عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) گفت: اقدامات ناپسندی همچون اهانت به مقدسات دیگران و قمهزنی و...که موجب وهن نظام اعتقادی، ارزشی، اخلاقی و سیاسی مکتب اهلبیت علیهم السلام به حساب میآید چگونه میتواند تعظیم شعائر به حساب بیاید... .
عقیق: مدتی است که برخی انحرافات ترویجی از سوی جریانی خاص میان گروهی منتسب به شیعیان مبنای اختلاف شده و نظرات و رفتار آنان دستمایه تعداد زیادی از رسانههای خارجی شده است. این رسانهها با نمایش فعالیتها و مواضع این گروهکهای خاص تصویری وارونه از شیعیان به دنیا مخابره کرده روز به روز به اختلاف افکنی میان مسلمانان با یکدیگر و همچنین تخریب مذهب تشیع میان پیروان ادیان دیگر میپردازند. ترویج خونریزی، قمهزنی و اهانت به همسران و اصحاب رسولالله(ص) بهبهانه عزاداری برای ائمه معصومین (علیهم السلام) که با نظر منفی بسیاری از علما و مراجع روبهرو شده است، بخش قابل توجهی از رفتارهای این گروه را نمایش میدهد که با واکنش منفی قاطبه مردم و مسلمانان سرتاسر جهان نیز مواجه شده است. سوءاستفاده و نمایش تصاویر تیغزنی و خونریزی متأثر از قمهزنی در شبکههای جهانی متعلق به جریان ضداسلام موجب به هم ریختگی تصویر واقعی و البته زیبای دین اسلام در نظر مردمان جهان شده است. این تصاویر همگی از پوشش چند مجلس خاص که با هدایت این جریان انحرافی برگزار شده، تهیه شده است.
جریان موسوم مدتی است که ذیل عنوان مرجعیت فردی خاص دست به ترویج این دیدگاههای اختلافی که عموماً ریشه در مسائل سیاسی و جناحی و در ضدیت کامل با بسیاری از مؤلفههای دینی دارد، زده اقدامات رسانهای و تکفیر جریانات مختلف دینی را در دستور کار خود دارند. صدمات زیادی از ناحیه مواضع تند و رادیکال و بعضاً غیرعقلانی آنان متوجه مسلمانان و خصوصاً شیعیان شده است. کارشناسان دینی عموماً حرکات این جریان انحرافی در میانه ایام عزاداری برای سید و سالار شهیدان را حرکتی در تضعیف توان آگاهیبخش و دستاوردهای این دستگاه میدانند و به نقد آن میپردازند. عمده انتقادی که کارشناسان برجسته دینی مطرح میکنند این است که چطور در شرایطی که جمهوری اسلامی در تحریم کامل بانکی قرار دارد جریانی امکان تجارت و تبادل مالی بینالمللی با برخی مجالس داخلی داشته یا شبکههای رسانهای و ماهوارهای گستردهای را که سرمایه مالی عجیبی برای هدایت آنها مورد نیاز است مدیریت میکنند.
آنان همچنین از وجود حسابهای بانکی در انگلستان و واریز وجوه مالی از کشورهای منطقه و برخی کشورهای اروپایی که در تمام این سالها عمده تمرکز خود را بر تخریب وجهه اسلام و تشیع قرار داده و امروز بهعنوان اسپانسرها و پشتیبانان اصلی این جریان محسوب میشوند، ابراز تعجب کرده اتفاقاً آن را دلیل محکمی در انحراف این جریان و توجیه محکمی در هدایت آنان از خارج کشور برمیشمارند. آنها اشارات زیادی به نفوذ جریانات ضداسلام و یهودی به بدنه مسلمانان و سابقه طولانی دولت انگلستان در ایجاد فرقههای انحرافی در اسلام و تشیع میکنند و نسبت به قوت گرفتن این جریانات هشدار میدهند.
