رسول گرامی اسلام(ص) در فرمایشی، اطاعت از امیرالمؤمنین علی(ع) را مثل اطاعت خود واجب دانسته و از نافرمانی ایشان مثل نافرمانی خود، نهی فرموده اند.
عقیق:متن روایت را از کتاب امالی صدوق منتشر می‌کند: عَنْ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام عَنْ سَيِّدِ النَّبِيِّينَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ صلّی الله علیه وآله وسلّم أَنَّهُ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَرَضَ عَلَيْكُمْ طَاعَتِي وَ نَهَاكُمْ عَنْ مَعْصِيَتِي وَ أَوْجَبَ عَلَيْكُمْ اتِّبَاعَ أَمْرِي وَ فَرَضَ عَلَيْكُمْ مِنْ طَاعَةِ عَلِيٍّ بَعْدِي مَا فَرَضَهُ مِنْ طَاعَتِي وَ نَهَاكُمْ مِنْ مَعْصِيَتِهِ عَمَّا نَهَاكُمْ عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِي وَ جَعَلَهُ أَخِي وَ وَزِيرِي وَصِيِّي وَ وَارِثِي وَ هُوَ مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ حُبُّهُ إِيمَانٌ وَ بُغْضُهُ كُفْرٌ وَ مُحِبُّهُ مُحِبِّي وَ مُبْغِضُهُ مُبْغِضِي وَ هُوَ مَوْلَى مَنْ أَنَا مَوْلَاهُ وَ أَنَا مَوْلَى كُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ وَ أَنَا وَ إِيَّاهُ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ از پيغمبر(ص) نقل شده كه فرمودند: به راستى خداى تبارك و تعالى، طاعت مرا بر شما واجب كرده و نافرمانى مرا بر شما نهی كرده و پيروى از مرا بر شما واجب ساخته، پس از من طاعت على را بر شما واجب كرده است، چنانچه طاعت مرا واجب كرده و نافرمانی علی را بر شما نهی كرده چنانچه نافرمانی مرا نهی كرده و او را برادر و وزير و وصى و وارث من نموده است. او از من و من از او هستم؛ دوستيش ايمان و دشمنيش كفر است؛ دوستدارش دوستدار من و دشمنش دشمن من می باشد و او مولا و آقاى هر كس است كه من مولا و آقاى اويم و من مولاى هر زن و مرد مسلمانم و من و او دو پدر اين امت هستيم. پی نوشت: أمالي الصدوق، ص: 15-14 منبع:حوزه 211008