سرت بر فراز نیزه قرار داشت و خانواده‌ات همچون بندگان اسیر و در غل و زنجیر قرار گرفتند. چهره شان از گرما مى‌سوخت و در بیابان ها و دشت هاى پهناور پیش برده می‌شدند، دست هایشان به گردن آویخته و در بازارها آنان را می‌گرداندند.
عقیق: حجت الاسلام محمدرضا فوادیان با بیان اینکه زیارت ناحیه مقدسه یکی از زیارت های امام حسین(ع) است كه از جانب حضرت حجت(عج) صادر شده است، گفت: این زیارت با درود بر پیامبران و اهل بیت پیامبر اكرم(ص) و امام حسین(ع) و یاران باوفایش در کربلا آغاز می‌شود، آنگاه به شرح اوصاف و کردار حضرت پیش از جنگ، زمینه‌های جنگ، شرح شهادت و سختی‌های ایشان و عزادار شدن همه هستی می‌پردازد، در پایان نیز با توسل به اهل بیت و دعا پایان می‌پذیرد.
وی با بیان اینکه هیچ زیارتى همانند این زیارت، عمق فاجعه كربلا را بیان نكرده است، خاطرنشان کرد: در حقیقت این زیارت آموزه‌هایى از عشق، معرفت، عرفان، سوز، حماسه و توسل است و در عین حال كه مرثیه است، مسؤولیت آفرین و حركت‌ساز نیز می باشد.
حجت الاسلام فوادیان بااشاره به طرح نهضت و زمینه‌هاى قیام در زیارت ناحیه مقدسه اظهارداشت: هر واقعه و انقلابى كه در جهان به وقوع می‌پیوندد، نتیجه علل و عواملى است كه در به وجود آمدن آن، نقش به‌سزایى دارد، پیدایش پدیده عاشورا نیز مرهون علل و عواملى است كه رهبر این قیام، آنها را بازگو فرموده است. علت هایى مانند: فساد دستگاه خلافت و رهبرى، ظهور بدعت ها، انحطاط اخلاقى و خطر بازگشت به جاهلیت، بى عدالتى و گسترش ظلم و منكرات و... از جمله عوامل قیام سالار شهیدان است.
معاون پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) ادامه داد: امام زمان(عج) در این خصوص خطاب به جد بزرگوارش می‌گویند: "حتى اذا الجور مَد باعَهُ، واسفر الظلمُ قِناعه و دَعَا الغى اَتباعه، و انت فى حرم جدك قاطن و للظالمین مباین...: تا آنگاه كه ظلم و بیداد دست از آستین بیرون آورد و با سلاح به میدان آمد و گمراهان در ضلالت خود غرق شدند؛ در حالى كه تو در حرم جدت ساكن، و از ستمگران دورى گزیده بودى، در خانه و محراب به سر برده، از امیال و شهوات بر كنار و با قلب و زبان به مقدار توان زشتى را زشت می‌شمردى."
وی افزود: امام عصر(ع) در ادامه این فراز می فرمایند: "ثم اقتضاكَ العِلْم للانكار، و لِزَمكَ ان تجاهد الفجار، فَسِرْتَ فى اولادك و اهالیكَ و شیعتك و موالیك...: آنگاه كه موقعیت مقتضى گردید، پرچم مخالفت برداشتی و با مخالفان كارزار كردى، با فرزندان و خاندان و پیروان و دوستان به راه افتادی و با حكمت و پند و اندرزهاى نیكو به سوى خداوند خواندی، و به بر پا داشتن حدود و فرمانبرى از معبود امر نمودى و از پلیدى و سركشى بازداشتی و با ظلم و ستم مقابله كردى."
حجت الاسلام فوادیان با اشاره به توصیف صحنه كربلا ازسوی امام عصر(ع) در زیارت ناحیه مقدسه تصریح کرد: این بخش نقطه اوج این مرثیه جانسوز است و هر انسانى كه توصیف این صحنه‌ها را می‌شنود، آبشار اشك و طوفان غم و اندوه، امانش را مى‌بُرد.
این پژوهشگر مهدوی گفت: امام زمان(ع) در این قسمت می‌فرماید: "پس از آنكه آنان را از كار خود بازداشتی و حجت و دلیل را برایشان تأكید نمودى؛ بیعتت را شكستند و بر پروردگار و جدت خشم گرفتندو با تو جنگیدند و آن شخص ملعون به لشكریانش دستور حمله داد، تو را از آب و وارد شدن به آن بازدارند... تیرها و سنگ ها را به طرف تو پرتاب كردند و دست هاى جنایتكارشان را براى نابودی‌ات گشودند... پس از هر سو تو را محاصره كردند و زخمهاى عمیق بر تو وارد ساختند... تا اینكه تو را از اسبت انداختند و مجروح بر زمین افتادى، اسب ها با سم هایشان بر تو تازیدند و ستمگران شمشیرهاى برانشان را بر تو فرود آوردند...و الشمر جالس على صدرك، و مولغٌ سیفه على نحرك، قابض على شیبك بیده، ذابح لكِ بمُهَندِهِ: در حالى كه شمر بر روى سینه‌ات نشسته و شمشیرش را بر گودى زیر گلوى تو فرو برده و محاسنت را با دستش گرفته بود، سرت را با شمشیر خود برید!"