«تخریب وحدت مسلمانان جهان» یکی از بزرگترین آسیبهایی است که این جریان شانه به شانه جریانات تکفیریای از جنس داعش که در جناح مقابل آنان و با توجیه مقابله با این جریان ایجاد شده، مشغول دامن زدن به آن است. حرکات این جریان انحرافی باعث شده است که با تکیه بر اقدامات آنان اختلافاتی کاذب و غیرعقلانی میان جریانات مختلف اسلامی ایجاد شده و با کوبیدن بر طبل اختلاف شیعیان و اهلسنت به یکپارچگی و برادری مسلمانان با یکدیگر لطمات شدیدی بزنند.این لطمات به جایی رسیده که در نقاط مختلف دنیا جریانات تندرو به جان مسلمانان در مذاهب گوناگون افتاده و امنیت خانوادههای مسلمانان با بحران جدی مواجه شود. این جریان تاکنون در جهت مواضع ضدوحدت و انحرافی خود بارها به ساحت علمای بزرگ اهلسنت و شیعیان بیاحترامی کرده از عبارتهای ناپسندی در مواجهه با آنان بهره بردهاند.
برخی فعالیتها به نام دین، اسلام و مکتب اهلبیت(علیهم السلام) با معیارهای دینی سازگاری ندارند
حجتالاسلام و المسلمین محسن الویری کارشناس برجسته تاریخ اسلام و عضوهیئت علمی دانشگاه باقر العلوم در گفتوگو با تسنیم،با بیان این که نخبگان جامعه در گذشته از همان بدو شکل گیری چنین حرکتهای افراطی هشدارهای لازم را نسبت به آن میدادند، اظهار کرد: تجربه ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در هر مقطع و برشی، تجربهای متفاوت از دوران قبل است. یکی از نشانههای بالندگی نظام جمهوری اسلامی و میراث بزرگ حضرت امام (ره) این است که میتواند در برابر شرایط جدیدی که به وجود میآید خود را باز تعریف کرده و اگر انحراف و اخلالی در جایی پیش بیاید؛ آن را ترمیم بکند.
وی گفت: یکی از نکاتی که شاید در دهه اخیر بیشتر مطرح شد و نخبگان جامعه از همان بدو شکل گیریاش هشدارهای لازم را نسبت به آن میدادند اما به هرحال عوامل مختلفی دست به دست هم دادند تا این مسئله به شکلی در جامعه رواج پیدا کرده و به یک پدیده عمومی تبدیل شد، مسئله اقدام به پارهای از فعالیتها است که به نام دین، اسلام، مکتب اهل بیت علیهمالسلام و ولایت در جامعه صورت میگیرد اما با معیارهایی که دین در اختیار ما گذاشته است سازگاری ندارند.
گروهی با دشنام و اهانت به مقدسات دیگران میخواهند از مکتب ما دفاع بکنند
عضوهیئت علمی دانشگاه باقر العلوم با اشاره به این که مسئله افراط مذهبی و افراط در اعمالی که با نام دین صورت میگیرد یکی از مصادیق این مسئله است، تصریح کرد: شاید در توضیح این قسمت چندان نیاز به ذکر نمونه نباشد که ما در پارهای از فعالیتها به ویژه آنهایی که به نحوه و چگونگی دفاع از راه اهل بیت علیهمالسلام پیوند پیدا میکنند، شاهد بودیم که یک گروهی با روشهایی مانند تحقیر دیگر مسلمانان مثل دشنام گفتن به افرادی که شیعه نیستند و با اهانت به مقدسات برادران و خواهران اهل سنت ما، میخواستند از مکتب ما دفاع بکنند.
چگونه قمه زنی میتواند با تعظیم شعائر و پاسداشت حرمت امام حسین(ع) به حساب بیاید
حجتالاسلام الویری افزود: قسم دیگر این روشهای ناپسند، ترویج اقداماتی است که موجب وهن نظام اعتقادی، ارزشی، اخلاقی و سیاسی مکتب اهل بیت علیهمالسلام به حساب میآید. رفتارهایی همچون گونه خاصی از فعالیتها مانند قمه زنی که به نام پاسداشت حرمت امام حسین علیهالسلام صورت میگیرد، اما در عمل هیچ رابطهای میان این فعالیتها و پاسداشت آن حضرت و عزاداری برای ایشان وجود ندارد که چگونه این اقدام میتواند تعظیم شعائر به حساب بیاید و رفتاری برای عزاداری امام حسین علیهالسلام باشد.این دو نمونه از رفتارهایی بود که آن را ذکر کردم؛ البته میتوان نشانههای دیگری از این قسم رفتار و اندیشه پیدا کرد. نمونههایی هستند که میتواند به تنهایی برای اظهار نظر در رابطه با این نوع از رفتارها کفایت بکند.
وی خاطر نشان کرد:چرایی رواج یافتن این نوع از رفتارها خود بحث دیگری است اما اگر بخواهیم به صورت کلی این مسئله را تحلیل کنیم که چرا در یک جامعه چنین رفتارهایی به وجود میآید که به نام دین و مذهب اقداماتی صورت میگیرد که در عمل از شاخصههای دین و مکتب فاصله دارد، میتوانیم به خطبه 88 نهج البلاغه مراجعه کرده و از زبان امیرالمونین علیهالسلام آن را تحلیل بکنیم.
افرادی که با اهانت به مقدسات دیگران و افراطگریها عملی را انجام میدهند، ثابت کنند کارشان ملهم از راه پیامبر(ص) است
این کارشناس مذهبی با اشاره به خطبه 88 نهج البلاغه، اظهار داشت: در این خطبه که در نهج البلاغه آمده است و ظاهرا زمان ایراد آن سال 36 قمری و در واقع نخستین ماههای شروع به خلافت امیرالمومنین علی علیهالسلام است، آمده است که «أمّا بعْدُ، فإِنّ الله سُبْحانهُ لمْ یقْصِمْجبّارِی دهْرٍ قطُّ إِلاّ بعْد تمْهِیلٍ ورخاءٍ، ولمْ یجْبُرْ عظْمأحدٍ مِن الاْممِ إِلاّ بعْد أزْلٍوبلاءٍ، وفِی دُونِ ما اسْتقْبلْتُمْ مِنْ خطْبٍ واسْتدْبرْتُمْ مِنْ خطْبٍ مُعْتبرٌ! وما کُلُّ ذِی قلْبٍ بلبِیبٍ، ولا کُلُّ ذِی سمْعٍ بِسمِیعٍ، ولا کُلُّ ذِی ناظِرٍ بِبصِیرٍ.فیا عجباً! وما لِی لا أعْجبُ مِنْ خطإِ هذِهِ الْفِرقِ على اختِلافِ حُججِها فِی دِینِها! لا یقْتصُّون أثر نبِیٍّ، ولایقْتدُون بعملِ وصِیٍّ، ولا یُؤْمِنُون بغیْبٍ، ولا یعِفُّونعنْ عیْبٍ، یعْملُون فِی الشُّبُهاتِ، ویسِیرُون فِی الشّهواتِ، الْمعْرُوفُ فِیهمْ ما عرفُوا، والْمُنْکرُ عِنْدهُمْ ما أنْکرُوا، مفْزعُهُمْ فِی الْمُعْضِلاتِ إِلى أنْفُسِهمْ، وتعْوِیلُهُمْ فِی المُبْهماتِ على آرائِهِمْ، کأنّ کُلّ امْرِىءٍ مِنْهُمْ إِمامُ نفْسِهِ، قدْ أخذ مِنْها فِیما یرى بعُرىً ثِقاتٍ، وأسْبابٍمُحْکماتٍ.» یعنی «نه هر کس مغز دارد اندیشمند است، و نه هر صاحب گوشى شنواست، و نه هر چشم دارى بینا؛ شگفتا! چرا تعجب نکنم؟ از خطا و اشتباه این گروههاى پراکنده با این دلائل مختلفى که بر مذهب خود دارند، نه گام به جاى گام پیغمبر مینهند، و نه از عمل وصى پیغمبر پیروى مىکنند.»
