23 بهمن 1400 11 رجب 1443 - 20 : 10
کد خبر : ۴۰۰۹
تاریخ انتشار : ۲۰ دی ۱۳۹۱ - ۱۲:۰۰
اگر مي‏خواهيد در درجات عاليات بهشت با ما باشيد پس به سبب حزن و اندوه ما محزون و غمگين باشيد و به خاطر شادي ما، شاد باشيد. دوستدار ما باشيد که اگر کسي دوستدار سنگي باشد حق تعالي در روز قيامت او را با آن سنگ محشور مي‏گرداند.

عقیق: در "ارشاد" "شیخ مفید"، "امالی" "شیخ صدوق" و "کامل الزیارات" "ابن بابویه قمی"، اشاراتي به چگونگي برپايي مراسم عزاداري امام حسين (ع) توسط امامان شيعه از جمله امام موسي کاظم و امام رضا (ع) نيز شده است. در مورد امام موسي بن جعفر (ع) از قول فرزند بزرگوارش نقل شده است: «همين که محرم فرا مي‏رسيد، ديگر کسي خنده‏اي بر لب حضرت نمي‏ديد و همواره اندوهگين بود تا دهه‏ي عاشورا بگذرد و چون روز دهم فرا مي‏رسيد، اين روز، روز نهايت غم و مصيبت بود و مي‏فرمود: اين است آن روزي که جدم حسين (ع) در چنين روزي کشته شد.»

"ريان بن شبيب" نقل مي‏کند که روز اول محرم بر ابي‏الحسن الرضا (ع) وارد شدم. حضرت به من فرمود: «اي پسر شبيب، اگر بر حسين (ع) بگريي چندان که اشک بر گونه‏هايت جاري شود خداي تعالي هر گناهي که کرده‏اي بيامرزد.» سپس فرمود: «اگر مي‏خواهي در درجات بهشت با ما باشي، براي اندوه ما اندوهگين باش و در خوشحالي ما شادمان.»

البته بايد توجه داشت که امام حسين (ع) براي احياي دين رسول خدا (ص) قيام کرد. او قيام کرد براي احياي سنت نبوي و سيره‏ي علوي که به فراموشي سپرده شده بود. او براي ترک حرام الهي و انجام واجبات شرعي قيام کرد. پس اين گونه روايات را مي‏توان چنين تفسير کرد که عزاداري امام حسين (ع) بايد عامل دميدن روح اميد در آحاد جامعه‏ي اسلامي حتي گناهکاران باشد و به آنها اين اميد را بدهد که دست از گناه بشويند. در روحشان تحول ايجاد کنند و بين آنها و گناه فاصله ايجاد شود. پس فردي که متحول شود، گناهان گذشته‏اش بخشيده مي‏شود. 

"دعبل خزاعي"، شاعر معروف اهل بيت (ع) روايت کرده است: « در ايام عاشورا خدمت علي بن موسي (ع) رسيديم. ديديم آن حضرت با اصحاب خود ملول و محزون نشسته‏اند و چون مرا ديد، فرمود: مرحبا به تو اي دعبل! مرحبا به ياري کننده‏ي ما به دست و زبان خود!. پس مرا طلبيد و نزد خود نشاند و فرمود: اي دعبل! دوست دارم که شعري براي من بخواني که اين ايام، ايام حزن ما اهل بيت و ايام سرور اعداي ما، به خصوص بني‏اميه، بوده است. اي دعبل، کسي که در مصيبت جدم امام حسين (ع) بگريد، البته خداوند گناهان او را بيامرزد. و بعد برخاست و پرده در ميان ما و اهل حرم زد و ايشان را بين پرده نشانيد تا در مصيبت جد خود بگريند. سپس به من فرمود: اي دعبل، مرثيه بخوان براي حسين (ع) که تو تا زنده‏اي ناصر و مادح ما هستي. با اين کار، به ما ياري کن و در اين باره کوتاهي مکن. دعبل مي‏گويد: اشک از چشمان من جاري شد و شروع به شعر خواني در رثاي امام حسين (ع) کردم.»

