در گفت‌و‌گوها، مذاکرات و نشست‌های طولانی‌مدت سخنان زیادی رد و بدل می‌شود که این گفتارها و گفت‌و‌گوها باید تحت ضابطه‌ها و معیارهایی باشد تا آثار اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و خانوادگی مثبتی به جای گذارد.
عقیق:برای صحبت کردن با سایرین بر سر هر موضوعی باید از واژه‌های لطیف، خوشایند و مؤدبانه استفاده کنیم. طبق دستورات اسلامی یکی از آداب سخن‌وری، گوش فرا دادن به گفتار دیگران است. در این رابطه امام صادق(ع) می‌فرمایند: سه چیز دلیل درست‌اندیشی است: برخورد خوب با مردم، گوش فرا دادن به گفتار مردم و خوب پاسخ دادن به سؤال اشخاص. قطع نکردن کلام دیگران یکی دیگر از اصول سخن‌وری است. در این رابطه ابراهیم بن عباس در رابطه با این خصلت امام رضا(ع) گفت: هیچ‌گاه ندیدم امام رضا(ع) کلام کسی را، تا به پایان نرسیده است قطع کند. پیامبر(ص) در رابطه با این‌که تناسب سخن با درک طبقات مختلف مهم است، می‌فرمایند: «ما پیامبران مأموریم به اندازه فهم مردم با آنان سخن بگوییم». درِ گوشی سخن‌نگفتن در حضور دیگری یکی دیگر از اصول سخن‌وری است. در این رابطه امام صادق(ع) می‌فرمایند: وقتی سه نفر با هم نشستند نباید دو نفرشان با خود درِ گوشی سخن بگویند (و نجوا کنند)، زیرا این کار آن شخص حاضر را غمگین می‌کند و آزار می‌دهد. پی‌نوشت: تحف‌العقول/ 238 عیون أخبار الرضا (ع) 2/148 تحف‌العقول/ 37. اصول کافی 2/660. الحیات، محمدرضا حکیمی منبع:ایسنا 211008