احتکار از مادۀ «حکر» است و حکر به معنای ذخیره کردن طعام به امید و انتظار چیزی است و به کسی که این عمل را انجام می دهد «محتکر» گفته می‌شود.
عقیق: احتكار از منظر اسلام به لحاظ اینكه قدرت خرید مردم را كاهش می‌دهد، حرام شمرده شده است. احتكار از مسائلی است كه مستقیماً با مصالح جامعه مسلمین مربوط است و جلوگیری از آن از وظایف حكومت اسلامی است. اما بنا به روایات رسیده برای شخص محتکر به واسطه عملش عواقبی در پی می باشد، چنانچه در این باره امیرالمومنین علی(ع) می فرمایند: الِاحْتِكَارُ دَاعِيَةُ الْحِرْمَان؛ احتكار به حرمان و بى بهره ماندن (محتكر) انجامد؛ و در جایی دیگر بیان می دارند: هركس مواد غذايى بخرد و براى اين كه آن را به مسلمانان گران بفروشد چهل روز انبار كند و پس از چهل روز آن را بفروشد و همه درآمد آن را هم صدقه بدهد كفاره گناه او نخواهد شد؛ و نیز می فرمایند: مِنْ طَبَائِعِ الْأَغْمَارِ إِتْعَابُ النُّفُوسِ فِي الِاحْتِكَار؛ به رنج افكندن خود براى احتكار از خصلت هاى ابلهان است. همچنین حضرت محمد(ص) در باره این عمل خارج از انسانیت بیان داشته اند: الُمحتَكِرُ في سُوقِنا كالمُلْحِدِ في كِتابِ اللّه؛ كسى كه در بازار ما دست به احتكار زند به منزله كسى است كه كتاب خدا را انكار كند؛ و نیز در کلامی گرانسنگ می فرمایند: مَنْ جَمَعَ طَعَاماً يَتَرَبَّصُ بِهِ الْغَلَاءَ أَرْبَعِينَ يَوْماً فَقَدْ بَرِئَ مِنَ اللَّهِ وَ بَرِئَ اللَّهُ مِنْهُ؛ هركس خوراكى را به اميد گران شدن چهل روز انبار كند از خداوند برى شده و خدا نيز از او برى و بيزار است .
پی نوشت ها: 1-تصنیف غررالحکم و دررالکلم:361 . 2-امالی(طوسی): 676. 3-نهج الفصاحه: 432. 4-بحار الانوار، ج 59 : 292. منبع:قدس 211008