حجتالاسلام الویری ادامه داد: این نقطه محوری است یعنی ما اگر از راه پیغمبر صلیالله علیه و آله وسلم فاصله بگیریم دچار اشتباه میشویم، افرادی که از طریق این شکلهای ناپسند و از طریق اهانت به مقدسات، عملی را انجام میدهند باید اثبات شود که این عمل ملهم از راه اهل بیت علیهمالسلام، پیامبر و قرآن است. اگر این افراد نتوانند اثبات کنند که دشنام دادن به دیگر مسلمانان روش و سیره پیامبر صلیالله علیه و آله وسلم بوده است و یا این رفتارهای ناپسند برآمده از قرآن و رفتار اهل بیت علیهمالسلام، بوده است پس این اعمال برخواستههای ذهنی و توهمات آنها است.
مگر معصومین فرمودهاند برای اثبات حقانیت ما به مقدسات دیگران اهانت کنید؟
وی گفت: فراز «لا یقْتصُّون أثر نبِیٍّ، ولایقْتدُون بعملِ وصِیٍّ» در این خطبه به این معنا است که ما هر عملی که انجام میدهیم حتی اگر مسئله دفاع از قرآنمان باشد باید نحوه ایثار را هم از قرآن اخذ کرده باشیم. افرادی که این کارها را انجام میدهند اگر کارشان مبنای دینی که برآمده از قرآن، روایت و یا توصیه پیامبر صلیالله علیه و آله وسلم باشد که اگر آن حضرات فرموده باشند اگر میخواهید از ما دفاع کنید بروید در ملا عام و در حضور کسانی که به خون ما تشنه هستند اهانت کنید را باید اثبات کنند و اگر نتوانند اثبات کنند، معلوم میشود که اینها برخواستههای ذهنی این افراد است.
سردبیر فصلنامه تاریخ اسلام افزود: امیرالمومنین علیهالسلام در ادامه به زیبایی میفرمایند: «لا یعِفُّونعنْ عیْبٍ» به این معنا که این افراد خود را از عیب برکنار میدانند و نسبت به عیوب پاکدامنی نداشته و انصاف را نسبت به عیب رعایت نمیکنند. هرکس ممکن است دچار عیبی شود و پاکی سیرت و صورت، رفتار، منطق و گفتار در رفتار این افراد به چشم نمیخورد. «یعْملُون فِی الشُّبُهاتِ»؛ به شبهاتی عمل میکنند که با نگاه دقیق فقهی قابل دفاع نیست و اگر یک موضوع ضعیفی را در جایی پیدا کرده و به آن تمسک بکنند یا یک عالمی در یک گوشهای رفتاری را انجام داده است و آنها آن رفتار را بخواهند به عنوان معیار خود قرار بدهند، این عمل در گستره شبهات است. دین ما دین بینات است و ما راه زندگی خود را براساس دین باید به گونهای انتخاب بکنیم که به صورت کامل روشن باشد و هیچ انحراف، احتمال، کجی و گمراهی در آن وجود نداشته باشد.
