دشمن درون، حتي اگر چيزي هم به او بدهيد، باز لحظهاي آرام نميشود. اگر به ميل او عمل كنيم و آنچه خواست به او بدهيم، به همان اندازه حمله ميكند و جلوتر ميآيد.
عقیق: با توجه به آنکه معنویت و گرایش های دینی همواره در ذهن بشر سوالاتی را ایجاد می کند در این نوشتار به برخی از سوالات مرسوم از لسان آیت الله جوادی آملی پاسخ داده شده است: چرا نفس بدترين دشمن انسان است؟ بدترين دشمن بودن نفس، دلايل فراواني دارد: يكم. نفس دشمني است كه انسان آن را نميشناسد و در درون ما پنهان است. دوم. نفس دشمني قهار و مكار است كه ما را ميبيند و ما او را نميبينيم. سوم. دشمني نفس دائمي است؛ نه موقت. چهارم. گزيدهترين كالا، يعني ايمان و عقل ما را از بين ميبرد؛ نه مال يا خانه ما را. پنجم. با تمام دشمنان ديگر فرق دارد؛ دشمن ما در بيرون يا حيواناتي چون مار، عقرب، گرگ و سگ هستند يا انسان. اگر دشمن از نوع گرگ، مار يا سگ باشد، وقتي انسان چيزي به او بدهد، حد اقل ساعتي از ناحيه او در آرامش است و اگر نظير هيتلر يا صدام باشد، وقتي مقداري خاك، نفت يا... به او بدهند، چند روزي از شرّشان راحت ميشود؛ امّا دشمن درون، حتي اگر چيزي هم به او بدهيد، باز لحظهاي آرام نميشود. اگر به ميل او عمل كنيم و آنچه خواست به او بدهيم، به همان اندازه حمله ميكند و جلوتر ميآيد. مقام طمأنينه چيست؟ آيا طمأنينه با ايمان فرق دارد؟ ايمان داراي درجاتي است كه ممكن است برخي از آنها با تزلزل همراه باشد. مقام والاي ايمان، همان طمأنينه است كه راه رسيدن به اين درجه والا، گناه نكردن است. اگر ما خود را با گناه مسموم نكنيم، مشكلي به وجود نميآيد و اگر آسيبي به ما رسيد، امتحاني بيش نيست. گندم تا زماني كه در انبار است، ارزان قيمت است؛ ولي وقتي تحت فشار سنگ آسياب آرد شد، قيمت آن افزايش مييابد و هنگامي كه در تنور به نان تبديل شد، قيمت آن از پيش گرانتر ميشود. اين فشارها موجب كمال گندم است. در قرآن كريم آمده است: "وَ لنبلونّكم بشيءٍ من الخوفِ و الجوعِ و نقصٍ من الأموالِ و الانْفُسِ و الثمراتِ وَ بشّرِ الصّابرينَ" (بقره، 155)