اهمیت مقوله «اسلام آمریکایی» گفت: «اسلام آمریکایی که حضرت امام مطرح فرمودند و همچنین مقوله تشیع و یا حتی تسنن انگلیسی بسیار جدی است و به هیچ وجه شعار یا کار تبلیغاتی سیاسی نیست؛ بلکه یک جریان حقیقی است که ما نه تنها از طریق اطلاعات و معلومات به آن دست یافتهایم، بلکه تجربههای میدانی هم این حقیقت را آشکارا اثبات میکنند.»وی در این باره افزود: «این اسلام آمریکایی را در کشور ما چهرههای غربزدهای که همواره با اسلام حقیقی در افتادهاند، ترویج و از آنان به عنوان فیلسوفان و برجستگان فکری عرصه هنر و ادبیات تجلیل میکنند تا فرهنگ غربی در جامعه ما بشود اصل و از اسلام چیزی جز پوسته و نام باقی نماند..»آیت الله اراکی همچنین «تشیع انگلیسی» را تهدیدی برای اتحاد جامعه اسلامی و حاصل هدف گذاری دشمنان اسلام دانست و افزود: «استعمار غرب در عراق کار بسیار عمیق فرهنگی انجام داد و نهادهای فرهنگی فراوان از جمله حوزههای علمیهای را تاسیس کرد و از آنجا که چهرههای اصیل روحانیت شیعی زیر بار آنها نمیرفتند، بنابراین امیدش را به نیروهای طالب شهرت و قدرت وبی مایهای بست که به دلیل کم دانشی و بیتقوایی بین مردم جایگاهی ندارند.»وی در این باره اضافه کرد: «قویترین تجمع شیعیان بعد از ایران در عراق است، برای همین جداسازی این دو تشیع در اولویت قرار گرفت و این نخستین نشانه تشیع انگلیسی است. انگلیس برای این کار لشکری از رسانهها، روشنفکران و نیروهای نظامی خود را بسیج و به شدت روی تشیع کار کرد و ابتدا چهرههای موثر تشیع عراق را در برابر ایران قرار داد. در روزهای اول سقوط صدام، شخصیتهای شیعی طرفدار ایران در عراق شروع به مصاحبه، سخنرانی و اعلام موضع کردند، اما به تدریج اکثر آنان ناگزیر شدند از ایران اعلام برائت کنند، چون در غیر این صورت انگلیسیها و آمریکاییها هیچ نقشی را در آینده عراق به آنها نمیدادند.»این گفتگو در شماره چهارم مجله عصر اندیشه با «عنوان پلکانی برای سقوط» دی ماه ۹۳ به چاپ رسیده است. منبع:مهر