عقیق: برای شنیدن صوت روی فابل ها کلیک کنید؛
زمینه آرام/واحد - شهادت امام صادق
علیه السلام
سر آسمانهای اعلا/به زیر قدمهای صادق
دل غصه دار محبین/بسوزد ز غمهای صادق
فدای امام غریبی/که شد کشته ی زهر کینه
ز داغ عزیزی پیمبر/شده محشری در مدینه
بُوَد ذکر لبها/چو حیدر چو زهرا
در این سوگ عظمی/واویلا واویلا
واویلا واغربتا...
ز طاغوتیان زمانه/چه ظم و ستم ها که
دیده
شبانه پیاده خدایا/پی مرکبی می دویده
قسم بر غم بی حد او/غمش بر دل ما نشسته
بمیرم بمیرم بمیرم/که شد حُرمت او
شکسته
بمیرم که جانش/شد از غصه بر لب
بگرید بگرید/به غمهای زینب
واویلا واغربتا...
سلامم بر آن بانویی/به اشک و به قلب
شکسته
شده وارد شام و کوفه/ولیکن به دستان
بسته
سر دلبرش روی نیزه/به لبهای او ذکر یا
رب
زنان کف زنان گرد محمل/وَ نامَحرمان
دور زینب
به نی قاری او/بخواند چو قرآن
شود ذکر لبهاش/حسین جان حسین جان
یا حسین یابن الزهرا...
واحد - شهادت امام صادق علیه السلام
جانم به فدای تو/ای یوسف پیغمبر
ای ذرّیه ی زهرا/آیات خوش ِ کوثر
ای نور حقایق/بر هر دل عاشق
ای جلوه ی رحمت/یا حضرت صادق
یا حضرت صادق...
ای نور کلام تو/آیینه ای از قرآن
ای قبر خراب تو/عرش دل مشتاقان
نور تو به چشم و/شور تو به سینه
ما را بطلب تا/آییم به مدینه
یا حضرت صادق...
در وادی مظلومی/غرق شرری آقا
از زهر ستمکاران/پاره جگری آقا
با قلب حزین و/شیدا زده ناله
با ذکر بُنَیَّ/زهرا زده ناله
یا حضرت صادق...
واحد تند – امام صادق علیه السلام
غریب امام ِ صادق،نوای آسمونا
عزاخونه شد از غم،تموم کهکشونا
هر دلی بی قراره
محزون ِ غم ِ یاره
اون شب ای آقا،چی کشیدی تو
دنبال مرکب،می دویدی تو
ای غریب آقا...
دمی که می دویدی،پیاده پشت مرکب
شده زنده برا تو،مصیبتای زینب
نوحه ی روی هر لب
وای زینب زینب زینب
کودکان گریان،مادران نالان
سر روی نیزه، میخونه قرآن
یا حسین مظلوم...
واحد/زمینه – زبانحال ائمه مظلوم بقیع
آی عاشقی که میزنی به یاد غربتم به
سینه
ایشالا قسمتت بشه به زودی مکه ومدینه
هنوزم تو گوش تاریخ/سوز اشک و ناله
هامه
عاشقا این و بدونید/مادرم صاحب عزامه
من غریبم من غریبم...
میگم این و برات تا معنی ِ غریبی و
بدونی
مزار من خاکیه و حتی نداره سایبونی
غیر مهدی نیمه شبها/کس نمیگیره سراغم
راوی ِ مصیبتامه/قبر بی شمع و چراغم
من غریبم من غریبم...
ولی همه اینها فدای اون غریبی که فدا
شد
تشنه لب فدای اسلام و شریعت خدا شد
پشت ابر فتنه رفت،اون/ماه غم نشان
گودال
نهی از منکر نموده/غرق خون میان گودال
واحسینا واحسینا..
بین مقتل ناله ها کمتر زن ای شهید بی
جان
پیش زینب دست و پا کمتر زن ای ذبیح
عطشان
بوسه ها زده به جسمت/نیزه و شمشیر و
خنجر
فاطمه گوید به ناله/یا حسین غریب مادر
واحسینا واحسینا...
زمینه – امام صادق علیه السلام
ای مغموم/ایها المظلوم/ای امام ِ ز
کینه مسموم
شرار زهر نا نجیبا آتیش جون تو شد
گواه ِ سوز ِ دلت آقا اشک روون تو شد
مرثیه ی جون و دل عاشق/حدیث غم یاس و
شقایق
برات بمیرم حضرت صادق
غریب آقا...
واویلا/آه و واویلا/از آتیش جفای اعدا
خونت و آقا زدن آتیش کینه ها شد جلوه گر
باز شده زنده برای تو روضه ی دیوار و
در
مادرت و کشتن تو مدینه/ماجرای اشک تو
همینه
قنفذ و غلاف و بازو و سینه
غریب آقا...
الرّحمن/عَلّمَ القرآن/شده ذکر لبت
حسین جان
میون آتیش زدی ناله به یاد کرببلا
به یاد جسم روی خاک و سوزوندن خیمه ها
یاد غم زینب شدی گریون/آسمون چشمات می
باره خون
شده همه شب هات شام غریبون
غریب آقا...
دم نوحه ایستاده
شد کشته صادق،از ظلم و کینه
ماتمسرا شد،شهر مدینه
او شده پرپر،همچو آلاله/مادرش
زهرا،میزند ناله
آه و واویلا...
از زهر کینه،سوزد روانش
گواه این غم،اشک روانش
آن تجلی ِ،عصمت و تقوی/جان سپارد،با
ذکر یا زهرا
آه و واویلا...
پای برهنه،دستان ِ بسته
حال پریشان،قلب شکسته
در پی ِ مرکب،غرقه در آلام/زنده شد یاد
ِ،کوفه و هم شام
آه و واویلا...
واحد سنتی – یک دست دو دست
صادق آل عبا ای کشته ی زهر جفا/ای عزیز فاطمه نور دو چشم مصطفی
غریب آقا...
بوده اشک غربتت از دیدگان ِ تو روان/خون دل خوردی ز ظلم و کینه ی اهریمنان
غریب آقا...
خانه ات آتش گرفت و شد فزون غمهای تو/تا به گردون میرود آوای یا زهرای تو
غریب آقا...
یاد آن روزی که مادر پشت در اِستاده بود/لحظه
ای دیگر تو گویی فاطمه جان داده بود
غریب آقا...
ناله های مادرت با خون دل آغشته
شد/محسن نادیده دنیا،پشت آن در کشته شد
غریب آقا...
سیدی،بوده دلت بر دو مصیبت مبتلا/ای
حزین کوچه و گریه کن کرببلا
غریب آقا...
همدم تنهایی ات بوده غم و اندوه و
آه/یاد آن ساعت که زینب آمده در قتلگاه
زینت دوش نبی...
* * * * * * * *
بیت العزا شده هر قلب مشتاق و عاشق
شعله گرفته در دل داغ امام صادق
مولای بی نظیرم من عبد و تو اَمیرم
خدا رو شکر کار آقام دلبریه
خدا رو شکر که عشقِ ما نوکریه
خدا رو شکر که دین ما حیدریه
خدا رو شکر مذهب ما جعفریه
مولا امام صادق...
آتش گرفته یا رب بیتش از ظلم اعدا
انگار دوباره اومد صوت جانسوز زهرا(س)
از پا دگر فتادم فضّه برس به دادم
ملائکه رو لبشون زمزمه بود
اون دل شب همه فلک همهمه بود
زنده برا،آقا غم فاطمه(س) بود
بین آتیش سوز دلش مادریه...
خدا رو شکر...
مولا امام صادق...
در ماه خوب شوال دارم به یاد تو غم
آقا به سینه زنها بده رزق محّرم
تا تذکره بگیریم با یا حسین بمیریم
تو بانی روضه های نینوایی
احادیثت می کنه دل رو خدایی
تو مکتبت می شن همه کربلایی
کلام تو کلام پیغمبریه
خدا رو شکر...
مولا امام صادق...
(واحد)
ای به رخسار تو نور سرمد یوسف مرتضی سبط احمد
میوه ی قلب ام ابیها سیّدی جعفر بن محمّد
ای علم تو خدایی ای معنی آقایی روشنگر
دلهایی
آه یا اباعبدالله...
آرزویم بُود یابن الزهرا(س) که شوم در رَهَت عبد لایق
در شب ظُلمَت و جهل و غفلت نور هر محفلی ،قالَ صادق
ما اهل غفلت هستیم دل بر عطایت بستیم در راه تو بنشستیم
آه یا اباعبدالله...
غصه دارِ غمِ روی زهرا(س) آید از در گهت بوی زهرا(س)
زهر کینه به جانت اثر کرد که شدی زائر کوی زهرا(س)
چون بیت تو با آذر شد از جفا شعله ور شد زنده یاد مادر
آه یا اباعبدالله...
