یک استاد حوزه علمیه گفت: پیامبر(ص) به‌عنوان خلیفه الهی بهترین منادی بودند، منادی توحیدی که همه انسان‌ها را گرداگرد توحید جمع می‌کند.
عقیق: حجت‌الاسلام والمسلمین سیدابراهیم لواسانی درباره هفته وحدت ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: پیامبر(ص) پیامبر رحمت بودند و همان‌طور که گفته شده است «ما رحمت را برای بندگان فرستادیم» و بالاترین مصادیق رحمت، عطوفت، محبت، مودت و وحدت بین انسان‌ها است و رحمت هیچ‌زمانی با تضاد، جدایی و دشمنی ایجاد نمی‌شود. وی ادامه داد: رحمت داشتن در واقع یعنی دل‌ها را جلب و حول نقطه‌ی واحدی جمع کردن تا انسان‌ها به خود بیایند و به خدا برسند و اگر همه به این مرتبه رسیدند، به وحدت واقعی که همان نور توحید است رسیده‌اند. لواسانی خاطرنشان کرد: در حقیقت با پیدا کردن توحید در اعماق جان، تضاد، خشونت و مخالفت‌های مقطعی و محدود دنیوی کنار می‌رود و وحدت بین مسلمانان ایجاد می‌شود. این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: در اینجا لازم نیست افراد به‌طور ظاهری با هم اتحاد پیدا کنند، بلکه وقتی مسلمانان به نور توحید آگاهی پیدا می‌کنند، این نور به اعماق جان آن‌ها نفود کرده و به خودشناسی و بعد خداشناسی پی می‌برند که این همان محور وحدت است. وی عنوان کرد: افراد، وحدت صوری که دارای منافع مقطعی است را کنار می‌گذارند، چون حقیقتی ندارد و از بین می‌رود، اما اگر براساس توحید استوار شود این امر استمرار می‌یابد و این مدیون آن اعتقادی است که شخص پیدا می‌کند. لواسانی افزود: در اعتقاد درونی تضارب و خشونت کنار می‌رود و چون انسان به خدا نزدیک می‌شود از کبر و غرور دوری و حق را جایگزین می‌کند و در این زمان هیچ‌گاه به عنوان مثال به سرزنش برادر مومن خود نمی‌پردازد و او را برای خود نگه می‌دارد. این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: وحدت و اتحاد بین مسلمانان باعث می‌شود بر مشترکاتی که دارا هستند، استوار شوند و بر طبل اختلاف نکوبند که اگر بر همان مشترکات تکیه کنند مشکلات حل می‌شود و از جدایی‌ها که منافع دنیوی و حتی اخروی را از بین می‌برند دوری کنند. وی افزود: عدم وحدت باعث می‌شود دشمن از این فرصت سوءاستفاده کند و به منافعی که می‌خواهد برسد. اما اگر مسلمانان بر محور توحید و مشترکات، همان چیزی که پیامبر بر آن تاکید می‌کردند تکیه کنند، نیروها مضاعف می‌شود. لواسانی اضافه کرد: اما اهانت به اعتقادات، جز اینکه موجب تفرقه می‌شود چیزی ندارد. در واقع اهانت به اعتقادات به دلیل اینکه اعتقادات جزیی از وجود شخص است، اهانت به خود شخص است و این توهین یعنی طرف را زمین زدن و با فرد وارد جنگ شدن که جنگی نفسانی و خودی است. این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: حتی اهل تسنن قائل هستند که پیامبر(ص) دوازده امام را بعد از خود وصی قرار داده است و این به طور مکرر در کتاب‌هایشان ذکر شده است. لواسانی عنوان کرد: اگر کسی این موضوع را پذیرفت، بر سر وحدت جمع شده است و عدم پذیرش به‌معنای دشمنی با او نیست. روش ائمه(ع) نیز مدارا بوده تا از این رهگذر افراد اعتقاد پیدا کرده و هدایت شوند. منبع:ایسنا 211008