یکی از خصایل اخلاقی انسان که دارای ارزش و اهمیت منحصر به فردی است، امانت و امانت داری می باشد.
عقیق: امـانـت داری بـه عنوان یکی از صفات اخلاقی و ملکوتی، دارای جایگاهی والایی در زندگی اجتماعی و فردی می باشد و متعاقبا آثار دنیوی و اخروی فراوانی نیز به همراه دارد؛ چنانکه در این باره امیرالمومنین على(ع) می فرمایند: اَلامانَةُ تَجُرُّ الرِّزقَ، و َالخيانَةُ تَجُرُّ الفَقرَ؛ امانتدارى روزى مى آورد و خيانت در امانت فقر. همچنین از حضرت محمد(ص) روایت شده است که ایشان فرموده اند: مَن خانَ أَمانَةً فِى الدُّنيا وَ لَم يَرُدَّها إِلى أَهلِها ثُمَّ أَدرَكَهُ المَوتُ ماتَ عَلى غَيرِ مِلَّتى و َيَلقَى اللّه وَ هُوَ عَلَيهِ غَضبانٌ؛ كسى كه در دنيا به امانتى خيانت كند و آن را به صاحبش برنگرداند و آنگاه بميرد بر دين من نمرده است و با خدا ديدار مى كند در حالى كه بر او خشمگين است؛ و نیز در جایی دیگر می فرمایند: از ما نيست كسى كه امانت را كوچك بشمارد و از آن مواظبت نكند و در معرض تلف شدن قرار بدهد؛ و نیز در سخنی گرانسنگ بیان می دارند: مَنِ ائتَمَنَ غَيرَ أَمينٍ فَلَيسَ لَهُ عَلَى اللّه ضَمانٌ لأَنَّهُ قَد نَهاهُ أَن يَاتَمِنَهُ؛ هر كس به فردى غير امين امانت بسپارد، خداوند ضامن او نيست، زيرا او را از امانت سپارى به غير امين بازداشته است. علاوه بر این امام صادق(ع) فرموده اند: بنگر على(ع) با چه چيز آن مَقام را نزد پيامبر خدا(ص) پيدا كرد همان را پيروى كن. همانا على(ع) آن مقام را نزد پيامبر خدا(ص) با راستگويى و امانتدارى بدست آورد؛ و نیز رسول اكرم(ص) می فرمایند: ثَلاثٌ لَيسَ لاَحَدِ النّاسِ فيهِ رُخصَةٌ: بِرُّ الوالِدَينِ مُسلِما كانَ اَؤ كافِرا وَ الوَفاءُ بِالعَهدِ لِمُسلِمٍ اَو كافِرا وُ الاَمانَةُ اِلى مُسلِمٍ كانَ اَؤ كافِرا؛ سه چيز است كه ترك آن براى هيچ كس جايز نيست: نيكى به پدر و مادر مسلمان باشند يا كافر، وفاى به عهد با مسلمان يا كافر و اداى امانت به مسلمان يا كافر. پی نوشت ها: 1-ابن شعبه، تحف العقول: 221. 2-شیخ صدوق، من لا یحضر الفقیه ج4: 15. 3-علامه مجلسی، بحارالأنوار،ج72: 172. 4-شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه ج 19: 84 . 5-کلینی، كافى، ج2: 104. 6-نهج الفصاحه: 416. منبع:قدس 211008