بنى جابر، تيره اى از همدانيان تشكيل مى دادند. سيف و مالك جابرى پسر عمو و برادران مادرى يكديگر بوده اند.
عقیق:بنى جابر، تيره اى از همدانيان تشكيل مى دادند. سيف و مالك جابرى پسر عمو و برادران مادرى يكديگر بوده اند. اين دو بزرگوار به اتفاق شبيب غلامشان خدمت امام حسين (عليه السلام) رسيده به سپاه حضرت وارد و به او پيوستند.
گفته اند: اين دو در روز دهم محرم زمانى كه بى كسى و تنهايى امام حسين (عليه السلام) را ديدند، گريه كنان حضور وى رسيدند. امام (عليه السلام) به آن ها فرمود: اءى ابنى اءخوىّ ما يبكيكما؟ فو الله انى لاءرجو إن تكونا بعد ساعة قريرى العين.
عرض كردند: خداوند جانمان را فدايت كند! نه، به خدا سوگند! ما براى خود گريه نمى كنيم، گريه ما بدين جهت است كه شما را در محاصره دشمن مى بينيم و بيش از جان خود چيزى براى دفاع از شما در دست نداريم.
حضرت فرمود: جزاكما الله يا ابنى اخوىّ عن وجدكما من ذلك و مواستكما اياى احسن جزاء المتقين.
((برادرزادگانم! خداوند در مورد اظهار علاقه و همراهى شما با من، بهترين پاداش پرهيزگاران را به شما عنايت فرمايد)).
ابومخنف مى گويد: اين دو، با امام (عليه السلام) در گفتگو بودند كه حنظلة بن اسعد پيش تاخت و به پند و موعظه سپاهيان دشمن پرداخت.
او پس از پند و موعظه بر دشمن يورش برد و با همان كيفيتى كه قبلا ياد آور شديم، به درجه شهادت رسيد. سپس سيف بن مالك براى رفتن به ميدان بر يكديگر پيشى مى گرفتند، متوجه اباعبدالله (عليه السلام) شده و عرضه داشتند: السلام عليك يابن رسول الله! و امام (عليه السلام) فرمود: و عليكما السلام و رحمة الله و بركاته.
سپس آن دو به اتفاق يكديگر به نبرد پرداختند و يكى از آن ها از پشت سر، ديگرى را حمايت مى كرد تا سرانجام به فيض شهادت نايل آمدند. منبع:باشگاه خبرنگاران