شوق دیدار و عطش زیارت در ذات شیعه است، به ویژه اگر شیعه در همین حوالی و نزدیکیهای حرم رضوی باشد، این قرابت مرزها را میشکند، خستگی را منزوی میکند و عزم را جزم تا همه توان را در قامت شکستهای روانه بیابانهای منتهی به مشهد کند. و قطعا آنانی که درباره این شیفتگان به راه زده، داوری میکنند، خود باید اهل دل باشند تا طعم گرسنگی چند ساعته را احساس و تحمل رنج سفرهای کیلومتری در سرما و گرما و تشنگی را لمس کنند.
150 هزار عاشق پیاده در راه مشهد
در روزهای پایانی صفر امسال 150 هزار دلداده با پاهای تاول زده به حرم حضرت ثامنالائمه (ع) مشرف میشوند، این جماعت قرار است در اقیانوس افزون بر 4 میلیون زائری که قرار است در قالب 4 هزار هیئت عزادار و مسافر مشهد به پایتخت معنوی ایران سفر کنند گره بخورند.
زائران پیاده از فرسنگها راه به قصد ادای دین به امام غریب و صیقل باطن در رواقهای عطر افشان رضوی وارد این شهر میشوند تا قلب سوگوارشان را تقدیم امام خفته در توس کنند.
قصه دلدادگی مردم ایران زمین با آقا امام رضا(ع)، به تعداد دقایقی که از حضور مولا در سرزمین خراسان میگذرد، خاطره و حدیثی شنیدنی دارد. باید در واگویههای مردان و زنانی که در اوج صداقت و یکدلی هرولهکنان به سوی حرم میروند، دخیل باشی تا بدانی برای جرعهنوشی از سقاخانه آقا چه بهایی میدهند.
قیمت یک کاسه آب حوض اسماعیل طلایی به اندازه جانی در نزد زائر آقا ارزش دارد و دخیلی در پشت پنجره فولاد و حاجت طلبی در این صحن و سرا را توان قیمت نیست.
رضا حیدرپور از اهالی یکی از روستاهای شیروان در این باره میگوید: من 15 سال است که به شوق لمس ضریح آقا پیاده به جاده میزنم، این عزمی است که همه وجودم را دربر گرفته و تا زندهام هر سال تکرار میکنم.
وی میگوید: وقتی محب باشی، نه بعد مسافت و نه سختی راه هیچکدام نمیتواند، سد راه شود و قطعا این اتفاق هر ساله درباره دهها هزار نفر تکرار میشود.
به گفته وی همه زائران دوست دارند پیاده به رسم ادب در بارگاه خورشید هشتم (ع) حاضر شوند، اما خیلیها را توان جسمی یارای عمل به نیت پاکشان را نمیدهد.
ایستگاههای صلواتی
چند سالی است که گروهی از ارادتمندان امام رضا(ع) و همچنین خادمان آستان قدس رضوی پذیرای زائران پیاده حرم امام هشتم(ع) هستند و برای این منظور اقدام به برپایی ایستگاههای صلواتی کردهاند. این محلها در مسیرهای منتهی به مشهد و مبادی ورودی این شهر مستقر و تعدادی از آنها از امکانات مناسبی برای اقامت، استراحت و تغذیه برخوردار است.
هر چند عدهای نیز خود جوش نذرهای خود را در مسیر کاروانهای پیاده توزیع میکنند تا از اجر معنوی این سفرهای ماندگار، سهمی داشته باشند اما با همه اینها میشود، پیشنهاد کرد که با توجه به گسترش روز افزون زائران پیاده میتوان اقدام وسیعتری و امکانات بیشتری را فراهم کرد.
مرضیه علویزاده از زائران نیشابوری که پیاده در مسیر مشهد گام برمیدارد، عقیده دارد، شور رضوی که در دهه اخیر تب بیشتری گرفته است را باید حمایت کرد.
وی میافزاید: خادمان حرم رضوی باید در خارج از محیط حرم نیز فرش پذیرایی خود را پهن و همه توانشان را به کار گیرند.
وی عقیده دارد: افزایش فضاهای مسقف و احداث مکانهای دائمی میتواند آرامش بیشتری را برای زائران فراهم کند، هر چند کسانی که مسافر پیاده امام رئوف هستند هیچگاه به مسیر امن و ابزار رفاه فکر نمیکنند.
جای خالی دروازه زیارت
ایده احداث یک ورودی مناسب و جذاب در مبادی وردی مشهد از مدتها قبل مطرح بوده است، اما معلوم نیست چرا درباره تحقیق آن طفره و تعلل دیده میشود.
"دروازه زیارت" به عنوان یک نماد با معماری سنتی و مذهبی در دو سمت ورودیهای مشهد میتواند علاوه بر جلوههای بعدی، به میعادگاهی برای تجمع زائران پیاده و رود باشکوهتر آنها تبدیل شود.
در سالهای اخیر شهرداری مشهد برای زیبایی مرکز خراسان رضوی صدها میلیارد تومان هزینه کرده است و انصافا نیز بر خیلی از کاستیها به ویژه برکاستیهای بصری شهر غلبه کرده است، اما هنوز به این مهم فکر نکرده که به نظر میرسد تاخیر در آن جایز نیست.
ماموریت مدیران شهری
به نظر میرسد نگاه ملی به مشهد باید از شعار به سمت عمل سوق داده شود، اینکه در سخن، ملی بودن مشهد را ندا دهیم و در عمل در ایام محرم و صفر و تابستان و نوروز مدیران مشهدی را با 25 میلیون نفر افرادی که نه شهر را میشناسند و نه با امکانات آن آشنا هستند تنها بگذاریم منطقی نیست.
تحمیل روزانه 400 هزار مسافر به مشهد بدون درک این مهم که باید سهمیهای در بودجه و پروژههای کلان قائل شد، معضلی است که همچنان ادامه دارد و به نظر میرسد باز هم تداوم داشته باشد.
منبع: خبرگزاری فارس
کد خبرنگار 211007