عقیق:پیشرفت
و تعالی هر جامعه در گرو پیشرفت جوانان آن است. جوانان، بازوی قدرتمند دفاع و
سازندگی در هر جامعه میباشند. در تمام جوامع بشری، جوانان، سمبل نشاط و بالندگی
هستند و با تحولات اجتماعی و فرهنگی جامعه خود رابطه مستقیم دارند. از این رو،
جوانان، پیوسته مورد عنایت ویژه فرستادگان الهی و مصلحان بودهاند.
با توجه به خصلت، مرام و شخصیت جوانان در عصر ظهور، اکثر
یاران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از این گروه سنی هستند؛ چراکه دارای
ویژگیهایی همچون صفای باطن، زیباگرایی، شجاعت و شهامت، نوگرایی، وفاداری،
آزادگی، فداکاری و... هستند که تمام اینها در حکومت امام زمان عجل الله تعالی
فرجه الشریف نمود مییابد.[۱]
حال باید دید جوانانی که عاشق حضرت هستند، در دوران غیبت
چه باید بکنند؟
وظایف اصلی و مهم جوانان منتظر در چهار بخش، مورد بررسی
قرار میگیرد:
۱.
معرفت ۲. محبت ۳. اطاعت ۴. فعالیت.
۱. معرفت:
یکی از مسائل حیاتی و اساسی شناخت امام عصر عجل الله
تعالی فرجه الشریف معرفت است که مایه رشد و تعالی است:
گر معرفت دهندت بفروش کیمیا را
گر کیمیا دهندت، بیمعرفت، گدایی
امام علی علیه السلام در فرمایشی به کمیل درباره اصل
معرفت میفرماید: «ای کمیل! هیچ حرکت و فعالیتی نیست، مگر این که در آن نیازمند
شناخت و آگاهی هستی[۲].»
موضوع مهدویت هم نیازمند معرفت و شناخت است؛ لذا جوانان باید
با امام زمان خود و مسائل پیرامون او به نحو احسن آشنا شوند. ابونصر(
از خدمتگذاران امام حسن عسکری علیه السلام و از کسانی
که پیش از غیبت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به حضور آن حضرت، مشرف شده
است). در دیداری که با امام داشت، امام از
او پرسید: «آیا مرا میشناسی؟» پاسخ داد: «آری؛ شما سرور من و فرزند سرور من
هستید.» امام فرمود: «مقصد من، چنین شناختی نیست.» ابو نصر عرضه داشت: «مقصود شما
چیست؟ خودتان بفرمایید.» امام فرمود: «من
آخرین جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هستم و خداوند به برکت من، بلا را
از خاندان و شیعیانم دور میکند[۳].»
شناخت درست امام،همچنین طریق معرفت واقعی به خدا میباشد.
امام صادق علیه السلام در این باره میفرماید: «... ما بر شما سه حق داریم: اینکه
به فضل ما معرفت پیدا کنید، پیرو ما باشید و انتظار فرج را بکشید...»[۴]
بنابراین در دوران غیبت، شناخت امام زمان عجل الله تعالی
فرجه الشریف ، رمز حیات و هویت ماست. لازم است به امام خود معرفت داشته باشیم؛
چراکه اگر او را نشناسیم، گمراه خواهیم بود و زندگی جاهلی خواهیم داشت: «هر کس
بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت میمیرد[۵].» همچنین امام صادق
علیه السلام میفرماید: «خداوند از بندگان عملی را نمیپذیرد مگر به معرفت و شناخت
ما[۶].»
۲. محبت:
محبت تابع معرفت و شناخت است و هرچه شناخت بیشتر شود،
محبت نیز بیشتر خواهد شد.
هرگز دل من، چون تو یار دگری نگزید
برخاست که بگزیند یار دگرم بودی
اگر انسان دارای همتی بلند باشد، دنبال محبوب حقیقی میرود.
اگر عاشق امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بشویم و او را دوست بداریم، رنگ
محبوب به خود میگیریم و بوی او را با خود داریم؛ چراکه امام زمان عجل الله تعالی فرجه
الشریف آنقدر ما را دوست دارد که بلاها را از ما دفع میکند و در حق ما دعا میکند.
چقدر خوب است این محبت، طرفینی باشد؛ یعنی ما عاشقان هم برای ظهور و سلامتی او دعا
کنیم. اینطور نباشد که فقط هنگام مشکل و گرفتاری به سراغ او برویم.
باید نوعی زندگی کنیم که دل آن حضرت، خوشنود شود؛ کسی که
ادعای محبت و دوستی اولیای الهی را دارد باید عمل به خواسته آنها را سرلوحه اعمالش
قرار دهد.