دفاع از اهل بیت(ع) با این اشکال ناپسند طبق فرموده امیرالمومنین علیهالسلام سیر در شهوات است
الویری با اشاره به فرازهای دیگر این خطبه نهجالبلاغه،در بیان خصیصههای این افراد، گفت: حضرت میفرمایند «ویسِیرُون فِی الشّهواتِ»، شهوت در اینجا به معنای برآوردن تمنیات مادی نیست بلکه به معنای آن است که انسانها خود به آن اشتها دارند. این نوع دفاع از اهل بیت علیهمالسلام با این اشکال ناپسند طبق فرموده امیرالمومنین علیهالسلام سیر در شهوات است و این نوع از اعمال خودساختههایی است که انسان با روشهای من درآوردی میخواهد به اهل بیت علیهالسلام خدمت بکند. در صورتی که اهل بیت علیهم السلام به صراحت از این نوع اعمال تبری جستهاند و پیروان خود را از انجام آنها باز داشتهاند و هیچگاه نمیخواستند که با توهین به مقدسات دیگران خود را اثبات بکنند.
اگر یک عالم دینی در گوشهای کاری خلاف خواست معصومین انجام داده باشد رفتار او برای ما حجیت ندارد
وی اظهار داشت: حال اگر یک عالم دینی در یک گوشه کاری را انجام داده باشد رفتار او برای ما حجیت ندارد بلکه این رفتار معصومین علیهمالسلام است که برای ما حجیت دارد. برای مثال در تاریخ نیامده است که مثلا امام صادق علیهالسلام برای جد بزرگوار خود اینچنین عزاداری کرده باشند. آنچه قابل توجه است این است که این گونه افراد در این موارد وقتی به سلیقه خود عمل میکنند، عملا به این حال میافتند که خود را معیار درستی یا نادرستی میانگارند.
عضوهیئت علمی دانشگاه باقر العلوم یاد آور شد: امیرالمومنین علیه السلام در ادامه میفرمایند که «الْمعْرُوفُ فِیهمْ ما عرفُوا والْمُنْکرُ عِنْدهُمْ ما أنْکرُوا» یعنی نیکى در نظر این افراد همان است که خود نیک مىشمارند، و منکر و زشتى آن است که خود منکر بشمارند. در ادامه با یک فاصلهای حضرت میفرمایند «کأنّ کُلّ امْرِىءٍ مِنْهُمْ إِمامُ نفْسِهِ» و این خیلی زیبا است یعنی اینکه گویا هر کدام امام و پیشوای خویشتناند، شاید برخی از این افراد در لباس عالم دین هم باشند اما وقتی ما آنها را با معیار دین میسنجیم نمیتوانیم رفتارشان را یک رفتار دینی قلمداد کنیم. آنها مسائلی را از خود ساختهاند که معروف و منکر را همان که خود میپندارند، قبول میکنند آنچنان که امیرالمومنین علیه السلام نیز در مورد آنها میفرمایند گویی که هرکدام امام خویش هستند.
جاداشتن محبت اهل بیت علیهم السلام در دل اهل سنت، غیر قابل انکار است
حجت الاسلام الویری با بیان این که طبق فرمایش حضرت امیر(ع) این افراد ممکن است نماز، روزه و... خود را از قرآن و روایات بگیرند اما رفتاری که تحت عنوان دفاع از اهل بیت علیهم السلام انجام میدهند، خلاف خواست آنان است، گفت: برای مثال به نام دین به مقدسات دیگران اهانت کرده و یا به دیگر مسلمانان توهین میکنند درحالی که آنها نیز به خدای واحد اعتقاد دارند، پنج نوبت نماز میخوانند و یا برخی از برادران اهل سنت هستند که به طور جدی نسبت به اهل بیت علیهم السلام شناخت و محبت دارند و حتی نوشتههایی از آنها یا مقتل خوانی و عزاداری برای اهل بیت علیهم السلام در میان آنها دیده شده است. این یک مسئله غیر قابل انکار در جامعه ما است که محبت اهل بیت علیهم السلام در دل اهل سنت جای دارد.
وی تاکید کرد: حال کسی که به اهل بیت علیهم السلام محبت میورزد در حالی که مانند ما آنها را امام نمیشمرد، باید اثبات شود که آزار آنها مبنای دینی دارد و اگر چنین نباشد به تعبیر امیرالمومنین علیه السلام این افراد خویش را امام قرار دادهاند و در این مورد به اهل بیت علیهم السلام تأسی نکردهاند.
