عقیق: گريه، زبان گوياي دل است و ريزش اشك از چشمان، گوياي احساسات، علايق و تمايلات دروني گريه كننده مي‌باشد. گريه، مظهر شديد‌ترين حالات احساسي انسان است.

يكي از زيبا‌ترين و بهترين حالات انسان براي اشك ريختن و گريستن، اشك پشيماني و توبه و استغفار از گناهان است و در اين باره احاديث و روايات زيادي از بزرگان ديني وارد شده است.

رسول اكرم (ص) در اين باره چنين مي‌فرمايند: بار خدايا دو چشم گريان و اشك ريز به من عنايت كن كه قطرات اشك چشمم را‌تر كند پيش از آنكه اشك‌ها خون گشته و دهانم پر از آتش. (محجه البيضاء جلد ۷ صفحه ۲۸۰)

امام علي (ع) نيز فرمودند: بر گناهاني كه كرده‌اي به هنگام استغفار از خدا گريه كن و اگر گريه‌ات نيامد تظاهر به گريه كن چه اگر به اندازه سر پشه‌اي اشك از چشمانت بيرون آيد خوشا به حالت. (عده الداعي صفحه ۱۶۱)

امام باقر (ع) درباره جايگاه اشك از ترس معصيت و ناخشنودي خداوند، اينگونه مي‌فرمايند: هيچ قطره‌اي نزد خداوند عزوجل دوست داشتني‌تر از قطره اشكي نيست كه از ترس معصيتي كه در محضر خدا انسان انجام داده در تاريكي شب از چشمانش فرو ريزد. (وسائل الشيعه جلد ۶ صفحه ۱۷۹)

در حديث ديگري از پيامبر اكرم (ص) در سفارش به امام علي (ع) مي‌خوانيم: يا علي تو را سفارش مي‌كنم به گريستن در مناجات خودت با خدا زيرا در مقابل هر اشكي كه مي‌ريزي خانه‌اي در بهشت براي تو ساخته مي‌شود. (بحار الانوار جلد ۶۹ صفحه ۳۹۱)

امام زين العابدين عليه السلام نيز در روايتي بسيار مهم فرمودند: «كُلُّ عَينٍ ساهِرةٌ يَومَ القِيامةِ إلّا ثلاثَ عُيونٍ: عَينٌ سَهِرَت في سَبيلِ اللّهِ، وعينٌ غَضَّت عَن مَحارمِ اللّهِ، وعَينٌ فاضَت مِن خَشية اللّهِ». تمام چشم‏‌ها در روز قيامت گريان و چون چشمه روانند مگر سه چشم: چشم بيدارى كشيده در راه خدا و چشم فروهشته از حرام هاى الهى و چشم اشك بار از ترس خدا. (الكافي: ج ۲ ص ۸۰ ح ۲ / چشم تماشا: ج۱ ص۱۴۴.)

منبع:حج

211008