قرآن و امام، دو روی یک سکه اند: سکه هدایت و نجات. قرآن، امام صامت است، و امام، قرآن ناطق است.
عقیق:بر مبنای وحدت جهت گیری در هدایت انسان، و هماهنگی جوانب گوناگون تعالیم اسلامی، می نگریم که اسلام، امر هدایت انسان را منوط به پیروی از دو نهادِ یگانه قرار داده است.
امور تربیتی و فردسازی، و امور سیاسی و اجتماع سازی، همه و همه، در ارتباط با این دو نهاد است، دو نهادی که یگانگی تام و پیوستگی تمام دارند: قرآن و امام. قرآن کتاب خداست، و امام حجت خدا و مفسر کتاب خدا.
قرآن و امام، دو روی یک سکه اند: سکه هدایت و نجات. قرآن، امام صامت است، و امام، قرآن ناطق، چنانکه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در حدیث مشهور «ثقلین»، بر همین امر تاکید کرده است، و دو نهاد یگانه (قرآن و امام) را، به نام میراثِ هدایتِ و شاخص خط نجات و سعادت، در میان امت باقی گذاشته است، و سفارش اکید فرموده است تا مردم از این هر دو، با هم (هم در اعتقادات و هم در اعمال فردی و اجتماعی و ...) پیروی نمایند، نه اینکه یکی را بگیرند و دیگری را رها کنند، یا به «التقاط» گرایند.و این چگونگی، ژرف ترین و حکیمانه ترین نوع راهنمایی و هدایت است، زیرا هم قانون است، و هم ضامن اجرای قانون.