به مناسبت ماه مبارک رمضان، ماهی که دل‌های مؤمنان و جوانان به سوی سرچشمه حق و حقیقت گرایش دارد، بر آن شدیم به دستورالعمل‌های عارفانه اساتید اخلاق از لابلای نامه‌های عارفانه آنها بپردازیم که در بخش‌های نخستین به دستورالعمل بهجت عرفا، آیت‌الله محمدتقی بهجت اشاره می‌شود:
*فرق بین ما و سلمان/ تمام عمر صرف در یاد خدا و عبادت باشد/ بهترین روش رسیدن به قرب الهی
باسمه تعالی
همه می‌دانیم که رضای خداوند اجل-با آنکه غنی بالذات و احتیاج به ایمان بندگان و لوازم ایمان آنها ندارد- در این است (که) بندگان همیشه در مقام تقرب به او باشند.
پس می‌دانیم که برای حاجت بندگان به تقرب به مبدأ الطاف و به ادامه تقرب به درگاه الهی، محبت به یاد او و ادامه یاد او دارد.
پس می‌دانیم به درجه اشتغال به یاد او، انتفاع ما از تقرب به او خواهد بود و در طاعت و خدمت او هر قدر کوشا باشیم به همان درجه مقرّب و منتفّع و به قرب خواهیم بود و فرق بین ما و سلمان -سلام‌الله علیه- در درجه طاعت و یاد او -که مؤثر در درجه قرب ما است- خواهد بود.
و آنچه می‌دانیم که اعمالی در دنیا محل ابتلای ما خواهد شد، باید بدانیم که آنها هر کدام مورد رضای خدا است، ایضاً خدمت و عبادت و طاعت او محسوب است. پس باید بدانیم که هدف باید این باشد که تمام عمر، صرف در یاد خدا و طاعت او و عبادت باشد تا به آخرین درچه قرب مستعد خودمان برسیم، وگرنه بعد از آنکه دیدیم بعضی به مقامات عالیه رسیدند و ما بی‌جهت عقب ماندیم پشیمان خواهیم شد.
وفقنا الله لترک الاشتغال بغیر رضاه، بمحمد و آله صلوات الله علیهم اجمعین.
مشهد مقدس
چهارشنبه 24 مرداد ماه 1375 هـ.ش
مطابق با ربیع الاول 1417 هـ.ق
*هر که خدا را یاد کند خدا همنشین او است
باسمه تعالی
گفتم که الف، گفت دگر، گفتم هیچ/ در خانه اگر کس است یک حرف بس است
بارها گفته‌ام و بار دیگر می‌گویم: کسی که بداند هر که خدا را یاد کند خدا همنشین او است، احتیاج به هیچ وعظی ندارد. می‌داند چه باید بکند و چه باید نکند، می‌داند که آنچه را که می‌داند باید انجام دهد و آنچه که نمی‌داند باید احتیاط کند.
والسلام علیکم و رحمة الله وبرکاته
*در مشکوک‌ها تابع امام عصر(عج) باشید
باسمه تعالی
کسی که به خالق و مخلوق متیقن و معتقد باشد و با انبیاء و اوصیاء -صلوات‌الله علیهم- جمیعتاً مرتبط و معتقد باشد و توسل اعتقادی و عملی به آنها داشته باشد و مطابق دستور آنها حرکت و سکون نماید و در عبادات، قلب را از غیر خدا خالی نماید و فارغ‌القلب نماز را که همه چیز تابع آن است انجام دهد، و با مشکوک‌ها تابع امام عصر(عج) باشد؛ یعنی هر که را امام مخالف خود می‌داند با او مخالف باشد و هر که را موافق می‌داند با او موافق، (و) لعن نماید ملعون او را و ترحم نماید بر مرحوم او ولو علی‌سبیل الاجمالی، هیچ کمالی را فاقد نخواهد بود و هیچ وزر و وبالی را واجد نخواهد بود.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
العبد محمد تقی البهجة
*تعلیم و تعلم برای عملِ مناسب است/ دور است آنچه می‌گوییم و آنچه می‌خواهند
باسمه تعالی
جماعتی هستند که وعظ و خطابه و سخنرانی را که مقدمه عملیات مناسبه می‌باشند، با آنها معامله ذی‌المقدمه می‌کنند، کأنّه دستور این است که «بگویند و بشنوند برای اینکه بگویند و بشنوند» و این اشتباه است. تعلیم و تعلم برای عملِِِ مناسب است و استقلال ندارد، برای تفهیم این مطلب و ترغیب به آن فرموده‌اند: «کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ»
با عمل بگویید و از عمل یاد بگیرید و عملاً شنوایی داشته باشید، بعضی می‌خواهند معلم را تعلیم نمایند، حتی کیفیت تعلیم را از متعلمین یاد بگیرند.
بعضی التماس دعا دارند و می‌گوییم برای چه؟ درد را بیان می‌کنند، دوا را معرفی می‌کنیم به جای تشکر و به کار انداختن، باز می‌گویند: دعا کنید! دور است آنچه می‌گوییم و آنچه می‌خواهند.
شرطیت دعا را با نفسیت آن مخلوط می‌کنند.
ما از عهده تکلیف خارج نمی‌شویم، بلکه باید از عمل نتیجه بگیریم و محال است عمل بی‌نتیجه باشد و نتیجه از غیر عمل حاصل بشود، اینطور نباشد:
پی مصلحت مجلس آراستند/ نشستند و گفتند و برخاستند
خدا کند قوال نباشیم، فعال باشیم، حرکت عملیه بدون علم نکنیم، توقف با علم بکنیم. آنچه می‌دانیم بکنیم در آنچه نمی‌دانیم، توقف و احتیاط کنیم تا بدانیم، قطعاً این راه پشیمانی ندارد.
به همدیگر نگاه نکنیم، بلکه نگاه به «دفتر شرع» نماییم و عمل و ترک را مطابق با آن ننماییم.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
منبع:فارس
211008