24 شهريور 1401 19 صفر 1444 - 20 : 01
کد خبر : ۳۸۸۲۸
تاریخ انتشار : ۲۶ مهر ۱۳۹۳ - ۲۲:۲۹
مردم مختلف در مورد عطسه، عقاید مختلفی دارند.

عقیق: برخی، به محض عطسه فال حافظ یا استخاره قرآن را انجام می‌دهند و برخی ها لفظا می‌گویند صبر آمد و کار خود را متوقف می‌کنند و اگر موقع بیرون رفتن باشد، حتی ممکن است به خانه برگردند. اما باید دانست این امور سندیتی نداشته بلکه ائمه اطهار (عَلیه السلام) عطسه را نشانه تحرک، پویایی و سلامت افراد بیان داشته اند.

در این باره از امام صادق (عَليه السَلام) روایت شده است که ایشان بیان داشته اند: عطسه فراوان، شخص را از چند چيز، ايمنی مى بخشد: نخستين آنها جذام است؛ دوم، بادهاى بدخيمى كه در سر و صورت جاى مى گيرند؛ سوم، مايه ايمنى از آب ریزش چشم و بیماری های از این دست می شود؛ چهارم آن كه گرفتگی حفره های بینی را بر طرف می سازد و نیز در الفقه المنسوب للإمام الرضا (عَليه السَلام) آمده است: بدان كه علّت عطسه آن است كه خداوند، چون بنده اى را نعمتى دهد و او سپاسگزارى بر آن را از ياد ببَرَد، خداوند، بادى بر او چيره مى سازد كه در تن وى مى چرخد و سرانجام، از بينى او بيرون مى آيد و شخص، خداوند را بر آن عطسه، سپاس می گويد و خدا، اين سپاس گفتن را سپاس آن نعمت قرار مى دهد. همچنين، هيچ كس عطسه نمى كند، مگر اين كه غذايش گوارا مى شود.

علاوه بر این به نقل از نسيم، بانوى خدمتگزار امام عسكرى (عَليه السَلام) روایت شده است: يك شب پس از ميلاد صاحب الزمان (عَليه السَلام)، هنگامى كه در حضور وى (امام زمان) رسيدم و نزد او عطسه اى كردم، به من فرمودند : يَرحَمُكِ اللّه؛ خدايت رحمت كناد.
از اين دعا، شادمان شدم. پس به من فرمودند:آيا به تو درباره عطسه، مژده اى ندهم؟
گفتم : چرا، سرورم.
فرمودند : هُوَ أمانٌ مِنَ المَوتِ ثَلاثَةَ أيّامٍ؛ آن [به معناى] در امان بودن از مرگ تا سه روز است.

البته باید به این امر نیز دقت داشت که هر عطسه ای برای بدن سودمن نمی باشد، چنانچه امام صادق (عَليه السَلام) در این باره می فرمایند: هر عطسه اى براى بدن، سودمند است، تا زمانى كه شمارِ آنها از سه افزون نشده است؛ امّا چون از سه افزون شود، درد و بيمارى در آن نهفته است.

پی نوشت ها:

1-طبرسی. مكارم الأخلاق، ج 2: 165.

2- الفقه المنسوب للإمام الرضا(ع): 391.

3-شیخ صدوق. کمال الدین: 430.

4- کلینی. الكافي، ج 2: 656.

5- محمّدى رى شهرى. دانشنامه احاديث پزشكي، ج1: 337.

منبع:قدس

211008

 

گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: