عقیق:حیوانات در زندگی انسان آثار بی شمار و فایده های گوناگون دارند. خدای سبحان با آفرینش حیوانات و تسخیر آنها به دست انسان ها، نعمت های فراوانی بهره آنان کرده است. قرن ها است که بشر در حمل و نقل بار و مسافر و نیز در کشاورزی و آبرسانی از حیوانات اهلی بهره می برد.
انتفاع از گوشت، پوست، پشم، کرک، مو، شیر و فرآوارده های لبنی و اجزای بدن حیوانات از سرمایه های بزرگ جوامع سنتی و صنعتی بوده و هست. بنابراین مراعات حال آنان و رعایت حقوقشان لازم است و اگر کسی حقوق آنها را مراعات نکند در آتش جهنم معذب می شود.
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: "حیوان شش حق به گردن صاحب خود دارد: هر گاه از آن پیاده شد علفش دهد، هرگاه از آبى گذشت آن را آب دهد، بى‏دلیل آن را نزند، بیشتر از قدرتش آن را بار نکند، بیشتر از توانش آن را راه نبرد و مدّت زیادى روى آن درنگ نکند."
حماد لحام می گوید: ستونی از شتران بارکش بر امام صادق (ع) گذشتند که بار یکی از شتران کج و منحرف شده و حیوان در اذیت بود. امام (ع) به ساربان فرمودند: "بار شتر را صاف و برابر کن، چراکه خدا عدل و برابری را دوست دارد."
رسول خدا (ص) فرمودند: "هر گاه حیوان سواری به لنگش در آید و صاحبش به حیوان بگوید: الهی بمیری، آن حیوان پاسخ می دهد: مرگ بر هر که نسبت به پروردگار نافرمان تر است."
همچنین، پیامبر خدا (ص) می فرمایند: "خداوند مــدارا کـردن را دوسـت دارد و بـر انجام آن کمک مى‏کند. پس، هرگاه چارپایان لاغر را سوار شدید، آنها را در منزل هایشان فرود آورید. اگر زمین خشک و بى‏گیاه بود با شتاب از آن بگذرید و اگر سرسبز و پر علف بود، آنها را در آن جا استراحت دهید."
ایشان فرموده اند: "شب معراج در دوزخ زنی را دیدم که گربه اش از هر سو او را گاز می گیرد، زیرا آن زن آن حیوان را بسته بود نه به آن غذا می داد و نه آن را آزاد می کرد که از مواد غذایی گوشه و کنار بخورد."
علاوه بر این، در آموزه های روایی ما از زدن بر چهره حیوانات نیز نهی شده است آنچنان که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بر چهره حیوانات نزنید زیرا چهره هایشان با حمد و سپاس، خدا را تنزیه می کنند."
امام صادق (ع) هم فرمودند: "نباید بر چهره حیوان تازیانه زد، چراکه چهره هایشان تسبیح خدا می گویند."
رسول خدا (ص) می فرمایند: "چارپایان سالم را سوار شوید و آنها را سالم نگه دارید و آنها را کرسى خطابه و صحبت هاى خود در کوچه‏ ها و بازارها نکنید؛ چه بسا مرکبى که از سواره‏اش بهتر است و بیشتر از او به یاد خداى تبارک و تعالى است.
امام سجاد (ع) هم در واپسین لحظات عمر شریفشان به فرزند عزیزشان امام باقر (ع) فرمودند: "من بر این شترم بیست بار حج گزارده ام و یک بار به آن تازیانه نزده ام. وقتی مرد آن را دفن کن تا درندگان گوشت آن را نخورند..." پس از مرگ آن شتر، امام باقر (ع) آن را به خاک سپردند.
امام باقر (ع) می فرمایند: "خدای متعال سیراب کردن تشنگان را دوست دارد و کسی که حیوان تشنه کام یا جز آن را سیراب کند خدا او را در روزی که سایه ای جز سایه او نیست در سایه عرش خود جای می دهد."
امام صادق (ع) فرمودند: "زنی بدین سبب گرفتار عذاب الهی شد که گربه ای را بست تا از تشنگی جان داد."

پی نوشت ها:
1- اصول کافی
2- منتخب میزان الحکمه
3- کنز العمال
4- مفاتیح الحیات

منبع:قدس

211008