مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم با بیان این که دعوت به مباهله نشانه صدق و راستی و ایمان قاطع پیامبر اسلام (ص) است گفت: اسلام روش مباهله را همچنان زنده نگه داشته است و هر زمان که مخالفان اسلام موافق باشند می‌توان این روش را عملی کرد.
عقیق: حجت‌الاسلام سیدرضا مودب مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم در گفتگویی با تبریک و گرامیداشت روز مباهله (روز 24 ذی‌الحجه مصادف با 27 مهر سال جاری) عنوان کرد: آیه 61 سوره آل عمران اشاره به واقعه مهم تاریخی به نام مباهله دارد که آیتی آشکار بر حقانیت اسلام و روشی کارآمد در جهت رفع اختلاف در مذاهب مختلف در هر روزگاری است.
حجت‌الاسلام مودب اظهار داشت: خداوند در این آیه به پیامبر اسلام (ص) دستور می‌دهد که با مسیحیان نجران که در مدینه بودند گفتگوهای علمی و مذاکره داشته باشد و آنان را به دین اسلام دعوت کند و اگر راضی نشدند با آنان مباهله کند.
وی با بیان این که مباهله در قرآن با تعبیر "نبتهل" آمده است گفت: مباهله یک سنت در تاریخ است و به معنای یک نفرین است و عملی گفته می‌شود كه دو يا چند نفر كه در مسأله مهم دينی با يكديگر اختلاف دارند، در يك جا جمع شوند و با اصرار و تضرع به درگاه خداوند، از او بخواهند آن را كه بر باطل است رسوا و مجازات كند.
مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم ادامه داد: هیأتی از نجران خدمت پیامبر اکرم (ص) رسیدند و پیامبر (ص) آنان را به سوی خدای یکتا دعوت کرد و فرمود که از طرف خداوند رسالتی برای خلق دارد و مسیح (ع) فرزند خداوند نیست بلکه بنده‌ای از بندگان خداست.
وی با اشاره به آیه 59 سوره آل عمران بیان داشت: این آیه پاسخ به مسیحیان است که حضرت عیسی (ع) را پسر خداوند می‌دانستند؛ حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند که حضرت آدم (ع) بدون پدر و مادر متولد شد، بنابراین اگر نداشتن پدر، گواه بر این باشد که او فرزند خداست، پس حضرت آدم برای این منصب شایسته‌تر از حضرت عیسی (ع) است.
حجت‌الاسلام مودب عنوان کرد: وقتی پیامبر اسلام (ص) پیشنهاد مباهله را بیان داشتند مسیحیان نجران ابتدا تأملی کردند و تا روز بعد مهلت خواستند؛ سپس نزد شخصیت‌های مذهبی خود حاضر شدند و بنا بر این شد که اگر پیامبر اکرم با یارانش آمد مباهله کنند ولی اگر با فرزندان و خانواده‌اش به مباهله آمد از مباهله بپرهیزند.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم افزود: حضرت رسول اکرم (ص) همراه با حضرت علی (ع) که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) پیش رو و حضرت زهرا (س) پشت سر آن حضرت قرار داشت در محل حاضر شدند و وقتی مسیحیان متوجه شدند که پیامبر اسلام (ص) با خانواده خویش آمده است، انصراف خود را از مباهله اعلام کردند.
وی تصریح کرد: مسیحیان نجران می‌دانستند که اگر رسول خدا (ص) به همراه خانواده خود بیاید و دست به تضرع و نفرین بزنند و مباهله کنند مسیحیت از تاریخ برچیده خواهد شد، به همین خاطر پیشنهاد مصالحه دادند و بنا براین شد که هر ساله دو هزار دست لباس به عنوان جزیه به مسلمانان بپردازند.
حجت‌الاسلام مودب تأکید کرد: اگر مباهله‌کننده ایمان به حقانیت خود نداشته باشد هیچ وقت پیشنهاد مباهله نمی‌دهد و دروغگویان و باطل‌گرایان هیچ گاه در تاریخ پیشنهاد مباهله نداده‌اند، بنابراین پیشنهاد مباهله از طرف رسول خداوند (ص) بوده است.
مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم اذعان داشت: مباهله پس از مطالعه و گفتگو روشی برای تعیین حق و حقانیت است و با این که این روش قبل از اسلام نیز وجود داشت ولی یک روش ابتکاری بود که پیامبر اکرم (ص) برای اولین بار در اسلام به کار بردند.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم خاطرنشان ساخت: مباهله کاری سخت و در عین حال خطرناک است برای کسانی که ادعای حق دارند ولی از حق دریافتی ندارند و دعوت به مباهله نشانه صدق و راستی و ایمان قاطع پیامبر اسلام (ص) است.
وی با بیان این که مباهله سند زنده‌ای برای عظمت پیامبر اسلام (ص) است گفت: مباهله معمولا بین رهبران دو مذهب انجام می‌شود و مسیحیان هیچ گاه نه در زمان پیامبر اکرم (ص) و نه بعد از آن حاضر به مباهله با مسلمانان نشدند.
مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم تصریح کرد: اسلام روش مباهله را همچنان زنده نگه داشته است و اگر مخالفان اسلام موافق باشند می‌توان این روش را عملی کرد.
وی با بیان این که مباهله یک سند گویا برای عظمت اهل بیت (ع) است بیان داشت: خداوند در سوره آل عمران آیه 61 می‌فرماید "بیائید ما فرزندان خود را دعوت می‌كنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت می‌كنیم، شما زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت می‌كنیم، شما هم از نفوس خود. آنگاه مباهله می‌كنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می‌دهیم".
حجت‌الاسلام مودب ادامه داد: در این جا امام حسن (ع) و امام حسین (ع) فرزندان حضرت رسول اکرم (ص) و منظور از زنان، حضرت فاطمه (س) است که جمع بستن زنان در این آیه تعبیر تکریمی دارد.
وی افزود: همچنین بر اساس شواهد و تفسیر قرآن کریم منظور از "انفسنا" به معنای جان من، حضرت علی (ع) است که بر اساس گزارش‌های تاریخی و تفاسیر قرآن کریم، نشانه احترام ویژه‌ای است که حضرت محمد (ص) به حضرت علی (ع) داشته‌اند.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم عنوان کرد: مخاطبان می‌توانند به آیه 61 سوره آل عمران در تفسیر المیزان و تفسیر نمونه مراجعه کنند که بیانگر یک واقعیت مهم تاریخی و یک فرمان عمومی است که برای مواجهه با مخالفان می‌توان استفاده کرد.
حجت‌الاسلام مودب در پایان گفت: امید است که از این آیه شریفه و واقعه مباهله، شکوه و عظمت اهل بیت (ع) را درک کنیم و یقین داشته باشیم که اسلام دین حق است.