آیتالله جوادی‌آملی، با اشاره به اینکه «دعا سلاح انسان با ایمان است و انسان تا نفس میکشد و به سلاح دعا مجهز است باید امیدوار باشد» گفت: دعا و تضرع بهترین سرمایه در برابر خدای سبحان است، «و سلاحه البکاء» با دعا بسیاری از مسائل حل میشود.
عقیق:این مرجع تقلید در درس تفسیر سوره زمر، گفت: خداوند در قرآن از مثلهایی برای عبرت و بیان نکات خاص استفاده کرده است، ولی این مثلها برای توده مردم یک اثر دارد و برای خواص مردم نیز اثری دیگر دارد.
وی افزود: به عنوان مثال خداوند بیاناتی چون کمثل الحمار یا کمثل الکلب را بیان میکند که این مثالها اثرات خاص خود را برای مردم دارند؛ این مثلها برای توده مردم این اثر را دارد که بیان خداوند را برای مردم رقیق و قابل فهم میکند.
این مرجع تقلید تصریح کرد: افرادی که متفکر و پژوهشگر هستند و نه اینکه در حد عرفای الهی باشند که باطن اشیا را ببینند در خصوص این امثال به بررسی و تحقیق و رسیدن به فهم نهایی میپردازند.
وی گفت: افراد عالم و پژوهشگر که صاحب علم هستند این افراد از مثال میتوانند به مثل و ماهیت آن پی ببرند؛ اما اگر از افرادی که به تعبیر امام علی(ع) در نهجالبلاغه باطن افراد و باطن بهشت را میبینند باشند این افراد نیازمند به تمثیل نیستند زیرا آنها باطن بهشت و دوزخ را میدانند.
آیتالله جوادی‌آملی افزود: پژوهشگران میتوانند با بررسی مثل به ممثل پیببرند؛ علما بررسی میکنند و با تحقیق به حقیقت مثل میرسند ولی کسانی که حقالیقین دارند احتیاجی به فهم هم ندارند.
این مرجع تقلید با اشاره به ضمانت خداوند از انسانهای پاک گفت: ممکن است برخی افراد که در دنیا انسانهای بسیار خوبی بوده و محب و شیعه اهل بیت(ع) بودهاند، ولی اشتباهی در دنیا در حق کسی ظلمی کردهاند باشند که این افراد در قیامت از سوی خداوند مورد لطف ذات الهی قرار میگیرند به نحوی که خداوند به قدری به مظلوم عنایت میفرماید تا از این ظالم در گذرد.
وی با اشاره به آیه لِیُکَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی عَمِلُوا وَیَجْزِیَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِی کَانُوا یَعْمَلُونَ تصریح کرد: خداوند با آیه أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ بیان میدارد که شیوه هدایت او به چه شکلی است؛ حقیقت آن است که هرجا هدایت و عنایت الهی است، دارای دو وجه ابتدایی و پاداشی است.
وی اظهار کرد: هدایت ابتدایی به وسیله عقل و نقل انجام میشود و جامعه را به سوی حق هدایت میکند؛ مثل آیه شهر رمضان ...؛ حال اگر کسی این هدایت الهی را بها داد و محترم شمرد تحت پوشش هدایت پاداشی قرار میگیرد که به نوعی گرایش در قلب و جان او نسبت به خداوند ایجاد میشود از این روی است که این افراد در موقع اذان منقلب شده و دل و جان آنها جلا مییابد و بیتاب نماز میشوند.
این مرجع تقلید بیان کرد: در خصوص اضلال باید گفت که بر عکس هدایت، خداوند اضلال ابتدایی ندارد یعنی اینکه او در ابتدا کسی را گمراه نمیکند؛ اگر کسی با داشتن عامل هدایت از درون و بیرون کج راهه رفته است، خداوند به او مهلت و راه توبه و انابه و توبه میدهد، ولی اگر بازهم همه این فرصتها و محبتها را فروخت و عامدا خدا را کناری نهاد و به کجراهه رفت خداوند هم او را گمراه میکند؛ باز نیز گمراه نه از ین منظر که او را به مسیر دیگری بیاندازد ولی او را فقط به خود واگذار میکند و واگذاری به خود، یعنی گمراهی.
وی گفت: اضلال عدمی است در مقابل هدایت که نور است؛ برای همین نیز دعای پیامبر(ص) که فرمودند که خداوندا من را به خود واگذار مکن زیرا تمام هویت ما وابسته لطف خداست و اگر یک لحظه ما را به خود واگذارد سقوط میکنیم؛ این به حال خود رها کردن کیفری است پس اضلال وجودی نیست و عدمی است؛ اضلال ابتدایی وجود ندارد.