کارشناس و استاد تاریخ اسلام با بیان این که به لحاظ نظری باید با این زاویه دید به این رفتارها نگاه کنیم، تصریح کرد: مادامی که اثبات نشود این خواسته اهل بیت علیهم السلام است که این اعمال انجام بشود باید از آنها دوری جست و البته ما تردید نداریم که این رفتارها با منطق عملی و نظری اهل بیت علیهم السلام سازگار نیست.
فضای رسانهای در چند سال اخیر مواجهه لازم را با انحرافاتی که ذره ذره شکل گرفته نداشتهاند
حجتالاسلام الویری در بخش دیگری از گفتوگوی خود با تسنیم اظهار کرد: نکته دیگری که وجود دارد و نباید آن را به عنوان یک واقعیت در جامعه خود کتمان بکنیم این است که فضای رسانهای و تبلیغاتی ما در چند سال اخیر با توجیهات و ادله مختلف مواجهه لازم با این انحرافات را نداشتهاند و در برابر این انحرافاتی که ذره ذره شکل گرفته و رواج میکرد برخورد و موضع شایسته را پیش نگرفتهاند. امیرالمومنین علیه السلام در حکمت 182نهج البلاغه میفرمایند:« لَا خَیْرَ فِى الصَّمْتِ عَنِ الْحُکْمِ کَمَا أَنَّهُ لَا خَیْرَ فِى الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ».و درود خدا بر او ، فرمود : آنجا که باید سخنِ درست گفت، در خاموشى خیرى نیست، چنانکه در سخن نا آگاهانه نیز خیرى نخواهد بود.
وی افزود:به این معنا که آنجا که باید سخنِ درست گفت، در خاموشى خیرى نیست، چنانکه در سخن نا آگاهانه نیز خیرى نخواهد بود. در چند سال اخیر با این توجیه که فضای مجالسی که این نوع مراسمها در آن رواج داشت به لحاظ سیاسی با یک جناح سازگار بود، عدهای به طمع بهره برداری سیاسی در برابر این انحرافات سکوت کردند و این سکوتی بود که به تعبیر امیرالمومنین علیه السلام در آن خیری وجود نداشت و بهره این سکوت را دیگران بردند و ما در خلال این سکوت در برابر این نوع از محافل دیدیم که سرانجام جریانهایی که در سرزمینهای عربی مقر و در کشورهای اروپایی پایگاه دارند بهره خود را از این مجالس بردهاند و آنچه که با احساسات مردم عجین شده و درست مدیریت نشود در آینده معالجه کردن آن سخت است.
در سالهای اخیر برخی، با سکوت غیر حکیمانه در رواج و نهادینه کردن این حرکتها مشارکت داشتند
عضوهیئت علمی دانشگاه باقر العلوم ادامه داد: شگفت آور اینکه افرادی که در نوعی ترویج عوام فریبی در دین داری و ترویج سطحی نگری در دین سهیم بودند و از تمام توان خویش برای معرفی این نوع از دین بهره بردند اینک موضعی گرفتهاند که گویی هیچ انتقادی متوجه اینها نیست و از یک موضع قدرت این مسائل را نقد میکنند. این درد وجود دارد که افرادی که نسبت به این نوع از فتارها موضع میگیرند و اظهار نظر میکنند در یک مقطعی خودشان نسبت به رواج این نوع از رفتارها شریک بودند یا خودشان آن را گسترش دادهاند و لااقل با سکوت غیر حکیمانه خویش در رواج و نهادینه کردن آنها مشارکت داشتند. این نکتهای است که در واقعیت وجود دارد.
