«خرابه نشینان » تخمیس منتشر نشده ای از علامه محمدرضا حکیمی است. این ابیات زبان حالی است، درباره فرستادن سر مطهر حضرت سید الشهدا، امام حسین «ع» به خرابه شام(محل اسکان اسیران کربلا)، که با تضمین غزل معروف حافظ همراه است.
عقیق: «خرابه نشینان » تخمیس منتشر نشده ای از علامه محمدرضا حکیمی است. این ابیات زبان حالی است، درباره فرستادن سر مطهر حضرت سید الشهدا، امام حسین «ع» به خرابه شام(محل اسکان اسیران کربلا)، که با تضمین غزل معروف حافظ همراه است.
در خرابه که سر پاک شه دین آمد خونفشان لاله دمی در بر نسرین آمد نالۀ طفل شنید از ره تسکین آمد «سحرم دولت بیدار به بالین آمد گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد»
عجب از بخت که این دولتِ دمساز آورد در دل شام سیه، محرم هر راز آورد بهر جان، زین قفسم، همدم پرواز آورد «گریه آبی به رخ سوختگان باز آورد ناله فریاد رس عاشق مسکین آمد»
ما ز غم سوختگان، در بر هم، با دل زار سر به دیوارِ اسیری، همه، با حال نزار اشک اگر شمع شود، روشنی این شب تار «رسم بد عهدی ایّام، چو دید ابر بهار گریه‌اش، بر سَمَن و سنبل و نسرین آمد»
پدر از بهر تسلّای یتیم ناکام با سر آمد، به تماشاگه آن بزم ظُلام دید طفل و شب هجران و غمی بیفرجام قدمی در نه و یک ره به تماشا بخرام تا ببینی که سر باب، چه خونین آمد
این ابیات نخستین بار به مناسبت سوم محرم در پایگاه بنیاد الحیات منتشر شده است.