عقیق: مسجد پایگاه مهم عبادی و اجتماعی مسلمانان است بنابراین هم متولیان آن باید صالح و پاک باشند و هم برنامه هایش سازنده و تربیت کننده، هم بودجه اش مشروع و حلال باشد و هم مسجدیان اهل تقوا و باخدا و مورد تکریم.
از این رو است که خداوند در آیه 18 سوره مبارکه توبه می فرماید: "إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَلَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَئِکَ أَن یَکُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ"؛ مساجد خدا را تنها کسانى آباد مى‏کنند که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و نماز برپا داشته و زکات داده و جز از خدا نترسیده‏اند پس امید است که اینان از راه‏یافتگان باشند.
وگرنه اگر سازندگان مساجد، جباران و سلاطین باشند و پیشنمازان، افراد بی سواد و ترسو و خادمان نیز وارفتگان بی حال، طبعا مساجد از هدف اصلی خود که آبادی معنوی است، دور خواهند ماند.
ابوذر می گوید: در نیم روزی حضور پیامبر خدا (ص) رفتم و گفتم: ای پیامبر خدا (ص) پدر و مادرم به فدایت! به من سفارشی فرما که خداوند مرا بدان سود بخشد...
فرمودند: "هر که به فراخوان خدا پاسخ مثبت دهد و آبادانی مسجدهای خدا را نیکو به انجام رساند، پاداش او از سوی خدا بهشت خواهد بود."
گفتم پدر و مادرم فدایتان! ای پیامبر خدا (ص)! مسجدهای خدا چگونه آباد می شوند؟
فرمودند: "در آنها صدا بلند نمی گردد، در بیهودگی غوطه ور نمی شوند و خرید و فروش صورت نمی پذیرد. پیوسته در مسجد کارهای بیهوده را رها ساز. پس اگر چنین نکردی، در روز رستاخیز، جز خویشتن را ملامت مکن." (مکارم الاخلاق، ج 2، ص 363)
امیرمومنان (ع) می فرمایند: "هر گاه خدای تبارک و تعالی بخواهد زمینیان را عذاب کند، می فرماید: اگر نبودند کسانی که به پاس بزرگی و عظمت من، یکدیگر را دوست می دارند و مسجدهایم را آباد می کنند و سحرگاهان آمرزش می طلبند، بی تردید عذابم را فرو می فرستادم." (ثواب الاعمال، ص 212)
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: گرامی ترین خانه ها بر پهنه زمین چهار تایند: کعبه، بیت المقدس، خانه ای که در آن قرآن تلاوت شود و مسجدها.
امام صادق (ع) فرمودند: "همانا خدا از مکان های زمین، شش مورد را برگزید: بیت الله الحرام، حرم، آرامگاه های پیامبران، آرامگاه های پیامبران، آرامگاه های جانشینان آنان، قتلگاه شهیدان و مسجدهایی که در آنها از نام خدا یاد شود." (کامل الزیارات، ص 241)
رسول اکرم (ص) فرمودند: هفت گروه در سایه عرش خدا هستند، آن روز که هیچ سایه ای به جز سایه او وجود ندارد: ... و کسی که از مسجد خارج شود و نیتش آن باشد که دوباره به آن باز گردد. (بحارالانوار، ج 74، ص 353)
امیرالمومنین (ع) فرمودند: مسجد از ویرانی خود نزد پروردگارش زبان به شکایت می گشاید و از دیدن آبادکننده اش که مدتی از او دور بوده و اکنون باز گشته، شاد می شود همان گونه که هر یک از شما از رسیدن کسی که از او دور بوده شادمان می گردد.
ایشان همچنین می فرمایند: "هرگز کسی که مساجد را آباد می سازد و در آنها با رکوع و سجود، شب را به سر می آورد با کسی که به گونه ای ستیزه جویانه باز می گردد و خود را از گرد و غبار مسجد دور نگاه می دارد، برابر نیست." (بحارالانوار، ج 20، ص 243)

منبع:قدس

211008