عقیق: ششمین جلسه از سلسله نشستهای «شگفتیهای علمی قرآن کریم»، عصر روز گذشته 24 تیرماه در سالن کنفرانس باغ موزه دفاع مقدس و با حضور حجت الاسلام عبدالکریم بی آزار شیرازی برگزار شد.
وی در ابتدای این نشست با بیان اینکه قرآن نیامده است تا به بررسی علوم فیزیک، شیمی و یا سایر علوم بپردازد، گفت: قرآن برای هدایت انسان آمده است و برای این کار از طبیعت استفاده کرده است، مطالبی که در مورد طبیعت در قرآن استفاده شده است بر اساس علم است که علم روز دنیا آنها را ثابت کرده است.
حجت الاسلام بی آزار شیرازی تصریح کرد: یکی از پروفسورهای اروپایی که بعدها مسلمان شده است در کتاب خود نوشته است که هیچ چیزی در قرآن وجود ندارد که خلاف علم باشد، در قرآن هم مطالب علمی فراوانی در مورد انسان شناسی، جنین شناسی، زمین شناسی، کیهان شناسی و ... وجود دارد و هم اینکه مطالبی در مورد تاریخ و گذشتگان هست که امروزه کشف شده است.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه با اشاره به آیات 89 به بعد سوره مبارکه یونس، اظهار کرد: خداوند در این سوره مبارکه داستان حضرت موسی(ع) و نجات قوم بنی اسرائیل و عبور آنها از وسط دریا سخن گفته است. با اینکه فرعونیان راضی نبودند حاضر نبودند قوم موسی(ع) را رها کنند اما حضرت موسی(ع) شبانه آنها را نجات داد و از سرزمین مصر خارج کرد.
وی خاطرنشان کرد: زمانی که قوم بنی اسرائیل و حضرت موسی (ع) به دریا رسیدند خداوند به ایشان امر فرمود که عصا را به دریا بزن تا خشک شود، قرآن صریحاً این امر را در آیات مبارکه سوره یونس بیان کرده است. با این کار از سوی خداوند دو معجزه به وسیله حضرت موسی(ع) روی می دهد، معجزه اول خشکیده شدن آب دریا به وسیله عصا و معجزه دوم نیز احداث راه در میان آن است.
حجت الاسلام بی آزار شیرازی در ادامه با طرح این سؤال که این آبراه در کجا واقع شده است، گفت: خداوند در ادامه آیات سوره مبارکه یونس می فرماید که پس از عبور قوم حضرت موسی(ع) از وسط دریا، لشگریان فرعون به دنبال آنها می روند و چون امت موسی(ع) بیم به دام افتادن می برند، حضرت موسی(ع) آنها را نوید به هلاکت لشکریان می دهد و همین کار هم صورت می گیرد. در آیات سوره مبارکه یونس آمده است که پس از عبور قوم بنی اسرائیل از دریا حضرت موسی(ع) مجدد عصا را به دریا می زند و آب دوباره به جریان می افتد که آیه 92 سوره مبارکه یونس این داستان را کامل بیان می کند.
وی در ادامه به طرح نظریات در مورد مکان دریایی که قوم حضرت موسی(ع) از آن عبور کرده است پرداخت و افزود: اولین نظر این است که حضرت موسی(ع) قومش را از یک دریاچه به نام «مجدول» عبور داده است که این داستان در کتاب تورات نیز آمده است، نظریه دوم نیز می گوید که بنی اسرائیل از خلیج سوئز عبور کرده اند و نظریه سوم نیز بر عبور این قوم از طرف شمال از طریق دریای مدیترانه عبور کرده اند.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه نظریات دیگری در این زمنیه وجود دارد، اظهار کرد: آنچه که میان بنی اسرائیل و در تورات آمده است و مورخین نیز بر آن تأکید داشته اند همین سه راه بوده است.