"شيخ صدوق" روايت کرده است که:« امام رضا(ع) مي‏فرمود: محرم ماهي بود که مردم در زمان جاهليت قتال و جدال را در آن حرام مي‏دانستند. اما اين امت جفا کار حرمت اين ماه را نگه نداشتند و خون ما را حلال و احترام ما را ضايع و اهل بيت ما را اسير کردند. خيمه‏هاي اهل بيت را سوزاندند و اموال آنان را به غارت بردند و هيچ حرمتي از براي رسول الله (ص) در حق ما لحاظ نکردند. روز قتل امام حسين (ع) چشم‏هاي ما را مجروح و اشک‏هاي ما را جاري و عزيز ما را ذليل گردانيدند. پس بر مثل حسين (ع) بايد بگريند، زيرا که گريستن بر او گناهان بزرگ را محو مي‏کند.»

هم چنين فرمود: «هر کس متذکر مصيبت‏هاي ما اهل بيت شود و گريه کند يا بگرياند. در روزي که همه‏ي چشمها گريان است چشم او گريه نکند و کسي که در مجلسي که امر ما زنده شود بنشيند و علوم ما اهل بيت را ياد بگيرد و تعليم دهد دل او در روزي که همه‏ي دلها مي‏ميرند، نمي‏ميرد.»

- هر کس در روز عاشورا کارهاي خود را ترک کند و شغل خود را واگذارد حق تعالي حاجت‏هاي دنيا و آخرت او را برطرف مي‏سازد. 

- کسي که روز عاشورا، روز مصيبت و حزن و گريه او باشد. حق تعالي روز قيامت را روز فرح و سرور او گرداند و در باغ‏هاي بهشت چشم او به وجود ما روشن شود. 

- کسي که روز عاشورا را روز برکت نامد و آن روز چيزي در منزل خود ذخيره کند، آن ذخيره از براي او مبارک نباشد. 

اگر مي‏خواهيد گريه کنيد بر حسين بن علي (ع) گريه کنيد که او را مثل بره‏ي قرباني سر بريدند و هيجده مرد از اهل بيت او را که در روي زمين نظير نداشتند با او شهيد کردند و آسمان‏هاي هفت گانه و زمين‏ها به سبب شهادت آن بزرگوار گريه کردند و چهار هزار ملک از فلک به جهت ياري آن حضرت به زمين نزول کردند آن بزرگوار ايشان را اذن نداد. پس ايشان در نزد قبر آن مظلوم مداوم پريشان موي و غبار آلودند تا روزي که قائم آل محمد (عج) ظهور کند و از ياران او باشد و شعار و علامت ايشان در آن روز اين است: «يا لثارات الحسين.» 

- اگر آن قدر بر حسين گريه کرديد که اشک چشمتان بر رخسارتان جاري شد، حق تعالي گناهاني را که از شما صادر گرديده باشد مي‏آمرزد. 

- اگر مي‏خواهيد خدا را ملاقات کنيد در حالي که هيچ گناهي نداشته باشيد، حسين (ع) را زيارت کنيد. 

- اگر مي‏خواهيد در غرفه‏هاي بهشتي با پيامبر محشور باشيد، کشندگان حسين را لعنت کنيد. 

- اگر مي‏خواهيد ثواب کساني را داشته باشيد که با حسين (ع) شهيد شدند، هنگاميکه آن بزرگوار را ياد کنيد بگوئيد: «يا ليتني کنت معکم» (اي کاش با شما بودم). 

- اگر مي‏خواهيد در درجات عاليات بهشت با ما باشيد پس به سبب حزن و اندوه ما محزون و غمگين باشيد و به خاطر شادي ما، شاد باشيد. دوستدار ما باشيد که اگر کسي دوستدار سنگي باشد حق تعالي در روز قيامت او را با آن سنگ محشور مي‏گرداند.

کدخبرنگار:212006 

گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: