عقیق:دین مبین اسلام قطع رحم و بریدن رابطه از خویشان و بستگان را شدیدا نهى کرده است و پیوسته در گفتار ائمه اطهار(عَلیه السَلام) برای آن آثار بسیار وخیمی ذکر گردیده و از برای بجا آورنده این سفارش ثمرات فراوانی بیان شده است.

در این باره از شعيب عقر قوفى روایت شده است که روزی من با يعقوب (اهل مغرب) كه براى زيارت به مكه آمده بود، محضر امام كاظم )عليه السلام( رسيديم. امام نگاهش كه به يعقوب افتاد، فرمود:اى يعقوب؛ تو ديروز به اينجا وارد شدى و ميان تو و برادرت اسحاق در فلان محل درگيرى پيش آمد و كار به جايى رسيد كه همديگر را دشنام داديد. شما نبايد مرتكب كار زشت و قبيحى شويد. فحش دادن و ناسزا گفتن به برادران دينى، از آيين ما و پدران و نياكان ما بدور است و ما به هيچ يك از شيعيان خود اجازه نمى دهيم كه چنين رفتارى را داشته باشند. از خداى يگانه بپرهيز و تقوا داشته باش. اى يعقوب؛ به زودى مرگ بين تو و برادرت (به خاطر قطع رحم)، جدايى خواهد افكند.
برادرت اسحاق در همين سفر پيش از آنكه به نزد خانواده خود برگردد خواهد مرد و تو نيز از رفتارت پشيمان خواهى شد.
شما قطع رحم كرديد و نسبت به يكديگر قهر هستيد، بدين جهت خداوند عمر شما را كوتاه نمود.
 

يعقوب گفت: فدايت شوم؛ اجل من كى خواهد رسيد؟
امام فرمود: اجل تو نيز رسيده بود ولى چون تو در فلان منزل به عمه ات خدمت كردى و بواسطه هديه او را خوشحال نمودى، بخاطر اين صله رحم خداوند بيست سال بر عمر تو افزود.
 

شعيب مى گويد: پس از مدتى يعقوب را در مكه ديدم. احوالش را پرسيدم. او گفت :
برادرم، همانطور كه امام كاظم )عليه السلام( گفته بود، پيش از آنكه به خانه خود برسد وفات يافت و در همين راه به خاك سپرده شد.

پی نوشت ها:

1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج48: 46.

2-ناصري، محمود. داستانهاي بحار الانوار، ج2: 86.

3- دائره المعارف اسلامی طهور؛ ذیل عنوان: صله رحم در آیات قرآن.

 منبع:قدس

211008