وی با بیان اینکه امام عصر(ع) در این فراز به مرثیه و مصیبت بعد از عاشورا، می پردازند، خاطرنشان کرد: ظلم و ستم یزیدیان با كشتن فرزند پیامبر خدا(ص) پایان نپذیرفت و كینه‌هاى خود را ادامه دادند. امام(عج) در این مورد مى‌فرماید: «و رُفع على القناه رأسُكَ و سُبى اهلُكَ كالعبید، وصُفدوا فى الحدید، فوق اَقتابِ المطیاتِ، تلفحُ وجوهُهُم حر الهاجرات، یساقون فى البراری والفلوات، ایدیهم مغلوله الى الاعناقِ، یطافُ بهم فى الاسواق: سرت بر فراز نیزه قرار داشت و خانواده‌ات همچون بندگان اسیر و در غل و زنجیر قرار گرفتند. چهره شان از گرما مى‌سوخت و در بیابان ها و دشت هاى پهناور پیش برده می‌شدند، دست هایشان به گردن آویخته و در بازارها آنان را می‌گرداندند.
حجت الاسلام فوادیان با اشاره به بازتاب این جنایات در زیارت ناحیه مقدسه ادامه داد: در جایى كه "اذا مات العالم ثلم فى الاسلام ثلمه لا یسدها شىء" است، با شهادت امام حسین(ع) عالم چطور خواهد بود؟ امام زمان(عج) این ضایعه عظمى را مساوى با كشتن اسلام و... بیان مى‌فرماید: "واى بر سركشان گنهكار! به كشتنت اسلام را كشتند و نماز و روزه را بیهوده و مهمل گذاشتند، سنتها و احكام را شكستند و پایه‌هاى ایمان را نابود كردند. آیات قرآن را تحریف و در فساد و دشمنى سخت تلاش نمودند... كتاب خدا رها شد و به حق خیانت گردید."
این پژوهشگر مهدوی افزود: امام عصر(ع) در این فراز ادامه می دهند؛ "وفقد بفقدك التكبیر والتهلیلُ والتحریم والتحلیلُ والتنزیل والتأویلُ وظهر بعدك التغییر والتبدیلُ والالحاد والتعطیلُ والاهواء والاضالیلُ والفتن والاباطیل: با رفتن تو، الله اكبر، لااله الاالله، حرام و حلال، تنزیل و تأویل از میان رفت. پس از تو تغییر، تبدیل، بى دینى، كفر، خواهش هاى نفسانى، گمراهى‌ها، آشوب ها، بیهودگى‌ها و باطل ها آشكار شد."
وی بازتاب این مصیبت در هستی را از دیگر فراز های ناحیه مقدسه دانست و بیان داشت: عظمت این مصیبت به نحوى است كه سرتاسر هستى، عزادار و به ماتم و سوز و ندبه نشستند: "پیامبر آشفته‌خاطر شد و دلش گریست و به خاطر تو فرشتگان و پیامبران به او تسلیت گفتند و به خاطر تو مادرت زهرا سوگوار و مصیبت‌زده شد. فرشتگان مقرب براى سوگوارى و تسلیت گفتن به پدرت امیر مؤمنان نزد او می‌رفتند و برایت در اعلى علیین مجلس عزا و ماتم بر پا شد... آسمان و ساكنانش، بهشت و خزانه‌دارانش، و كوههاى گسترده بر روى زمین و كرانه‌هایش، و دریاها و ماهیانش، و جنیان و فرزندانشان و خانه خدا و مقام ابراهیم و مشعرالحرام و حل و احرام براى تو گریستند."
حجت الاسلام فوادیان به نیایش و دعا در زیارت ناحیه مقدسه اشاره کرد و گفت: چه زیبا و پر بهاست كه عرض ارادت به ساحت مقدس سالار شهیدان را وسیله‌اى براى ارتباط و انس با خداوند متعال قرار داد. "دعا" سبب بینش و معرفت عمیق، موجب آرامش و سكون نفس و تشخیص رذایل از فضایل، محرك به سوى خوبی ها، بازدارنده از كژی ها، سازنده روح و روان و ایجاد‌كننده روح تعهدات اجتماعى است. انگاره‌هاى یاد شده در این بخش از این زیارت مقدس، موج مى‌زند. علاوه بر آنكه امام زمان(عج) ضمن دعاها به ما می‌آموزد كه در این هنگام، توسل به ائمه اطهار تنها راه است و با سیر در این دعا مى‌آموزیم كه محور دعاها چه باشد و چگونه دعا كنیم.
معاون پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(ع) اظهارداشت: شایان توجه است كه مكمل این زیارت ـ خصوصاً قسمت اخیر آن ـ نماز خاص زیارت است كه با سوره‌هاى انبیا و حشر خوانده مى‌شود و داراى یك دعاى بسیار عالى در قنوت است.