همچنین آمده است رسول خدا (ص) فرمودند: هر که علی (ع) را دوست بدارد و ولایتش را بپذیرد خدا او را گرامی می دارد و به خود نزدیک می کند، و هر که با علی (ع) دشمنی و عداوت کند خدا بر او خشم می گیرد و رسوایش می سازد، و نیز از امام صادق از پدرش از پدرانش (ع) نقل شده که رسول خدا (ص) فرمود: جبرئیل از جانب پروردگارم نزد من آمد و گفت: ای محمد! خداوند بزرگ به تو سلام می رساند و می گوید: به برادرت علی بشارت ده که من دوستانش را عذاب نمی کنم و دشمنانش را مورد رحمت خویش قرار نمی دهم.
علاوه بر این روایت شده است که روزی رسول خدا (ص) به علی (ع) فرمودند: ای علی! روز قیامت که فرا می رسد، تو را بر تختی از نور می آورند در حالی که تاجی بر سر داری که نور آن، دیدگانِ اهل محشر را می رباید. پس از جانب خداوند ندا می رسد: وصی محمد (ص) پیامبر خدا کجاست؟ تو می گویی: منم. پس منادی ندا می کند: دوستدارانِ خود را وارد بهشت و دشمنانت را وارد دوزخ کن، زیرا تو تقسیم کننده بهشت و دوزخی.
همچینین از مفضّل، از امام صادق (ع)، از پدرانشان نقل شده که رسول خدا (ص) فرمودند: خداوند علی (ع) را در میان خود و بندگانش پیشوا قرار داده است. هر که او را بشناسد مؤمن و هر که او را انکار نماید کافر و هر که نسبت به مقام او جاهل باشد گمراه و هر که میان او و دیگران برابری قائل شود مشرک است، هر که (در قیامت) با محبت او بیاید وارد بهشت و هر که با دشمنی او بیاید وارد دوزخ می گردد.
پی نوشت ها:
1-قاضی نورالله مرعشی. احقاق الحق، ج5: 43، ج6: 441، 436.
2-سید محمد حسینی عاملی، الاثناء العشریه: 62.
3-سلیمان بن ابراهیم قندوزی، ینابیع الموده: 83.
4-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج38: 119.
5-صابری یزدی. هزار حدیث در فضایل امام علی (ع): 376-378.
منبع:قدس
211008