روز قیامت بی نماز به اسم شفاعت وارد بهشت نمی شود
یدالله بهتاش بیان کرد: مداحان نباید در مجالس مردم را مغرور کنند که این اشتباه بزرگی است. مجلس امام حسین (ع) منطق دارد، عقل و شعور دارد و با آن دکه و کسب و کار مسیحیت متفاوت است، مجلس امام حسین (ع) معرفت می آموزاند.
عقیق: حاج یدالله بهتاش از پیر غلامان صاحب نام و دل سوخته اباعبدالله الحسین (ع) که علاوه بر مداحی و روضه خوانی دستی به نوشتن نیز دارد و چندین کتاب تا به حال از ایشان منتشر شده است در گفت و گو با خبرگزاری شبستان به بیان نکاتی در مورد عزاداری های رایج این دوران و به صورت اختصاصی نکاتی دقیق در خصوص مبحث شفاعت ایراد نمود که در زیر می خوانید.
با سلام و تشکر نسبت به پذیرش دعوت. امروزه شاهد آن هستیم در هیئات و مجالس عزاداری اصرار بسیاری بر شفاعت می شود در حالی که اغلب سخنی از شرایط آن آورده نمی شود و متاسفانه شاهد آنیم در عام مردم بحث شفاعت به گونه ای انحرافی تعمیم داده شده به طوری که فرد در ذهن خود این را پروانده که حُب اهل بیت انسان را در مقابل گناهانش مصون می کند. نظر شما چیست؟
چند سال پیش مقام معظم رهبری از قول پیامبر (ص) خطاب به حضرت فاطمه زهرا (س) جملاتی را فرمودند که بسیار قابل تامل است. حدیث از طرق شیعه است که پیغمبر به فاطمه سلام‌اللَّه‌علیها فرمود: «یا فاطمه اننّى لم اغنى عنک من‌اللَّه شیئا»؛ یعنى اى عزیز من! اى فاطمه‌ى من! نمى‌توانم پیش خدا تو را از چیزى بى‌نیاز کنم. یعنى خودت باید به فکر خودت باشى، و او از دوران کودکى تا پایان عمر کوتاهش به فکر خود بود و این سخن آن را می رساند که نسبت پدر فرزندی حتی برای فاطمه که دختر پیامبر است کارساز نیست و انسان خود باید عمل داشته باشد.
حتی بالاتر از این روایت می توان به روایتی به نقل از طاووس یمانی اشاره کرد که می گوید: حضرت علي بن الحسين(ع) را ديدم كه از وقت عشا تا سحر به دور خانه خدا طواف مي كرد و به عبادت مشغول بود. مي گويد امام چند بار در خلال مناجات خویش گریست سپس به خاک افتاد و بر زمین سجده کرد. من نزدیک رفتم و سرش را بر زانو نهاده و گریستم. اشکهای من سرازیر شد و قطرات آن بر چهره اش چکید. برخاست و نشست و گفت: کیست که مرا از یاد پروردگارم مشغول ساخت؟ عرض کردم: من طاووس هستم ای پسر پیامبر. این زاری و بی تابی چیست؟ ما می باید چنین کنیم که گناهکار و جفا پیشه ایم. پدر تو امام حسین علیه السلام و مادر تو حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام و جد تو پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است. شما چرا با این نسب شریف و پیوند عالی در وحشت و هراس هستید؟ امام به من نگریست و فرمود: «هیهات هیهات یا طاووس دع عنی حدیث ابی و امی و جدی، خلق الله الجنة لمن اطاعه و احسن و لو کان عبدا حبشیا، و خلق النار لمن عصاه و لو کان ولدا قرشیا. أما سمعت قوله تعالی: « فاذا نفخ فی الصور فلاانساب بینهم یومئذ و لا یتسائلون ». و الله لا ینفعک غدا الا تقدمة تقدمها من عمل صالح»؛ نه، نه، ای طاووس! سخن نَسَب را کنار بگذار، خدا بهشت را برای کسی آفریده است که مطیع و نیکوکار باشد هر چند غلامی سیاه چهره باشد و آتش را آفریده است برای کسی که نافرمانی کند ولو آقازاده ای از قریش باشد. مگر نشنیده ای سخن خدای تعالی را که «وقتی که در صور دمیده شود، نسبها منتفی است و از یکدیگر پرسش نمی کنند». به خدا قسم فردا تو را سود نمی دهد مگر عمل صالحی که امروز پیش می فرستی».
بنابراین روایات امام می فرماید رها کنید که پدرت کیست؟ جدت کیست؟ بلکه انسان باید عمل نیکو داشته باشد. مداحان نباید در مجالس مردم را مغرور کنند که این اشتباه بزرگی است. گاها دیده می شود در مجالس 2 ساعت سینه زنی می شود که این جای دو رکعت نماز را نمی گیرد. در مجالس گاها ذکر یا علی گفتن را بالاتر از نماز عنوان می کنند که این انحراف بزگی است. ما باید ابتدا مردم را تشویق به عمل به واجبات و ترک محرمات بکنیم و به خاطرشان بیاوریم که خدا همه کاره است و اگر به اهل بیت نیز اختیاراتی داده شده است، همگی عنایت خداوند است و اینگونه نیست که این تصور ایجاد شود روز قیامت خداوند بگوید بی نماز وارد جهنم شود ولی امام حسین (ع) بگویند من این فرد را به بهشت می فرستم! چنانچه پیامبر اکرم (ص) کی فرمایند: «لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها» یعنی کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید. سخنان برخی مداحان مثل این است که نعوذ بالله بگوییم امام حسین (ع) در روز قیامت دکانی بغل دکان خداوند باز کرده است! خداوند بگوید فرد عرق خور جهنم و امام حسین (ع) بگوید این سینه زن من است و بهشت! این توهین است و اینگونه در بین مردم تعریف شفاعت را کردن اشتباه است. کسی که ولایت و دوستی امام علی (ع) و اهل بیت را در دل دارد رفتارش نیز باید علوی باشد و به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد و آن گاه است که خود پیامبر فرموده بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.
مثل همان انحرافی که در مسیحیت ایجاد کردند؟
بله متاسفانه. من در کشورهای مختلفی روضه خوانی کرده ام و منبر رفته ام که از هر جا درسی آموخته ام. زمانی برای منبر و روضه به ایتالیا و شهر رُم رفته بودم. از آنجا ما را برای بازدید از واتیکان بردند و من دیدم دکه هایی ایجاد کرده اند که مردم در آنجا زانو می زنند و نزد کشیشان به گناهان خود اعتراف می کنند و کشیشان پول می گیرند تا گناهانشان بخشوده شود. قبل از ورود به دکه انسان گناهکار و پس از خروج پاک! غسل تعمید می دهند که به قول خودشان منجر به آمرزش گناه اولیه انسان می شود بدون اینکه نیاز به هیچگونه پشیمانی داشته باشد.در صورتی که شیعه چنین اعتقادی ندارد که متاسفانه در برخی هیئات مرسوم شده است. امروز می بینیم برخی مداحان بر این انحراف بسیار دامن می زنند در صورتی که چنانچه نقل شد اصلا چنین چیزی حاکم نیست. مجلس امام حسین (ع) منطق دارد، عقل و شعور دارد و با آن دکه و کسب و کار مسیحیت متفاوت است، مجلس امام حسین (ع) معرفت می آموزاند.
منبع:شبستان