14 آبان 1400 30 (ربیع الاول 1443 - 02 : 16
کد خبر : ۳۵۱۲۸
تاریخ انتشار : ۳۰ شهريور ۱۳۹۳ - ۰۱:۳۶
باران كه فعلا به صورت تكّه‏ هاى يخ بوده از آسمان اوّل به آسمان دوّم و از آن به آسمان بعد مى‏ بارد...
عقیق:مسعدة بن صدقه از حضرت جعفر بن محمّد، از پدر بزرگوارش عليهما السّلام نقل كردند كه آن جناب فرمودند:

حضرت على عليه السّلام در اوّلين باران هر سالى كه مى‏ باريد مى ‏ايستادند تا سر و محاسن و لباسهايشان خيس مى‏ شد، به آن جناب عرض مى‏ كردند: يا امير المؤمنين زير سقف و داخل بنايى برويد تا از خيس شدن مصون بمانيد؟

حضرت مى‏ فرمودند: اين آبى است كه از نزديك عرش الهى آمده و سپس انشاء حديث مى ‏نمود و مى فرمود:
در زير عرش دريايى بوده كه در آن آبى است و با آن ارزاق حيوانات از زمين مى ‏رويد، و هر گاه جناب اقدس الهى بخواهد از زمين آنچه را كه مشيّتش به آن تعلّق گرفت بروياند و رحمتش را بدين وسيله شامل حيوانات قرار دهد وحى فرموده و بلافاصله باران كه فعلا به صورت تكّه‏ هاى يخ بوده از آسمان اوّل به آسمان دوّم و از آن به آسمان بعد مى‏ بارد تا جايى كه بارش باران به آسمان دنيا رسيده و با ابرهاى زير اين آسمان ملاقات مى‏ كند، ابر به منزله غربال بوده كه از خود دانه ‏ها را ردّ مى‏ نمايد، سپس حقّ عزّ و جل به باد وحى مى‏ نمايد كه باران را نرم و ذوب كن همان طورى كه نمك در آب ذوب و حلّ مى‏ شود و سپس هر قطره‏ اى از آن را در فلان موضع و فلان مكان بيانداز، پس ببار بر ايشان چنين و چنان (كنايه از اين كه به شدّت يا به آهستگى) به صورت سيل و غير آن، پس باد باران را بر خلائق مى‏ بارد به همان نحوى كه مأمور به آن شده لذا هيچ قطره ‏اى از بالا به زمين نمى ‏بارد مگر آنكه با آن فرشته ‏اى است كه آن قطره را در جاى خودش قرار مى ‏دهد و نيز هيچ دانه‏ اى از باران به زمين نمى ‏افتد مگر به مقدارى كه معين شده و وزنى كه معلوم گرديده مگر باران روز طوفان در عهد نوح كه از نظر وزن و مقدار ضابطه نداشت.

پی نوشت:
علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج‏۲، ص‏484
منبع:افکار
گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: