چه اتفاقی می‌افتد که فردی دین‌وآیین آباواجدادی خود را رها می‌کند و سر از اسلام درمی‌آورد؟ آن‌هم در زمانه‌ای که هر جا صدای گلوله‌ای بلند می‌شود یا قطرۀ خونی بر زمین می‌ریزد، اسلام را باعث‌وبانی آن جلوه می‌دهند.
عقیق: به‌راستی دین ما چه جاذبه‌هایی دارد که بر جاذبه‌های دنیای رنگارنگ امروزین غلبه می‌کند و هزاران جان شیفته را به‌سوی خود می‌کشاند؟ چرا آن جاذبه‌ها در چشم خود ما مسلمانان کم‌رنگ است؟ قرار است در این چند روز پای صحبت تازه‌مسلمانانی از نقاط مختلف دنیا بنشینیم و جاذبه‌های اسلام را از زبان آنها بشنویم. ***** همۀ ویژگی‌های امام زمان(عج) در روایات ذکر شده است همان روز اول به امام‌جماعت گفتم که نمی‌خواهم پیرو مذهب خاصی از اسلام باشم و فقط می‌خواهم به اسلام پیامبر(ص) عمل کنم. او هم گفت که اشکالی ندارد، اما متأسفانه بعد از دو هفته جزواتی علیه تشیع برایم فرستاد. من نوشته‌ها را پس دادم و گفتم اگر خواسته باشم دربارۀ شیعه اطلاعاتی کسب کنم سراغ خود آنها می‌روم، چنان‌که اگر بخواهم دربارۀ اهل‌سنت تحقیق کنم سراغ شیعیان نخواهم رفت. آن روزها، خودم را در اسلام طفل نوپایی می‌دانستم که باید خیلی چیزها یاد بگیرد. بنابراین دو سال اول را به مطالعات عمیق اسلامی اختصاص دادم. ابتدا فقط در قرآن و معانی آن تأمل می‌کردم، اما بعد به خواندن حدیث روی آوردم. اولین منبع روایی که به آن برخورد کردم، جلد چهارم «صحیح مسلم» بود. احادیث این جلد خیلی برایم جالب بود، چون پیش‌گویی‌هایی دربارۀ امام مهدی(عج) و آخرالزمان بیان می‌کرد. به مطالعۀ عمیق این احادیث پرداختم و سؤالاتی را که برایم پیش می‌آمد، از همان امام‌جماعت می‌پرسیدم، ولی او جواب هیچ‌یک از آنها را نمی‌دانست! متوجه شدم آنها به این احادیث توجه چندانی نشان نمی‌دهند. یک روز وکیلی مسیحی به مسجد آمد و می‌خواست عقیدۀ مسلمانان را دربارۀ آخرالزمان بداند. در بین مردان حتی یک نفر هم جواب سؤالات او را نمی‌دانست، بنابراین امام‌جماعت، من را از قسمت خواهران صدا زد که بیایم و با آن وکیل صحبت کنم. روبه‌روی او نشستم و بقیه هم به بحث ما گوش می‌دادند. آن روز متوجه شدم که تغافل این جماعت نسبت به چنین احادیثی، عمدی است، وگرنه موضوعی با این اهمیت که امام مهدی(عج) از نسل پیامبر(ص) است و حتی نام و خصوصیات ظاهری و حوادث دوران ظهورش ذکر شده، درخور توجه بیشتری است. با این حال تا این مرحله هنوز به تشیع فکر نکرده بودم. تا این‌که خدا دعاهایم را مستجاب کرد و با چند خواهر ایرانی آشنا شدم. من عضو هیئت مؤسس تشکلی برای گرد هم آوردن زنان مسلمان بودم. ما احساس می‌کردیم که تدابیر خاص دولت استرالیا، برای خانواده‌های مسلمان در کشور ما بحران‌هایی به بار می‌آورد! این تشکل را در «دانشگاه کوئینزلند» تأسیس کردیم تا زنان مسلمان منطقه را از هر مذهب و ملیتی دور هم جمع کنیم. یکی از خواهران سنی من گفت: «من چند خانم ایرانی را در این حوالی می‌شناسم و می‌توانم آنها را هم به جمع خودمان بیاورم.» من با وجود مخالفت برخی اعضا، از این پیشنهاد استقبال کردم و گفتم: «اینجا مال همۀ مسلمانان است.» با ورود خواهران شیعۀ ایرانی، نظرها تغییر کرد و همه مجذوب آنها شدند. فعالیت‌های ما باعث وحدت بیش از پیش برادران و خواهران شیعه و سنی شد، تا جایی که پیروان هر مذهب راحت پشت سر یکدیگر نماز می‌خواندند و این، منظرۀ بسیار زیبایی بود. چون ما در حال حاضر برای مبارزه با ظلم باید در کنار هم باشیم. یکی از بزرگ‌ترین آرزوهای من این است که در کنار هم در رکاب حضرت مهدی(عج) حضور یابیم. به‌هرحال، رفته‌رفته با امام خمینی(ره) آشنا شدم. البته قبل از آن هم از طریق رسانه‌های غربی اسم ایشان را شنیده بودم، ولی تبلیغات گسترده‌ای علیه ایشان وجود داشت. البته همان موقع هم این تبلیغات را باور نمی‌کردم. بعدها که با امام بیشتر آشنا شدم، شخصیت ایشان را آمیزه‌ای از حضرت ابراهیم(ع) و حضرت