یکی از کارهای بسیار مهم زندگی مؤمن که مورد تأکید خدا و رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) و ائمّه معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) است و همیشه باید در راس امور زندگانی قرار گیرد، مسئله ی برآوردن حاجات مؤمنین و گره گشایی از زندگی آنها و در صورت نیاز کمک مالی به آنان می باشد به نحوی که این امر یکی از نشانه های شیعه ذکر شده است.
عقیق:در این باره روایت شده است محمد پسر عجلان مى گوید: خدمت امام صادق (علیه السلام) بودم ، که یکى از شیعیان که از سفری آمده بود وارد شد و سلام کرد، حضرت از او پرسید: برادرانت در چه حالى بودند؟ او در پاسخ، آنان را ستود و گفت :مردمان خوب و شایسته اى هستند. امام (علیه السلام) فرمودند: رفت و آمد ثروتمندانشان با فقرا و احوال پرسى ایشان از همدیگر چگونه بود؟ مرد گفت :ارتباطشان اندک است (روابط گرمى ندارند) و زیاد احوال یکدیگر را جویا نمى شوند. امام صادق (علیه السلام) پرسیدند: انفاق و دستگیرى ثروتمندان با تهیدستان چگونه بود؟ مرد جواب داد: شما از اخلاق و صفاتى مى پرسید که در میان مردم کمیاب است . سپس امام فرمودند: بنابراین آنان چگونه خود را شیعه مى نامند! شعیه حقیقى کسى است که در راه کمک و یارى مستمندان گام بردارد و آنان را در مهر و محبت کردن فراموش نکند. پی نوشت: 1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج22: 250. 2-ناصری، محمود. داستانهای بحار الانوار، ج3: 128 منبع:قدس