سرودن مثنوی در اوزان بلند به جای اوزان کوتاه و استفاده از ظرفیت قافیه و ردیف به اشعار علی معلم برجستگی خاصی بخشیده است.
عقیق: محمد علی معلم از شاعران صاحب سبک انقلاب اسلامی است. سرودن مثنوی در اوزان بلند به جای اوزان کوتاه و استفاده از ظرفیت قافیه و ردیف در اشعار به سرودهایش برجستگی خاصی بخشیده است. یکی از مثنوی های مشهور «علی معلم» مثنوی عاشورایی است که در پی می آید، شروع این مثنوی به غروب عاشورایی امام حسین(ع) و تصویر صحنه خونین سر مبارک آن حضرت و یارانش بر سرنیزه اشقیاء اشاره دارد. نکته قابل توجه در این مثنوی عاشورایی، «خود اتهامی» است که شاعر هنرمندانه از این ویژگی بهره برده است.
با هم برشی از مثنوی ارجمند و استخوان دار مذکور را می خوانیم:
روزی که در جام شفق مل کرد خورشید
بر خشک چوب نیزه ها گل کرد خورشید
شید و شفق را چون صدف در آب دیدم
خورشید را بر نیزه، گویی خواب دیدم
خورشید را بر نیزه، آری این چنین است
خورشید را بر نیزه دیدن سهمگین است
بر صخره از سیب ز نخ بر می توان دید
خورشید را بر نیزه کمتر می توان دید
...
در جام من می پیش تر کن ساقی امشب
با من مدارا بیشتر کن ساقی امشب
بر آبخورد آخر مقدم تشنگانند
می ده حریفانم صبوری می توانند
...
بی درد مردم، ما خدا، بی درد مردم
نامرد مردم، ما خدا، نامرد مردم
از پا حسین افتاد و ما بر پای بودیم
زینب اسیری رفت ما بر جای بودیم
از دست ما بر ریگ صحرا نطع کردند
دست علمدار خدا را قطع کردند
نوباوگان مصطفی را سر بریدند
مرغان بستان خدا را سر بریدند
در برگ ریز باغ زهرا برگ کردیم
زنجییر خاییدم و صبر مرگ کردیم
چون بیوگان ننگ سلامت ماند بر ما
تاوان این خون تا قیامت ماند بر ما
...
روزی که در جام شفق مل کرد خورشید
بر خشک چوب نیزه ها گل کرد خورشید(گزیده اشعار علی معلم دامغانی صص 103-100)
بیان حماسی علی معلم حماسه حسینی را در ذهن مخاطب زنده می کند. برای شناخت معلم پیشنهاد می شود، کتاب ارزنده «گزیده اشعار علی معلم دامغانی» که به کوشش محمد نورالهی، سید ابوطالب مظفری و محمد کاظم کاظمی و توسط نشر سپیده باوران منتشر شده مطالعه شود زیرا این کتاب پانصد و ده صفحه ای ما را با ظرایف شعری این استاد خوش اندیش آشنا می سازد. کوشش استاد معلم در پرورش نسل شاعران انقلاب اسلامی نیز قابل تحسین است. او اکنون رئیس فرهنگستان هنر می باشد و این سال ها کمتر شعر از ایشان شنیده ایم.