*مروه ی عشق تو قبر مادر ای صفایت صفای مدینه
خانه ی تو حسینه ی اشک بوده در کوچه های مدینه
آه یاد درد معجر آه یاد حَلقِ اصغر آه یاد جسم بی سر
یا سیدی یا مظلوم...
دم نوحه ایستاده
صادق آل مصطفی رفته از دنیا
رخت عزا شد بر تن مادرش زهرا
واویلتا واویلتا...آه و واویلا
ای آسمان خون گریه کن در غم صادق
عالم شد حسینیه ی ماتم صادق
واویلتا واویلتا...آه و واویلا...
شده ز غربت خونجگر موسیِ جعفر
دیده امشب داغ پدر موسی بن جعفر
واویلتا واویلتا...آه و واویلا
زهر جفا آتش زده بر دل مولا
خنده ی ستم بر لب قاتل مولا
واویلتا واویلتا...آه و واویلتا
آن آقایی که خدایی کند دلها را
احادیثش کربلایی کند دلها را
به فاطمه(س)نور دو عین حضرت صادق
بانی روضه ی حسین حضرت صادق
چون خانه اش آتش گرفت رئیس مذهب
زنده شد در دل زارش روضه ی زینب
خیمه های آل عبا آتش گرفته
دامان طفل بی نوا آتش گرفته
ما بین حرم تا میدان لاله ها پرپر
آن طرف تر در قتلگاه پیکری بی سر...
دو دمه
زهرا شده صاحب عزا در غم صادق
به دوش شیعه پرچم ماتم صادق
کشته زهر جفا صادق آل عبا
شور امام صادق علیه السلام به سبک صلی
الله علیک یا اباعبدالله
مولا حضرت صادق/ای امام دلها
ای رئیس مذهب ما،یوسف زهرا
خاک قبرت در مدینه توتیای ما
غصه دار کربلا و روز عاشورا
بانی روضه های مولایی/روضه دار عزیز
زهرایی
اشک تو جاری ز دو عین/به یاد آن شاه
غریب
گریه کن ِ رأس ِ به نی/گریه کن شیب
الخضیب
مُلتَمسیم به دعا/ای فخر ِ دو سرا
تا رویم عرفه کرببلا...
صلی الله علیک یا ابا عبدالله
بابی انت و امّی یا ثارالله
میدونم نوکری بلد نیستم...
زمینه یا شور ساده - شعر از استاد حاج
غلامرضا سازگار
آن طائر بهشتی،تنها در آشیانه
چون شمع در دل ِ شب،می سوخت عاشقانه
سوزش شرار سینه،ذکرش ترانه ی لب
آهش به اوج افلاک،اشکش به رخ روانه
کی دیده زاهدی را،وقت عبادت شب
با دست بسته دشمن،بیرون بَرَد ز خانه
او با کهولت ِ سن،با قامت ِ خمیده
این با قساوت قلب،در دست تازیانه
کاهیده بُد تن او،کز بهر کشتن او
منصور لحظه لحظه،بگرفت ازو بهانه
آن زاده ی پیمبر،اِرثیه اش ز حیدر
این بود کز سرایش،آتش زند زبانه
هفتاد سال عُمرش،هفتاد سال غم بود
هر لحظه دید بیداد،از فتنه ی زمانه
آن عزّت رفیعش،آن غربت بقیعش
جُز تلّ خاک نَبوَد،از قبر او نشانه
شور – امام صادق علیه السلام
*دلها به غم آغشته شد،
امان ازین غم،امان ازین غم،واغربتا وای
وای وای...
امام صادق کشته شد
امان ازین غم،امان ازین غم،واغربتا وای
وای وای...
به ناله و اشک روان وای وای وای
زهرا شده مرثیه خوان وای وای وای
*اون دشمن پست پلید
امان ازین غم،امان ازین غم،واغربتا وای
وای وای...
این پیر ِ مرد و می کشید
امان ازین غم،امان ازین غم،واغربتا وای
وای وای...
دل ِ شکسته بردنش وای وای وای
با دست ِ بسته بردنش وای وای وای
*ولی دلش بود مبتلا
امان ازین غم،امان ازین غم،واغربتا وای
وای وای...
به غصه های کربلا
امان ازین غم،امان ازین غم،واغربتا وای
وای وای..
به یاد اون دور از وطن وای وای وای
شَیبُ الخضیب ِ بی کفن وای وای وای
ای کشته ی دور از وطن...
