شعر‌های حبیب‌پور در زیارت امام رضا(ع)
سید حبیب حبیب پور از شاعران کشورمان همزمان روزهای پایانی ماه صفر و روز شهادت امام رضا(ع) و حال و هوای زیارت آن حضرت چند شعر رضوی سروده است.
عقیق: سید حبیب حبیب پور از شاعران کشورمان همزمان روزهای پایانی ماه صفر و روز شهادت امام رضا (ع) و حال و هوای زیارت آن حضرت چند شعر رضوی سروده است. این شعرها به شرح زیر است:
ای کاش مرا سینه پر آه دهی
قلبی همه عشق و جان آگاه دهی
گم کرده رهی آمده سویت به نیاز
ای کاش مرا به خانه‌ات راه دهی
**
در صحن و سرات نور یزدان داری
صد جلوه سبز عرش رحمان داری
لطفی کن و باز هم مرا راه بده
امروز ببین دوباره مهمان داری
**
قلبی همه نور و جان آگاهم ده
عذرم بپذیر و عزت و جاهم ده
مهمانم و با هزار امید آمده‌ام
یا ضامن آهو! تو خودت راهم ده
**
از راه دراز آمدم ادرکنی!
با گریه و راز آمدم ادرکنی!
هرچند که روسیاه و آلوده ولی
من سوی تو باز آمدم ادرکنی!
**
ای آب وضوی تو شفای دل من
ای زمزمه‌ی تو آشنای دل من
در این همه خیل زائر و مهمانت
اشکم شده -باز- پا به پای دل من
**
در غربت و غصه ام تو دلداری ده
یک جرعه از این چشمه بس جاری ده
غیر از تو کسی نیست که لطفی بکند
یا ضامن آهو! تو مرا یاری ده
**
دلها همه مشتاق عطایند اینجا
جانها همه تشنه صفایند اینجا
دیگر طی شد غربت و تنهایی تو
بنگر همه با تو آشنایند اینجا
**
اینجا همه محو ذکر یاهو شده‌ایم
فارغ ز خود و هرچه هیاهو شده‌ایم
هرچندکه تشنه‌ایم اما به خدا
سرمست می ضامن آهو شده‌ایم
**
از راه دراز و دور آمد دل من
در اوج صفا و شور آمد دل من
از ظلمت خویش سخت دلتنگ شده است
لب تشنه جام نور آمد دل من
**
اینجا همه رازهای خود می‌گوییم
انوار خدا ز جان و دل می‌جوییم
هرچند که آلوده ولی در اینجا
شرمنده لطف ضامن آهوییم
منبع:فارس