عقیق:
کجایی ای صاحب نفس ؟!
کجایی ای سینه سوخته مادر، که دوباره روضه مادر بخوانی و فریاد بر بیاوری...
دوباره همچو شمعی بنشینی و نور دهی و پروانگان را در دبیرستان نور به دور خویش بچرخانی و دلشان را مصفا و منور کنی به نور خدا و عشق به زهرا.
کجایی صاحب نفس که دوباره همچو منی را با یک نگاه عاشق خویش کنی.
دلم برایت تنگ شده است...خیلی تنگ...
کجایی آقا مجتبی؟؟!و چه زیبا به نام معشوقت شهره شده ای؛مجتبی
و قسم به خدا که هر که مجتبی ایی باشد زهرا یی ست!
فقط خواستم بگویم گوارایت باد روزی درگاه حضرت مادر.
سلام ما را به حضرت مادر برسان.
جانا به سلامت...
من نباید برای روح تو فاتحه بخوانم...تو برای من فاتحه ای بخوان،استاد!
کدخبرنگار:211005