۳. اطاعت:
یکی از زیباییها و لذتهای جوانی، گذراندن عمر در راه
اطاعت الهی است که باعث توجه و عنایت ربوبی میشود. پیامبر صلی الله علیه و آله و
سلم میفرماید: «خداوند جوانی را دوست دارد که جوانی
خود را در راه اطاعت خدا سپری کند»[۷].
باید دانست اطاعت از ولی خدا همانند اطاعت از پروردگار
است و انسانی که ادعای دوستی با خدا و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را
دارد باید سعی در اطاعت داشته باشد.در زیارت جامعه کبیره آمده است«مَنْ أَطَاعَکُمْ
فَقَدْ أَطَاعَ اللَّه؛هر کس شما را اطاعت کند ،خدا را اطاعت کرده است
».
«جابر بن عبدالله انصاری» میگوید: «امام باقر علیه السلام
به من فرمود: «آیا کسی که ادعای تشیع میکند، همین که بگوید ما را دوست دارد، کافی
است؟ سوگند به خدا، شیعیان ما نیستند، مگر آنان که از خدا تقوا میکنند و به
امانتداری و زیادی در ذکر خدا و روزه و نماز و نیکی به والدین و... شناخته میشود».
بنابراین جوانِ منتظر باید ضمن اظهار علاقهمندی و محبت
به خدا و اهل بیت علیهم السلام ایشان، مطیع فرمان نیز باشد. با این حال اگر مرتکب
معصیت شد، آستان الهی درگاه نومیدی نیست؛ بلکه راه توبه و انابه باز است. همانگونه
که خود امام زمان علیه السلام هم از خداوند متعال میخواهد که توفیق بازگشت و توبه
را به جوانان ارزانی بدارد: «خدایا! به
جوانان توفیق توبه و انابه عنایت فرما»[۸]
جوان که با ترک شهوات، راه اطاعت را در پیش میگیرد،
پرواز ملکوتی را آغاز کرده و بسان ملائک میشود؛ همانگونه که پیامبر صلی الله علیه
و آله و سلم فرمود: «خداوند میفرماید:
«ای جوانی که شهوتهای مبتذل خود را ترک کردهای! تو در نزد من همانند بعضی از
فرشتگان هستی».[۹]
۴. فعالیت:
نقش اصلی جوانان این است که باید در عرصه مهدویت، فعال و
پویا و به روز باشند؛ چرا که دشمنان مهدویت بسیار فعال هستند در این بین، توقع از
جوانان ایران زمین بیشتر است؛ چرا که در طول تاریخ جایگاه ویژهای داشته و در
آینده هم دارند.
پیامبر درباره یاران ایرانی امام زمان عجل الله تعالی
فرجه الشریف دست مبارک خود را به شانه سلمان فارسی; نهادند و فرمودند: «منظور از
یاران امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، هموطنان این شخص است.» سپس
فرمودند: «اگر دین به ستاره ثریا بسته باشد و در آسمانها قرار گیرد، مردانی از
فارس آن را در اختیار خواهند گرفت»[۱۰]
پس یاران و شیفتگان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه
الشریف در دوران غیبت، باید بینشهای خود را نسبت به خداوند، امام و جهان هستی
بالا ببرند چون برنامه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، جهانی است، یاران
آن حضرت نیز باید نگاههای وسیع و جهانی داشته باشند و استراتژی درستی را جهت
زمینهسازی برای ظهور و انقلاب جهانی حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف طراحی کنند.
از طرفی باید روحیه شجاعت، ایثار، بردباری، یکدلی و استواری را نیز در خود تقویت
کند.
خداوند به همه ما توفیق کسب صفات و خصال یاران امام زمان
عجل الله تعالی فرجه الشریف را عنایت فرماید تا در مرحله اول یک مهدیباور و در
مرحله بعد، یک مهدییاور و در مرحله پایانی، یک مهدیزیست واقعی باشیم. ان شاءالله.
پی نوشت ها :
۱.
ر.ک: قرآن، مهدی و جوانان، نگارنده.
[۲].
تحفالعقول، ص ۱۷۱.
[۳].
«انا خاتم الاوصیاء و بییدفع الله البلاء من اهل و
شیعتی» کمال الدین، شیخ صدوق ج ۳، ص ۱۷۱.
[۴].
اصول کافی، کلینی، ج ۲، ص ۱۷۳.
[۵].
کمال الدین، ج ۲، ص ۴۰۹.
[۶].
اصول کافی، ج ۱، ص ۱۴۲، باب النوادر.
[۷]..
میزان الحکمه، ری شهری، ج ۵، ص ۹.
[۸].
«تفضل ... علی الشباب بالانابه و التوبه» مصباح کفعمی، ص
۲۸۰.
[۹].
کنزالعمال، ج ۱۵، ص ۷۸۵، ح ۴۳۱۰۶،
[۱۰].
«لوکان الدین معلقا بالثریا لتناوله رجال من ابناء
الفارس» معجم احادیث الامام المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ج ۱، ص ۳۷۴.