امام جعفر صادق علیه‌السلام در حدیثی گهربار پنج اثر مهم و معجزه گریه و اشک ریختن از ترس خداوند را بیان فرموده‌اند.
عقیق:امام جعفر صادق عليه‌السلام فرمودند: هر چيزى پيمانه و وزنى دارد مگر اشكها؛ زيرا قطرهاى اشك درياهايى از آتش را فرو مىنشاند. و هرگاه چشم در اشك خود غرق شود، گَرد هيچ فقر و ذلّتى بر چهره آن ننشيند. و هرگاه اشكها سرازير شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند. و اگر گريندهاى در ميان امتى بگريد همه آن امّت مشمول رحمت مىشوند. متن حدیث: ما مِن شيءٍ إلاّ ولَهُ كَيْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ ، وإذا اغْرَوْرَقَتِ العَينُ بمائها لَم يَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ ولا ذِلَّةٌ ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّهُ على النّارِ ، ولَو أنّ باكيا بكى في اُمَّةٍ لَرُحِموا.
پی نوشت: «بحارالأنوار، جلد 93، صفحه 331» منبع:مشرق