واحد – شهادت امام صادق علیه السلام
*ما که همیشه سرخوش شمیمی از شقایقیم
شیعه که نه،ولی محبین امام ِ صادقیم
ای،نور خدایی،که باوفایی،مارو قبول
کن،واسه گدایی
مارو شبیه صلحا،شیعه ی واقعی کن
مثل امام و شهدا،شیعه ی واقعی کن
یا...امام ِ صادق...
*شیعه ی واقعی شدن،آرزوی ما همینه
دل ما با یاد غمت پر میزنه تا مدینه
آه،مارو عوض کن،با نور پاکی،ای مرقد
تو،یه قبر خاکی
مصحف غصه پر شده،از آیه های صبرت
دلم میخواد سر بذارم،یه روز رو خاک
قبرت
یا...امام ِ صادق...
*عزیز فاطمه میگن که خونت و آتیش زدن
این بی حیا ها انگاری سوزوندن و خوب بلدن
آه،پای برهنه،دل ِ شکسته،دنبال مرکب،با
دست ِ بسته
سینه زنا دیگه بیاید،مثل رئیس مذهب
ازین به بعد گریه کنیم،به یاد عمه زینب
آه...مظلومه زینب...
*دستای زینب بسته و به دور اون صف میزدن
یهودیای شهر شام،میرقصیدن،کف میزدن
آه،قلب خدا رو،اونا شکستن،میگفتن
اینها،خارجی هستن
وای از جنایتای این،بی غیرتای کافر
نگاه نا مَحرما و،بچه های پیمبر
آه...مظلومه زینب...
دم نوحه ایستاده
*ای ز خدا و خلق او سلامت چراغ راه زندگی،کلامت
زنده بُوَد تا به ابد پیامت
قرآن ناطق امام صادق
*پرچم حق ز تو در احتزاز است وصیتت که گنج رمز و راز است
اهمیت دادن ِ بر نماز است
قرآن ناطق امام صادق
آقا برای شیعیان دعا کن حاجتشان را از کرم روا کن
راهیشان به سوی کربلا کن
قرآن ناطق امام صادق
بر تو شده ز کینه ی ولایت از آن جنایت پیشگان جنایت
یا سیدی فدای غصه هایت
قرآن ناطق امام صادق
بردند نیمه شب تو را ز خانه زان آتش و اعمال ظالمانه
شد زنده خاطرات تازیانه
شهیده زهرا مظلومه زهرا
دم زمینه ی سنتی – شهادت امام صادق
علیه السلام
مردم سیه بر تن کنید/شال عزا گردن کنید
قرآن ناطق شد شهید/امام صادق شد شهید
ای وای ازین درد و بلا/هر دل به غم شد
مبتلا
مدینه شد کرببلا
مردم سیه بر تن کنید...
قربان چشمان ترش/شد با دل غمپرورش
مهمان زهرا مادرش
مردم سیه بر تن کنید...
تابنده نور پاکی اش/وین مذهب افلاکی اش
قربان قبر خاکی اش
مردم سیه بر تن کنید...
دل مُحرم ِ غمخانه اش/ساکن به ماتمخانه
اش
آتش گرفته خانه اش
مردم سیه بر تن کنید...
قلب زنان پر واهمه/بر روی لبها زمزمه
یا فاطمه یا فاطمه
یا فاطمه یا فاطمه...
ای بضعه ی خیر البشر/ای مادر کشته پسر
مجروحه ی مسمار در
یا فاطمه یا فاطمه...
زمزمه-واحد
به گوش عرشیان هر دم،رسد افغان من مادر
زده زهر جفا آتش،به جسم و جان من مادر
واویلا آه و واویلا...
ز دست دشمنان دین،چه محنت ها که دیدم
من
شب و روز از ستمهاشان،مصیبت ها کشیدم
من
واویلا آه و واویلا...
امان از این جنایات و،ازین کاشانه
سوزاندن
گمانم که شده عادت،مدینه خانه سوزاندن
واویلا آه و واویلا...
میان آتش ای مادر،به یادت خونجگر هستم
به یاد داغ مسمار و ،غم دیوار و در
هستم
واویلا آه و واویلا...
میان آتش ای مادر،به یاد رویت افتادم
غم آن صورت نیلی،دوباره آمده یادم
واویلا آه و واویلا...
در آن شب در پی مرکب،چو دستم بسته شد
مادر
فتادم یاد اوباش و طناب و گردن حیدر
واویلا آه و واویلا...
