مصداق این واژه در سالهای جنگ تحمیلی که جلوهگاه زیباترین ابعاد وجودی انسانها در تعامل با پیشامدهای گوناگون بود، در محبت مادران هنگام اعزام فرزانشان تبلور مییافت.
رخصت بده که روی تو را سیر بنگرم شاید دگر نیایی و عمرم به سر شود
ای پاره ماه زندگیام نوبهار من چشمان خیس من به رهت خیره تر شود
منبع:دفاع مقدس
211008