امام صادق(ع): هر کس بر حسین(ع) مرثیه بخواند و ده نفر را بگریاند، پاداش او بهشت است.
عقیق:هارون مکفوف یکی از یاران امام جعفر صادق(ع) می‌گوید: به محضر آن حضرت شرفیاب شدم، فرمودند: برایم مرثیه بخوان، برایش خواندم، فرمود: "لا، کما تنشدون و کما ترثیه عند قبره" این گونه نمی‌خواهم، آن گونه که در کنار قبر آن حضرت(ع) روضه و مرثیه می‌خوانید، بخوان. و من خواندم: امرر علی جدث الحسین*** و قل لاعظمه الزکیه... "از کنار قبر حسین (ع) گذر کن و به آن استخوان های پاک بگو..." دیدم آن حضرت به گریه افتاد، سکوت کردم، ولی فرمود: ادامه بده ادامه دادم، فرمود: "باز هم بخوان" خواندم تا به این بیت رسیدم: یا مریم قومی واندبی مولاک*** و علی الحسین فاسعدی ببکاک "ای مریم! برخیز و بر مولای خود ندبه کن و با گریه ات بر حسین(ع) رستگاری طلب کن" دیدم امام صادق(ع) گریه کرد و بانوان، شیون سر دادند. وقتی امام آرام شدند فرمودند: "یا ابا هارون من انشد فی الحسین فابکی عشرة فله الجنة" ای ابوهارون! هر کس بر حسین(ع) مرثیه بخواند و ده نفر را بگریاند، پاداش او بهشت است. پی نوشت : «بحارالانوار،جلد44، صفحه 287» منبع:مشرق 211008