عقیق:زمان رسول خدا (ص ) بود، زنى در غياب شوهرش زنا كرد، ولى پس از اين عمل زشت ، پشيمان شده ، سخت ناراحت شد، در حالى كه بسيار پريشان بود، در يكى از كوچه هاى مدينه مى گذشت و فرياد مى زد: دلونى على رسول اللّه : ((مرا به رسول خدا (ص ) راهنمائى كنيد)).

پيامبر (ص ) او را ديد، و از او پرسيد: ((چرا پريشان هستى و فرياد مى زنى ؟!)).

او عرض كرد: در غياب شوهرم ، زنا كرده ام ، پس از مدتى داراى فرزند شدم ، پس از تولد، او در ميان سركه داخل خمره گذاردم و سپس آن سركه را فروختم (سه گناه بزرگ مرتكب شده ام :1- زنا كرده ام 2- كودك را كشته ام 3- سركه آنچنانى را فروخته ام ) فهل لى من توبه : ((آيا توبه ام پذيرفته است ؟!)).

رسول اكرم (ص ) فرمود:زنا كردى بايد سنگسار شوى مرتكب قتل (كودك ) شده اى كه كيفرش ، دوزخ است ، سركه آنچنانى را فروخته اى و در نتيجه ، گناه بزرگى كرده اى ، لكن ظننت انك تركت صلوة العصر: ((ولى گمانم آنست كه نماز عصر را ترك كرده اى )) و بخاطر ترك نماز عصر و سهل انگارى در نماز، آنگونه منحرف شده اى كه به چنين گناه بزرگى آلوده شده اى.

منبع:جام

211008