عقیق:خليل خدا، ابراهيم(ع) هنگامى كه كعبه را بنا كرد، دو ركن بر آن قرار داد؛ نخست «ركن حجرالأسود» و ديگر «ركن‏ يمانى‏» و ديوار كعبه از سوى حجر اسماعيل را به صورت نيم دايره‏ اى ساخت، بطورى‏ كه زاويه ‏اى بر آن قرار نداد.

از ميان چهار ركن كعبه، فضيلت ركن يمانى و ركن اسود از دو ركن ديگر بيشتر است؛ چنان‏كه روايات زيادى از شيعه و سنّى درباره فضيلت و اهميت اين دو ركن نقل شده است.

پيامبر گرامى اسلام(ص) قبل از هجرت به مدينه، و در زماني كه مسجدالاقصي قبله مسلمانان بود هنگامى ‏كه رو به سوى بيت المقدس مى ‏ايستاد، بين ركن حجرالأسود و ركن‏ يمانى‏ قرار مى ‏گرفت و در اين حال كعبه در مقابل آن حضرت و بين بيت ‏المقدس و ايشان واقع مى ‏شد و بدين سان هم كعبه و هم بيت المقدس را، همزمان استقبال مى ‏نمودند.

بنا به قول مشهور، محلى كه براى فاطمه بنت اسد(س) شكافته شد تا به درون كعبه رود و فرزندش على بن ابى ‏طالب(ع) را به دنيا آورد، در كنار ركن يمانى بوده است.

جبرئيل، فرشته بزرگ الهى كه هميشه يار و ياور رسول خدا(ص) بوده، به اين مقام آمده است. ركن يمانى خاطره رخساره نبى را در خود دارد، ركن يمانى خاطره دست رسول خدا(ص) به ياد دارد، ركن يمانى محل هبوط فرشتگان خداست، آن‏‌ها در آنجا حاضرند و ناظر و خشوع و تذلل بندگانى را مى ‏بينند كه خداوند به آن‏‌ها مباهات كرده است.

در حديثى ديگر باب ركن يمانى باب اهل بيت(ع) معرفى شده است. صادق اهل بيت(ع) فرمود:«ركن يمانى درِ ماست كه از اين در وارد بهشت مى ‏شويم».

 211008