عقیق:وبلاگ "سلام به خدا" نوشت:
در روایات مختلف امامان ما چشم بینای خدا نامیده شده اند و بارها حضرت علی علیه السلام بر این موضوع تأکید کرده اند.(ترجمه جلد هفتم بحار الانوار، ج۴، ص۱۹۱ و ص۲۰۲)
 
 در زمان زندگی ما امام زمان علیه السلام چشم بینای خداوند هستند یعنی بر همه اعمال ما ناظر و آگاه هستند، وقتی گفته میشود همه اعمال یعنی کوچکترین عمل و نیت ما انسانها به خدمت ایشان عرضه میشود. قرآن مى فرمايد : وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُون « بگو عمل كنيد ، خداوند و فرستاده او و مؤمنان اعمال شما را مى بينند و به زودى به سوى كسى باز مى گرديد كه پنهان و آشكار را مى داند و شما را به آنچه عمل مى كرديد خبر مى دهد » (۱۰۵/آل عمران). پس امام عصر علیه السلام از کوچیکترین اعمال و گناهان ما(حتی یک نگاه از روی عصبانیت به پدر و مادر ) باخبر است.
 
اما سخترین قسمت این جریان وقتیست که امام زمان علیه السلام در نامه خود به شیخ مفید بیان کرده اند که علت این غیبت طولانی ما گناهان شما بندگان است:(اكر پیروان ما - كه خدای آنان را در فرمانبرداری خویش توفیق ارزانی بدارد - براستی در راه وفای به عهد و پیمانی كه بر دوش دارند، همدل و یكصدا بودند، هرگز خجستگی دیدار ما از آنان به تأخیر نمی‎افتاد و سعادت دیدار ما، دیداری بر اساس عرفان و اخلاص از آنان نسبت به ما، زودتر روزی آنان می‎گشت.از این رو (باید بدانند كه) جز برخی رفتار ناشایسته آنان كه ناخوشایند ما است و آن عملكرد را زیبنده اینان نمی‎دانیم، عامل دیگری ما را از آنان دور نمی‎دارد).(احتجاج ج 2، ص 597، بحارالانوار، ج 3، ص۱۷۵)
 
توجه داشته باشیم که در کارهایمان جوری نباشیم که وقتی بر امام زمان علیه السلام عرضه شد، خدای نخواسته، آزرده بشوند و پیش ملایکة الله یک قدری سرافکنده بشوند که، اینها شیعه‏ های من هستند . اینها دوستان من هستند و بر خلاف مقاصد خدا عمل کردند. رییس یک قوم اگر قومش خلاف بکند، آن رییس منفعل می‏شود.(برگرفته از صحیفه نور، ج۱۲، ص۱۲۸)

منبع:جهان

211008