عمر سعد ملعون روز يازدهم تا وقت ظهر در كربلا ماند، و بر كشتگان سپاه خود نماز گذارد و آنان را به خاك سپرد.
عقیق:. شام غريبانه كربلا نخستين شب عزا و سوگ خاندان پيامبر(ص) پس از شهادت سيد الشهداء(ع) است . شبى تيره تر از سياهى ! شبى جانسوز كه در آن تلخترين لحظات بر خاندان امام حسين(ع) گذشته . آيا مى شود رنج و سوز و مصيبت بازماندگان حضرت را رد آن شب بيان كرد و يا حتى تصور نمود؟ آيا كسى درك مى كند كه ديدگان خونفشان عمه امام زمان(ع) و اهل بيت چقدر و چگونه بر آن حضرت گريستند؟ آيا مى تواند تصوير كند كه آه و ناله سوزناك آن عزيزان چگونه بوده است؟ با چه زبانى و با چه لفظى مى توان دلهاى شكسته ، قلبهاى جريحه دار، ناله و نواى بلبلان بال و پر سخوته گلستان نبوى و علوى ، و سوز دل يتيمان و بانوان حسينى را بيان كرد؟ شام غريبان است ! كودكان يتيم كه ديشب پدر داشتند، و بانوان بى سرپرست كه ديشب سرپرست و كاشانه داشتند؛ امشب با آشيانه سوخته و دلهاى داغدار، بدون سرورشان حضرت اباعبدالله(ع) چه مى كنند؟ تفاوت بين اين دو شب چقدر است : شب عاشورا و شب يازدهم ؟ ديشب چه سالارى داشتند؟ ديشب چه كسى از خيمه ها محافظت مى كرد؟ ديشب چه كسانى در خيمه هاى بودند؟ امروز اما بدن مباركشان بدون سر روى زمين است ! آن شب چه كى سرپرست علويات و فاطميات را بر عهده داشت ؟ زينب كبرى(ع) آن شب چه حالى داشت ؟ از يك سو مراقبت از حجت خدا زين العابدين(ع) و همسران و يتيمان برادر، و از سوى ديگر به دنبال دختران گمشده !! همه اينها در سرزمينى كه بدن برادرش و عزيزانش با آن وضع روى زمين افتاده باشند! آه چه شبى بود آن شب و چه حالى داشت دختر امير المؤ منين(ع). سلام على قلب زينب الصبور و لسانها الشكور. 2. سر امام حسين(ع ) در تنور خولى شب يازدهم شبى است كه سر مطهر امام حسين(ع) در تنور منزل خولى بود در حاليكه نورانيت آن سر فضا را روشن نموده بود. 11 محرم 1. حركت كاروان اسرا از كربلا عمر سعد ملعون روز يازدهم تا وقت ظهر در كربلا ماند، و بر كشتگان سپاه خود نماز گذارد و آنان را به خاك سپرد. وقتى روز از نيمه گذشت فرمان داد تا دختران پيامبر(ص) را بر شتران بى جهاز سوار كردند و سيد سجاد(ع) را نيز با غل جامعه بر شتر سوار كردند. هنگامى كه آنان را از قتلگاه عبور دادند و نظر بانوان بر جسم مبارك امام حسين(ع) افتاد لطمه ها بر صورت زدند و صدا به صيحه و ندبه برداشتند؟ 2. تشكيل مجلس ابن زياد روز يازدهم عمر سعد به كوفه آمد. ابن زياد اذن عمومى داد تا مردم در مجلس حاضر شوند. سپس راءس مطهر امام حسين(ع) را نزد او گذاشتند و او نگاه مى كرد و تبسم مى نمود و با چوبى كه در دست داشت جسارت مى نمود. 3. حركت اهل بيت امام حسين(ع) به سوى كوفه عصر روز يازدهم اهل بيت(ع) را با حالت اسارت به طرف كوفه بردند. نزديك غروب حركت كردند و شبانه به كوفه رسيدند. لذا آن بزرگواران داغدار و مصيبت زده را تا صبح پشت دروازه هاى كوفه نگه داشتند. هنگام صبح عمر سعد ملعون از كوفه خارج شد، و بسان فرماندهى كه از فتوحات خويش خوشحال است همراه اسراء وارد كوفه شد.