حجت الاسلام بی آزار شیرازی یادآور شد: در قرآن اما چیزی غیر از این آمده است، قرآن می فرماید قوم حضرت موسی در «وادغاکم جانب الطور الایمن»، آرام گرفتند، یعنی با شما در کنار طور دست راست وعده گذاردیم. طور در اینجا به معنای کوه مقدس است که به طور کلی به کوه سینا گفته می شود که دو طرف راست و چپ دارد، در اینجا قرآن به بنی اسرائیل آدرس داده است که در طرف راست طور سینا باشند که اگر اینگونه باشد منطقه ای به نام «نوبیع» خواهد بود که این مسئله اخیراً کشف شده است.
وی گفت: کشف این دریاچه زمانی صورت گرفت که گروهی از طریق هواپیما مشغول فیلمبرداری برای «گوگل ارث» بودند که می بینند در خلیج عقبه آب آن رنگی بسیار تیره دارد اما در بخش دیگری از همان خلیج رنگ آب آبی شفاف است که تیرگی آب به دلیل عمق زیاد و شفاف بودن آن به دلیل کم عمق بودن آن است.
این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: همین امر باعث جلب نظر باستان شناسان می شود و یک باستان شناس در این زمینه شروع به کاوش می کند، این باستان شناس بر اساس اظهارات خودش بیش از 30 بار بر فراز خلیج عقبه و دریاچه نویبع به کاوش می پردازد، وی سپس غواصانی را برای کاوش بیشتر استخدام می کند و همان غواصان متوجه این موضوع می شوند که یک جاده در بستر کم عمق و شفاف دریاچه نویبع وجود دارد. این همان جاده ای است که حضرت موسی(ع) و قومش از آن عبور می کنند.
حجت الاسلام بی آزار شیرازی با تأکید بر این که از این دریاچه و خلیج در هیچ کتابی به غیر از قرآن کریم نامی برده نشده است، افزود: بر همین اساس کاوشها بیشتر می شود تا اینکه چندین استخوان را در کف دریا پیدا می کنند، استخوانها را برای شناسایی بیشتر به دانشگاه استخوان شناسی استکهلم ارسال می کنند که در آنجا تشخیص داده می شود که این استخوانها متعلق به پای اسب است.
وی تصریح کرد: وسایل دیگری را نیز در کف دریا پیدا می کنند که چرخ ارابه از جمله آنهاست، در میان چرخهای ارابه که سطح آنها پوشیده از مرجان است، به چرخ ارابه ای می رسند که هیچ مرجانی بر روی آن قرار ندارد، پس از بررسیهای فراوان متوجه می شوند که این چرخ ارابه روکشی از طلا دارد، این چرخ را با چرخ های ارابه سایر فراعنه مصر که در کتیبه ها در مورد آنها مطالبی وجود دارد مقایسه می کنند و متوجه می شوند که کاملاً شبیه هم هستند.
این استاد حوزه و دانشگاه یادآور شد: در دو طرف خلیج عقبه که قوم حضرت موسی(ع) از آن عبور کرده اند دو میل وجود دارد که خطوطی بر روی آن نوشته شده است، خطوط روی یکی از ستون های میله ای مانند خواناتر از دیگری است، پس از رمزگشایی خطوط متوجه می شوند که بر روی آن نوشته است که «این ستون توسط حضرت سلیمان(ع) نصب شده است به یادبود معجزه حضرت موسی(ع) برای ایجاد کردن جاده در کف دریا و عبور قوم خود از داخل آن»، بنابراین خداوند از طریق حضرت موسی(ع) جاده ای را در کف دریا با شکافتن دریا ایجاد می کند از سمت منطقه نویبع به سمت مدین همان راهی که حضرت موسی(ع) در جوانی نیز طی کرده است و با آن آشنا است.
حجت الاسلام بی آزار شیرازی تصریح کرد: از سوی دیگر کاوشگران اجساد فراعنه که در دره پادشاهان در مصر دفن شده اند را مورد بررسی قرار می دهند، فرعون های زمان حضرت موسی دو فرعون بوده اند، فرعون اول به نام رامسیس همان فرعونی بود که حضرت موسی(ع) را از آب گرفت و فرعون دوم نیز منفتاح، پسر همین فرعون بوده است، این فرعون بود که به دنبال حضرت موسی(ع) و قومش وارد دریا شد و غرق شد. تورات این دو فرعون را با هم اشتباه گرفته است.
وی در ادامه عنوان کرد: کاوشگران جسد فرعون زمان حضرت موسی(ع) یا همان منفتاح را در یکی از مقبره ها کشف می کنند، این جسد در سال 1898 توسط «لوره» باستان شناس فرانسوی کشف می شود و هم اکنون هم در موزه قاهره نگهداری می شود. جسد فرعون پس از انتقال به موزه قاهره توسط «بوکای» یکی از برجسته ترین پزشکان فرانسوی مورد کالبدشکافی قرار می گیرد، در این کالبدشکافی متوجه می شوند که جسد این فرعون بدون آثار هیچ نوع بیماری و صدمه ای بوده است. پزشکان تکه ای از پوست بدنش را باز می کنند و در آزمایشگاه ها مورد بررسی قرار می دهند و متوجه می شوند بر روی پوست این جسد آثاری از نمک دریایی دیده می شود همین قضیه باعث می شود تا پی ببرند این جسد در دریا غرق شده است.
حجت الاسلام بی آزار شیرازی با اشاره به اینکه پزشکان به دنبال کشف کردن راز شادابی فرعون بوده اند، گفت: آنها پس از بررسی های فراعنه به این نتیجه می رسند که چند عامل باعث شده است تا این جسد بر خلاف جسد سایر فراعنه شادابی اولیه خود را حفظ کند. اولین عامل آمیخته شدن آن با نمک دریایی است، مورد دوم زود مومیایی شدن و موارد دیگر نیز شرایط نگهداری خوب در مقبره ها بوده است.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: حالا دیگر تمام تحقیقات بوکای و همکارانش کامل شده است و به دنبال این هستند تا یک گزارش علمی ارائه دهند و دستاوردهای آن را برای تمام دنیا بیان کنند، تا اینکه یکی از اندیشمندان مسلمان به او می گوید شما چیز جدیدی کشف نکرده اید، این را همه مسلمانان از 1400 سال پیش می دانند خداوند این از موضوع را در چندین آیه از قرآن کریم توضیح داده است.
وی گفت: بوکای به این امر راضی نمی شود و به بررسی این داستان در سه کتاب تورات، انجیل و قرآن می پردازد و می بینید که این موضوع در انجیل نیامده است و در تورات نیز هیچ اشاره ای به اینکه جسد فرعون در این حادثه نجات یافته است و به روی آب آمده است نشده است. بوکای زمانی که با آیه 92 سوره مبارکه یونس مواجه می شود به همه چیز می رسد.
حجت الاسلام بی آزار شیرازی در ادامه با اشاره به آیه 92 سوره مبارکه یونس، افزود: خداوند در این آیه «فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ» و در چند عبارت کل داستان را تشریح می کند، در عبارت اول می فرماید اولاً فرعون به همراه لشگریانش وارد دریا شده است، دوماً در آن دریا غرق شده است، سوماً بلافاصله جسد را به روی آب آورده است تا گرفته شود و چهارماً اراده خداوند این است که جسد باقی بماند تا آیه و نشانه ای باشد برای آیندگان و بسیاری از مردم که به آیات خدا غافل هستند.
وی تصریح کرد: بوکای همه دستاوردها را کنار هم می گذارد و به این نتیجه می رسد که کلامی که در چندین سطر و در 1400 سال قبل این موارد را تشریح کرده است نمی تواند کلام بشر باشد و بی شک از سوی خداوند است و همان جا مسلمان می شود. بعدها کتابی را که حاصل 10 سال تحقیق وی بود به نگارش در آورد، این کتاب با عنوان «تورات، انجیل، قرآن و علم» پرفروش ترین کتاب در فرانسه می شود و در انتها نیز کتاب «قرآن و علم» را نیز می نویسد که چگونگی مسلمان شدن خود را نیز در آن شرح می دهد.
منبع:مهر