خداوند در آیه 34 سوره توبه می‌فرماید: کسانی را که از زر و سیم گنج می‌سازند و آنها را در راه خدا خرج نمی‌کنند، به عذابی دردناک مژده ده.
پیامبر (ص) در حدیثی می‌فرمایند: هر کس گندمی را به قصد گران شدن آن، 40 روز احتکار کند، از خدا بری و خدا از او بری است.
امام علی(ع) درباره زیانی که محتکر به دنیا می‌زند، می‌فرمایند: مردم را از نعمت محتکر بهره‌ای نیست.
امام علی (ع) در حدیث دیگری می‌فرمایند: این (احتکار کالاها و چیزهای مورد نیاز جامعه)، برای همه مردم زیان دارد.
امام علی(ع) در عهدنامه مالک اشتر می‌فرمایند: این( احتکار)، ننگی است برای والیان(عوامل حاکمیت)
امام علی(ع) همچنین در احادیثی فرمودند: رنج رساندن به مردم از راه احتکار، از خصلت‌های مردم جاهل است.
احتکار، رذیلت ( پستی) است.
احتکار، خصلت فاجران است.
امام کاظم (ع) به روایت از پیامبر (ص) می‌فرمایند: اگر بنده‌ای به عنوان" دزد" به نزد خدا رود، در نزد من بهتر است تا به عنوان « محتکر»
که 40 روز ارزاق را احتکار کرده باشد.
پیامبر (ص) در خصوص عذاب محتکران در آخرت می‌فرمایند: نگاهی به دوزخ افکندم دره‌ای دیدم که می‌جوشد، ( به مالک دوزخ) گفتم: ای مالک! این دره جای کیست؟ گفت: جای سه گروه: محتکران، اشخاص دایم الخمر و دلالان زنا.
پی نوشت ها:
سوره توبه آیه 34
بحار 130 / 23- 24
سفینه البحار 1 / 291
غرر الحکم / 31
نهج البلاغه / 1017
غرر الحکم / 34
غرر الحکم / 13و 17
معانی الاخبار 1/ 148
وسائل 12/ 314
وسائل 12 /314-315
الحیات، محمدرضا حکیمی
منبع:ایسنا
211008