محمد(ص) یافتم و چون از کودکی به حضرت ابراهیم(ع) ارادت خاصی داشتم، شخصیت امام خمینی(ره) خیلی برایم تأثیرگذار بود. افسوس می‌خوردم که چرا قبل از رحلت امام(ره) با ایشان آشنا نشده بودم. آثار امام، علامه طباطبایی و شهید مطهری در شناخت تشیع خیلی به دردم خورد و احساس کردم این آثار پاسخ‌گوی نیازهایم هستند. هیچ‌کس من را مجبور به پذیرش تشیع نکرد و مذهب اهل‌بیت(ع) را با میل و ارادۀ خودم اختیار کردم. *شفا مصطفی، استرالیا ***** مهدی(عج) فقط متعلق به تاریخ نیست برای اولین دورۀ «همایش بین‌المللی تازه‌مسلمانان» در کانادا شعار «آماده کردن زمینه‌های ظهور» را انتخاب کردیم. این شعار برای من مایۀ دلگرمی است و آن را خیلی دوست دارم. البته ابتکار طرح آن از دوست عزیزم، خواهر «فاطمه» بود. او هم از تازه‌مسلمانان اهل «کبِک» است که مسئولیت هماهنگی برنامه‌های همایش را بر عهده داشت. فاطمه خود در توضیح دلیل طرح این شعار می‌گفت: «ما مسلمانان همیشه برای فرج امام زمان(عج) دعا می‌کنیم؛ این خیلی خوب است، ولی باید به این عبارات زیبا جامۀ عمل هم بپوشانیم و در زمان غیبت در حالت انتظار فعال به سر ببریم. هدف از طرح این شعار این است که بگوییم انتظار موردنظر ما پویاست، نه ساکن. باید نسبت به این قضیه حساس شویم و ذهنمان را برای ظهور آماده کنیم.» تازه‌مسلمانان باید از اهمیت امام زمان(عج) آگاه شوند. ما بیشتر اوقات، جوری از امام زمان(عج) حرف می‌زنیم که انگار ایشان فقط متعلق به تاریخ است، اما نباید فراموش کرد که ایشان امام زمانۀ ما هستند و در جمع ما حضور دارند. ما با این‌که خدا جسم نیست و با چشم دیده نمی‌شود، به او ایمان آورده‌ایم، ولی معلوم نیست چرا تصور حضور امامی که مثل ما انسان و قابل رؤیت است، تا این‌حد برایمان دشوار به نظر می‌رسد. چرا این حقیقت را نمی‌پذیریم؟ یادمان نرود که خداوند بر هر کاری تواناست حضور بخشیدن به امام زمان(عج) در زمان کنونی برای او کاری ندارد. کسب آمادگی برای ظهور امام مهدی(عج) باید در دل‌وجان ما جای بگیرد. اگر همۀ تلاشمان را برای این آمادگی به کار بگیریم، در عوض ایمانمان قوی‌تر و زندگی فردی و اجتماعی‌مان پربارتر می‌شود. من از این‌که می‌دیدم سخنرانان و برگزارکنندگان کارگاه‌های آموزشی، بخشی از سخنانشان را به این موضوع اختصاص می‌دهند، بسیار احساس خوش‌حالی می‌کردم. با طرح این شعار، مفهوم صحیح انتظار در طول این همایش سه‌روزه در ذهن شرکت‌کنندگان تقویت شد. عناوین برخی از برنامه‌های مرتبط با امام زمان(عج) در همایش ما عبارت بودند از: تاریخ غیبت امام مهدی(عج) و چگونگی برقراری ارتباط با ایشان، نقش زنان در ظهور امام زمان(عج) و شرح زیارت آل‌یاسین. *جنة حیدری، کانادا ***** امام زمان(عج) فقط با دعا ظهور نمی‌کند مسلمانان غربی چون در اقلیت به سر می‌برند، باید با هم در کمال اتحاد و آرامش زندگی کنند و در تعامل با یکدیگر بر مشترکات انگشت بگذارند. به نظر من در غیر این صورت در راه دشمنان خدا گام برمی‌دارند. البته وحدت این نیست که از عقاید خود دست برداریم یا آنها را به بوتۀ فراموشی بسپاریم، بلکه به این معناست که عقاید خاص فرقه‌ای مسلمانان نباید مانع از هم‌صدایی آنها در مقابله با ظلم شود. مبارزه با ظلم و برقراری عدالت، با ظهور امام زمان(عج) تکمیل می‌شود، اما آیا برای ظهور امام زمان(عج) فقط نماز و روزه و دعا کافی است؟ هر مسلمانی باید در حد وسع خود در این راه تلاش کند. خدا هم فراتر از وسع، از ما چیزی نمی‌خواهد. برای آمادگی ظهور امام زمان(عج) باید علاوه بر دعا کردن، به جوانانمان توجه کنیم و در جهت حل مشکلات جامعۀ مسلمانان گام‌های اساسی برداریم. تا دوران ظهور امام زمان(عج) باید عدالت اجتماعی را تقویت کنیم و برای تحقق کامل آن بکوشیم. اما باید توجه داشت تا وقتی که لیاقت ظهور امام زمان(عج) را در عمل ثابت نکنیم، ایشان ظهور نخواهد کرد. دکتر علی (پُل) وایت، استرالیا