عقیق:روزی مرد مؤمنى خدمت رسول خدا (صلى الله علیه و آله) رسید و عرض کرد: یا رسول الله؛ من پیر مردی سالخورده ام و از انجام نماز، روزه، حج و جهاد ناتوانم. دیگر نمى توانم از عهده عبادتهایم برآیم، به من کلام سودمندى بیاموز و وظیفه ام را سبک نما!
حضرت فرمودند: دوباره مطلبت را بگو!
مرد سه بار تقاضاى خود را تکرار نمود.
پس رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمودند: آنچه در اطراف تو از درخت و کلوخ بود بر ضعف و ناتوانى تو گریست .
اینک براى جبران ناتوانیت بعد از نماز صبح، ده بار بگو: «سُبحانَ الله العَظیم وَ بِحَمده وَ لاحُول وَ لا قُوه اِلا بِالله العَلى العَظیم» براستى خداوند بوسیله آن تو را از کورى، دیوانگى، خوره، فقر و ورشکستگى نجات مى بخشد.

پیرمرد عرض کرد:یا رسول الله؛ این براى دنیا است، براى آخرت چه ؟
حضرت فرمودند: مدام بگو؛ اَللهُم اهدَنى من عندک وافض على مِن فَضلک وَ انشر عَلى من رَحمتک وَ انزل عَلى من بَرکاتک؛ خدایا؛ مرا از جانب خود هدایت نما و از فضل و احسانت بر من بیفشان و از رحمت و برکاتت روزی ام گردان.
سپس پیامبر فرمودند: اگر این پیرمرد - که سالها عبادت کرده و اکنون ناتوان است - این ذکر را ادامه دهد و عمدا ترک نکند دَرِ هشت بهشت به روى وى باز مى شود و از هر کدام که اراده نماید وارد بهشت مى گردد.

پی نوشت ها:
1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج86: 19.
2-ناصری، محمود. داستانهای بحار الانوار، ج5: 195.

منبع:قدس

211008