بگو مادر بگو مادر،چه شد که رزق تو غم
شد
چه شد که اول عمرت،چو پیران قامتت خم
شد
واویلا آه و واویلا...
بگو مادر بگو مادر،چرا رکن علی بشکست
چرا در نافله خواندی،قنوتت را تو با یک
دست
واویلا آه و واویلا...
نوحه-واحد
من که از لطف خدا از ازل عاشق شدم
غصه دار ماتم حضرت صادق شدم
شد مدینه شهر غمها
آه و صد واویلتا
گشته جاری اشک زهرا(س) آه و صد واویلتا...
واویلا...امام صادق...
ای حریم عشق تو سر پناه عاشقان
ای مزار خاکی ات قبله گاه عاشقان
یا ابن زهرا بر گدایان از عنایت کن نظر
کن تو ما را اهل سوز و ناله و اشک سحر
یا مولا...امام صادق...
ای ولایت بهر من تا ابد احلا عسل
بر دلِ زارم بده نوری از علم و عمل
نذر راهِ عشقت آقا
جانِ شیرین من است
قال باقر قال صادق
حافظ دین من است
یا مولا...امام صادق
گرد غم بر چهره ی موسیِ جعفر بُوَد
گرمی بزم عزاش اشک پیغمبر بود
زهر کینه چون به جانِ پور زهرا زد شرر
زین مصیبت خاک غم شد کل عالَم را به سر
واویلا...امام صادق...
نیمه شب برده عدو حمله بر کاشانه اش
آتش کینه بُوَد شعله ور از خانه اش
یادِ آتش یاد خیمه
یاد سوز نینوا
زنده گشته بار دیگر
روضه های کربلا...
واویلا...امام صادق...
واحد
پیر مردی،میون کوچه های غربت،میره با
یک دل ِ شکسته
به سویِ کاخ ظلمِ اَعدا
اون دلِ شب،به پشت مرکبی شبونه،می دَوه
و ذکر رو لبهاش
ناله ی جانسوز یا زهرا(س)
آسمون گریه کن برا غربتش
بی امون گریه کن برا غربتش
نوحه ی دلها واویلا...ناله ی
زهرا(س)...واویلا...
*نا نجیبا،شبونه ریختن توی خونه،در اوج
ظلم و بی حیایی
آتیش زدن به بیت مولا
زنده شد باز خاطره ی چادر خاکی،خاطره ی کوچه و سیلی
خاطره ی علی و زهرا(س)
روضه ی کوچه خوند دو چشم تَرِش
تازه شد تو دِلِش غم مادرش
لاله ی پرپر وای مادر فدای رهبر وای مادر...
حجت الله،دلم به یاد قبر پاکِت،که زیر
نور آفتابه،شده کبوتر هوایی
آرزومه،که با دعای تو آقا جون،مثل
اهالیِ شلمچه،منم بشم کرببلایی
عشقِ اهل ولا حَرَم،کربلا
دل شده مبتلا حرم،کربلا
قسمت این جمع کن آقا یک شبِ جمعه کربلا...
شور-امام صادق(ع) و ائمه بقیع
به نوکریِ درِ خونَت همه ما می نازیم
با نابودی آل سعود حَرَمِت و می سازیم
ای مزارِ بی چراغت بهشت آرزوی من
این مدال نوکری ام تمام آبروی من
ای عزیز طاها یابن زهرا(س) ای امید دلها یابن زهرا(س)
نور حیّ یکتا یابن زهرا(س) دلبر و دل آرا یابن زهرا(س)
به وفاب تو ای با وفا مائیم که دل می
بازیم
با نابودی آل سعود یابن زهرا(س)
شور عشق روی شما تا به ابد در سینه ام
سینه زنم،گریه کنم،آواره ی مدینه ام
جان من فدای یابن الزهرا(س) درگهِ رفیعت یابن الزهرا(س)
توتیای چشمم یابن الزهرا(س) تربت بقیعت یابن الزهرا(س)
بیچاره ایم و همه آقا در پی چاره سازیم
با نابودیِ آل سعود...
آید روزی که ببینم گلدسته های شما را
بعد از بقیع زائر شوم قبر شاه کربلا را
ای تو قبله ی جان یا ثارالله...ای بهار ایمان یا ثارالله
ای قتیل عریان یا ثارالله...یا ذبیحَ
العطشان یا ثارالله
به شب سیاه قلب ما هستی تو نور مهتاب
ایشالا ما هم شهید بشیم به پای عشقت ارباب
اجرتون بابی بی سه ساله.