روز عاشورا، دستجات سینه زنی، طبق معمول به منزل ما می آمدند. من در حالی که هیئت عزادار را مینگریستم و اشک میریختم و از ناحیه درد چشم نیز ناراحت بودم.
عقیق:آیت اللّه بروجردی، از مراجع بزرگ تا
پایان عمر (88 سالگی)، چشمانش خوب میدید و به عینک نیاز نداشت. آن
بزرگوار روزی راز این امر را چنین بیان فرمودند: «من در بروجرد چشم درد سختی داشتم
که از معالجه آن نتیجهای نگرفتم. همه پزشکان بروجرد از مداوای آن مأیوس شده بودند. روز
عاشورا، دستجات سینه زنی، طبق معمول به منزل ما می آمدند. من در حالی که هیئت
عزادار را مینگریستم و اشک میریختم و از ناحیه درد چشم نیز ناراحت بودم، گویا به
دلم الهام شد که کمی از گِلی را که عزاداران به مناسبت عاشورای حسینی به سر و صورت
مالیده اند، بردارم و به چشم بمالم. در همان لحظه ای که این کار را کردم احساس آرامش نمودم و
به طور کلی درد چشمم، رفع شد و دیگر به عینک محتاج نشدم. بعدها در چشم خود نور و
جلایی یافتم که خطوط بسیار ریز را نیز میدیدم.«