حجت الاسلام رشاد تبیین کرد
رشاد گفت: در بعضی روایات آمده بود که اَشر از رذیلت مراء در خوی انسانی وجود ندارد؛ چون خصلت و خصوصیت مظهر شرارت در حیات که شیطان است مراء بوده است.
عقیق:حجت الاسلام رشاد در جلسه اخلاقی حوزه علمیه امام رضا (ع) گفت: آثار و عوارض سوء رذیلت مراء را مانند غالب رذائل اخلاقی میتوان به انواع مختلف تقسیم کرد؛ یکی از تقسیمات می تواند تقسیمات انفسی و آفاقی باشد؛ چنان که هرکدام از این دودسته هم می تواند به اقسامی تقسیم بشود مثلا آفات و آثار درونی و انفسی به معنوی و احیاناً اخلاقی و نیز به آثار معرفتی و علمی.
وی ادامه داد: در روایات از این رذیلت به شر تعبیر شده است و در بعضی روایات آمده بود که اَشر از رذیلت مراء در خوی انسانی وجود ندارد؛ چون خصلت و خصوصیت مظهر شرارت در حیات که شیطان است مراء بوده است.
استاد حوزه خاطرنشان کرد: در روایتی هم هست که: « اَلْمِراءُ بَذرُ الشَّرِّ». اصلاً مراء تخم شر است، بذر شر است. هرچه شر است از مراء برمی خیزد یا هرآنچه چه از مراء برخیزد شر است.
وی افزود: در مراء هیچ خیری نیست و اصولا گفته شده است مراء سبب مرگ قلب می شود و دل مردگی می شود. چنان که از امام صادق نقل است که رسول گرامی اسلام فرمودند: چهار چیز باعث مرگ دل است و قلب را می میراند یکی گناه پشت گناه، انسان یک وقت می لغزد خطاء می کند، گناهی مرتکب می شود پشیمان می شود، توبه می کند و ادامه نمی دهد. اما یک وقت نه تنها غرق گناه است، بلکه گناه پس گناه، انجام می دهد که این انسان دیگر قلبش می میرد و دیگر معرفت ندارد.
حجت الاسلام و السملین رشاد در ادامه این حدیث گفت: و کسی که با زنان مناقشه می کند و با آنها حرف و حدیث دارد.
تولیت حوزه علمیه امام رضا (ع) ادامه داد: سوم مراء با انسان های سبک مغز؛ بگو مگو ، قیل و قال و به نتیجه هم نمی رسد، به خیر هم منتهی نمی شود این قیل و قال ها و چهارم همنشینی با مردگان.
استاد حوزه خاطرنشان کرد: اثر معنوی دیگر مراء این است که اعمال خوب انسان از بین میرود. انسان ممکن است کار های بسیاری را انجام داده باشد، اعمال حسنه بسیاری را انجام داده است بر اثر مراء این ها را می سوزاند و از بین می برد.
سخنران این مجلس تصریح کرد: مراء از جمله عواملی است که گاه جنبه معرفتی دارد خودش، این طرز مواجهِ با علم مانع علم انسان می شود از درون و بیرون؛ و گاهی از درون انسان وقتی حرف را می شنود به این قصد استماع می کند که ببیند عیب آن کجا است که این خود به خود در درون یک جداره ای را در مقابل معرفتی که دارد وارد قلب وی می شود، به سمت او آمده است، می سازد و از همان اول با موضع برخورد می کند.
منبع:شبستان