تربت امام حسین (ع) خاکی است که از قبر یا حوالی مرقد مطهر حضرت سیدالشهدا (ع) می آورند که شیعه به استفاده از آن برای استشفا بهره می برد.
عقیق: در احادیث از ائمه معصومین (ع) و همچنین در کتب فقهی، علماء ما خوردن خاک را حرام دانسته اند و فتوای به حرمت این مسئله داده اند. الاّ در تربت حضرت امام حسین (ع) که مقداری از تربت را جهت استشفاء اگر انسان بخورد هیچ حرمتی و منعی ندارد. در فضیلت و اهمیت و فواید تربت حضرت سیدالشهدا (ع) سخنان فراوانی از رهبران و بزرگان دین به ما رسیده است که شاید ذکر تنها گوشه ای از آن ها خالی از لطف نباشد.
در تربت امام حسین (ع) شفای تمام دردهاست مگر مرگ حتمی با چند شرط:
1- اعتقاد به شفا بودن تربت داشته باشد، و به قصد شفا بخورد «و من اکله اشهوة لم یکن فیه شفاء» در روایتی فرمودند: والله هر کس اعتقاد داشته باشد که به او نفع می بخشد البته منتفع می شود.
2- بیمار در آستانه اجل حتمی نباشد چون اجل حتمی علاج پذیر نیست.
3- تربت را با وضو بردارد.
4- با دو انگشت بردارد.
5- به اندازه نخود، بلکه احوط آن است که به قدر عدس مصرف کند، نه بیشتر.
6- آن را ببوسد و بر دیدگانش بگذارد.
7- در وقت خوردن یا خورانیدن بگوید: بسم الله و بالله اللّهم جعله رزقاً واسعاً و علماً نافعاً و شفاءً من کل داءٍ انّک علی کلّ شیءٍ قدیر.
8- آن را سبک نشمارد، در ظروف یا مکان های نامناسب نگذارد، خیلی دست بر آن نمالد. یا جایی که زیاد دست مالی می شود نگذارد.
9- فاصله تربتی که برای شفا استفاده می کنند از قبر مطهر تا چهار میل باشد نه بیشتر و هرچه به قبر شریف نزدیکتر باشد بهتر است.
10- خوب است تربت را در دهان بگذارد و بعد جرعه ای آب بخورد و بگوید: اللّهم اجعله رزقاً واسعاً و علماً نافعاً و شفاءً من کلّ داءٍ و سقمٍ.
همراه داشتن تربت سیدالشهدا (ع) ایمنی بخش است
در این باره فرمودند: هرگاه از سلطان یا دیگری ترس داشتی از منزلت بیرون مرو مگر اینکه تربت همراهت باشد.
با میّت در قبر گذاشتن و کفن را با آن نوشتن
یکی از برکات تربت حضرت سیدالشهدا (ع) این است که اگر با میت در قبر بگذارند، آن میت از عذاب و تاریکی قبر در امان خواهد ماند. از امام موسی (ع) روایت شده که فرموده اند: هرگاه میت را در قبر گذاشتید مهری از تربت امام حسین (ع) را مقابل رویش بگذارید نه زیر سرش. همچنین از امام صادق (ع) روایت شده نوشتن اعتقادات به وسیله تربت امام حسین (ع) بر کفن میت، روشنی مؤمن به هنگام تاریکی قبر و امان در وقت سؤال و هول و هراس قیامت است.
سجده کردن بر تربت
روایت شده که سجده بر تربت، هفت حجاب را می درد یعنی باعث قبولی نماز می شود و نماز به آسمان ها بالا می رود. همچنین سجده بر خاک قبر امام حسین (ع) هفت طبقه ی زمین و هفت طبقه ی آسمان را منور می نماید و اگر نواقصی غیر از ارکان برای نماز پیش بیاید چنانچه نمازگزار بر تربت سجده کرده باشد آن نواقص برطرف می شود.
ثواب ذکر با تسبیح تربت
با تربت تسبیح درست کردن که با آن ذکر گفتن و در دست داشتن فضیلت عظیم دارد. از ویژگی های این تسبیح این است که در دست آدمی تسبیح می گوید بدون آنکه صاحبش تسبیح بگوید. البته این همان تسبیحی است که خداوند فرمود: «و ان من شیءٍ الّا یسبّح بحمده و لکن لا تفقهون تسبیحهم» هر موجودی تسبیح و حمد او می گوید، ولی شما تسبیح آن ها را نمی فهمید. به هر حال تسبیح تربت، تسبیحی می گوید که ما نمی فهمیم (سوره اسراء: آیه 44) و این ویژگی در تربت حضرت سیدالشهداء ارواحنا له الفداء است.
از امام رضا (ع) روایت شده که هر کس با تربت امام حسین (ع) بگوید: «سبحان الله والحمدلله و لا اله الالله والله اکبر» با هر ذکر، خداوند شش هزار حسنه برای او ثبت می کند و شش هزار گناه او را محو نموده شش هزار درجه بالا برده و شش هزار شفاعت برای او می نویسد.
و از امام صادق (ع) نقل شده هر کس سنگ هایی را که از تربت امام حسین (ع) درست می کنند (یعنی تسبیح پخته) بگرداند، به تعداد هر «استغفرالله ربی و اتوب الیه» هفتاد استغفار برای او ثبت می شود و اگر تسبیح در دستش باشد و ذکر نگوید به عدد هر دانه هفت مرتبه استغفار برای او نوشته می شود.
در روایت دیگر آمده است: کسی که با تسبیح تربت یک مرتبه «سبحان الله» بگوید چهارصد حسنه برای او نوشته می شود، چهارصد گناهش برطرف، چهارصد درجه اش بالا، چهارصد حاجتش برآورده می گردد.
کام نوزاد را با تربت برداشتن
امام صادق (ع) در این باره فرموده اند: کام فرزندانتان را با تربت امام حسین (ع) بردارید چرا که تربت فرزندان شما را از بلیات ایمن می دارد.
پی نوشت: 1-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج101: 118، 136. 2-طوسی، مصباح المتهجد: 678. 3- سید رضا حسینی الارزی، 72 داستان از شفاعت امام حسین (ع): 19-22. منبع:قدس