آیت الله جوادی آملی می گوید: اگر كسي ـ خداي ناكرده ـ با خواندن نماز نه از رفع خطر بهره اي برد نه از دفع خطر، او هنوز به مرحله ﴿تَنْهَي عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾ نرسيده اين نماز ديگر «الصلاة معراج المؤمن» نيست.
عقیق: مطلبی از دروس اخلاق سال گذشته آیت الله جوادی آملی در پی می آید:
در كتاب هاي اسرارالصلاة ملاحظه فرموديد که مي گويند: معناي مسح سر اين است كه خدايا هر خاطره باطلي كه من در سر پروراندم الآن دارم آن را تطهير مي كنم و شستشو مي كنم تا با مغز پاك، سر پاك، خاطرات پاك به حضور تو بيايم ؛ با مسح پا هم عرض مي كند خدايا هر جايي كه نبايد مي رفتم و قدم گذاشتم، هر قدمي كه نبايد برمی داشتم و برداشتم هر اقدامي كه مرضيّ تو نبود به سويش رفتم من دارم اين پا را از آنها تطهير مي كنم تا به زيارت تو بيايم گفتند معناي وضو اين است معناي مسح سر اين است معناي مسح پا اين است.
حال اگر كسي بعد از گذشت مدتها نماز خواندن در خود عروجي احساس نكرد بداند در جاي ديگر مشكل دارد.نماز ﴿إنَّ الصَّلاةَ تَنْهَي عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَر) است يا رفع است و يا دفع، يا نمي گذارد انسان به تباهي تن در بدهد يا اگر آلوده شد او را تطهير مي كند. اگر كسي ـ خداي ناكرده ـ با خواندن نماز نه از رفع خطر بهره اي برد نه از دفع خطر، او هنوز به مرحله ﴿تَنْهَي عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾ نرسيده اين نماز ديگر «الصلاة معراج المؤمن» نيست؛ اگر ـ انشاءالله الرحمن ـ توانست از فحشا و منكر برهد، آلوده نباشد، با زبان طيّب و طاهر با چهره طيّب و طاهر با سر طيّب و طاهر با پاي طيّب و طاهر به زيارت خداي سبحان برود آن وقت نماز او مي شود «الصلاة معراج المؤمن».