انسان در دنیایی که زندگی می‌کند نسبت به تمامی افراد، پدیده‌ها، محیط زیست، عمر و استعدادهایش مسئول است.
عقیق:مسئولیت‌های زندگی مادی به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شود. انسان در برابر هر نعمتی که دارد مسئولیتی نیز به او داده می‌شود. یکی از مسئولیت‌های مهم انسان مسئولیت در قبال نیروها و استعدادهایی است که خداوند به او عطا فرموده و نباید با کارهای بیهوده این استعدادها را هدر بدهد.
خداوند در آیه 3 سوره مومنون می‌فرمایند: مومنان از هر کار و سخن بیهوده‌ای روی گردانند.
امام علی(ع) در احادیثی در این زمینه می‌فرمایند:
* به جستجوی چیزهایی بپرداز که به کارت می‌آید و آنچه را به تو ربطی ندارد فروگذار؛ زیرا که با ترک آنچه به تو مربوط نیست، به آنچه به تو مربوط است( و برایت نتیجه دارد) می‌رسی!
*هرکس به چیز بیهوده بپردازد، آنچه که مهم و مطلوب است از دست می‌دهد.
*از بیهوده‌کاری بپرهیز، زیرا که تو به بازیچه آفریده نشدی و بیهوده رها نگشتی، تا به کار بیهوده بپردازی!
* بیهوده کاری اراده‌های جدی را تباه می‌سازد.
*عاقل کسی است که یک نفس را به کار بی‌سود نمی‌پردازد و چیزی که به او نمی‌ماند گرد نمی‌آورد.