در اين روز اميرالمؤمنين عليه السلام در مسجد پيامبر صلى الله عليه وآله انگشتر خود را در حالت ركوع به سائل بخشيد، و آيه 55 سوره مباركه مائده « اِنَّما وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيموُنَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعوُنَ ؛ ولى شما تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آوردهاند همان كسانى كه نماز برپا مىدارند و در حال ركوع زكات مى دهند.» در شأن آن حضرت نازل شد.
امام صادق عليه السلام درباره معناى اين آيه شريفه از پدرشان از جدّشان عليهم السلام نقل مى كنند كه فرمودند: «يَعْرِفونَ نِعْمَةَ اللّهِ ثُمَّ يُنْكِروُنَها: نعمت خداوند را مى شناسند و سپس آن را انكار مى كنند». حضرت فرمودند: هنگامى كه آيه مباركه «انما وليكم اللّه ...» نازل شد، عده اى از اصحاب پيامبر صلى الله عليه وآله در مسجد مدينه جمع شدند. بعضى به بعض ديگر گفتند: درباره اين آيه چه مى گوييد؟ بعضى گفتند: اگر منكر اين آيه بشويم ساير آيات را هم بايد منكر شويم و اگر ايمان به اين آيه بياوريم و قبول كنيم براى ما ذلت است، زيرا على بن ابى طالب [امیرالمومنین عليه السلام] بر ما مسلط مى شود.
عده اى از منافقين گفتند: ما مى دانيم كه محمد [صلى الله عليه وآله] در آنچه مى گويد صادق است. او را به ظاهر دوست داريم، ولى از على( عليهالسلام) در آنچه امر مى كند اطاعت نمى كنيم.
حضرت فرمودند: در اين هنگام اين آيه نازل شد: «يَعرفونَ نعمةَ اللّهِ ثمَّ يُنكِرونَها ...»، يعنى: ولايت على بن ابى طالب عليه السلام را مى شناسند و حال اينكه اكثر آنها كه آن را مى شناسند نسبت به ولايت آن حضرت كافرند.
بعضى از مخالفين گفته اند: براى كسى اتفاق نيفتاده كه در يك زمان جمع بين دو عبادت مالى و بدنى بنمايد مگر على بن ابى طالب عليه السلام، و براى احدى نيامده از فضايل مثل آنچه براى على عليه السلام آمده است.
منبع:جام
211008