الویری همچنین با بیان این که بین این افراطی که در رفتارهای مذهبی وجود دارد، جای شکر باقی است که در سه سال اخیر نسبت به این آفت مدیریت آشکارتری صورت میگیرد زیرا در 15 سال اخیر این رفتارها ذره ذره رشد کرده است، گفت: این آفتی که در این تندروی مذهبی وجود دارد باید اثبات بکنند که این روش برگرفته از قرآن و روش پیامبر و اهلبیت علیهم السلام است، همانند این آفت را در عالم سیاست هم داریم، تندروی سیاسی در جامعه ما تفاوت ماهوی با تندروی مذهبی ندارد زیرا در تندروی سیاسی نیز این مسائل مطرح است. به دلیل اینکه معتقدیم رفتارهای سیاسی رنگی از دین به خود دارد و تمایزی میان رفتار سیاسی و رفتار مذهبی قائل نیستیم که البته باید هم اینگونه باشد، همانند این اشکال در سیاست هم وجود دارد.
وی تاکید کرد: اگر جلوی این تندرویهای سیاسی به موقع گرفته میشد و گرفته بشود فضای سالم به عرصه سیاسی کشور باز میگردد، درست مانند تندروی مذهبی که اکنون شاهد هستیم آن سکوت سر از کجا درآورد. عین این بحث در سیاست هم وجود دارد. اگر ما دیر با این تندرویها مقابله کنیم دیر یا زود شاهد پیامدهای منفی آن خواهیم بود اگرچه اکنون نیز شاهد پیامدهای منفی آن هستیم.
ثمره تندوریها نصیب دیگران میشود نه خودِ تندروها
این پژوهشگر تاریخ و کارشناس مذهبی گفت: معمولا کسانی که این تندرویها را دارند خود از نتیجه رفتارشان بهرهمند نیستند و ثمره این درخت نصیب آنها نخواهد شد. خوارج هیچگاه آنچه که میخواستند را به دست نیاوردند و دیگران از عمل آنها بهره بردند؛ بعد از شهادت امیرالمومنین علی علیه السلام این بنی امیه بودند که به قدرت رسیدند نه خوارج. ما در صحنه مسائل مذهبی کشورمان هم رواج این هیئتهای مذهبی که با این جریان و آسیب همراه بود، سرانجام دیدیم کسانی که پایگاهشان در کشورهای عربی و اروپایی بود بهره آن را بردند و کسانی که غیر حکیمانه سکوت کردند سود زیادی از این مجالس نبردند.
پالایش آفتها در عرصه تندروی مذهبی باید با مدیریت علما و مراجع عظام باشد
حجت الاسلام الویری خاطرنشان کرد: در افراط سیاسی هم قصه همین است یعنی کسانی که به این افراط سیاسی دامن میزنند و نقش آفرین هستند این تجربه در برابر دیدگانشان هست و امید است از این تجربه که به آنچه که میخواهند خودشان نمیرسند، بهره بگیرند. بنابراین امیدواریم همانطور که در عرصه تندروی مذهبی گرچه دیر ولی این هوشیاری پیدا شده است، این روند به شکل مناسبی هم پالایش بشود و مدیریت مناسب این پالایش به گونهای باشد که هم نسبت به مراجع معظم توجه داشت که مبادا در این میان مدیریتی خارج از مراجع بزرگوار صورت بگیرد زیرا این نوع از موارد باید با حضور و هدایت مراجع دینی باشد تا به انحرافات دیگری که به کاستن ارزش عزاداری امام حسین علیه السلام منجر بشود، نیانجامد و ذرهای به کاهش احساسات مردم منجر نشود. بنابراین لازمه آن این است که با مدیریت مراجع بزرگوار صورت بگیرد. که البته این پالایش شروع شده است و مراجع نسبت به این مسائل موضع گرفتهاند و امیدواریم به همان نسبت در عرصه سیاست نیز این خودآگاهی ایجاد بشود و نسبت به این افراطها هوشیاری بیشتری شکل بگیرد و از این نظر نیز فضای کشور ما پالوده بشود.