حضرت آیت‌الله وحید خراسانی در پاسخ به چند سئوال از مقلدان خود پیرامون گناه «غیبت» موارد جایز بودن، کفاره و مصادیق آن را بیان نمودند.
عقیق:متن سئوالات و پاسخ این مرجع تقلید به شرح ذیل است.
در چه مواردی غیبت کردن جایز است؟
جواب:1. متجاهر به فسق، يعنى كسى كه آشكارا و علنى گناه مى كند، كه غيبت كردن از او در همان گناه جايز است.2. غيبت كردن مظلوم از ظالمى كه بر او ظلم كرده، نسبت به آن ظلم.3. در مورد مشورت، كه اظهار عيب به قصد نصيحت مشورت كننده، در حدّى كه نصيحت محقّق شود، جايز است.4. غيبت بدعت گذار در دين، و كسى كه موجب گمراهى مردم مى شود.5. غيبت براى اظهار فسق شاهد، يعنى اگر كسى كه شهادت مى دهد فاسق است، غيبت او به اظهار فسق او، براى آن كه به شهادت او حقّى ضايع نشود، جايز است.6. غيبت كردن از شخصى براى دفع ضرر از جان يا عرض يا مال آن شخص.7. غيبت كردن از گناهكار به قصد بازداشتن او از آن گناه، در صورتى كه به غير آن بازداشتن او ممكن نباشد.
*کفاره غیبت
کسی که غیبت مومنی را کرده چکار کند آیا باید کفاره بدهد؟
مرتكب غيبت بايد توبه كند، و بنابر احتياط واجب از كسى كه غيبت او را كرده، حليّت بطلبد، مگر آن كه حليّت طلبيدن موجب مفسده‌اى شود، که در این صورت هر گاه یاد شخص غیبت شده را نموده، برای او استغفار نماید.
*مصادیق غیبت
موارد غیبت را بیان نموده و بفرمایید چه چیزی غیبت به حساب می‌آید؟
غيبت عيبِ مستور و پوشيده مؤمن، در غياب او است، چه آن عيب را به گفتار بيان كند، يا به رفتار بفهماند، هرچند در اظهار عيب مؤمن قصد اهانت و هتک حيثيّت نداشته باشد، و اگر به قصد اهانت، عيب مؤمن را اظهار نمايد، دو گناه مرتكب شده است.
*شنیدن غیبت کسی که او رانمی شناسد ولی عکس او را دیده
آیا گوش دادن به غیبت در مورد کسی که او را نمی شناسیم هیچ برخورد و ملاقاتی با او نداشته ایم وفقط عکس او را دیده ایم، جایز است؟